Askerin Karısı +18

11 / Kalp Hızı

🦋 20.000+ okuma.. 🦋
🫂 Çok seviyorum sizi.. 🫂

≠ Batuhan Çelik ≠

Gözlerim kapalı, ağzım bantlı, ellerim kan akışını kesecek şekilde bağlı ve ayaklarımı hissetmiyor şekilde sandalyede oturulmuştum. Neredeydim, kiminleydim, hiç bir fikrim yoktu.

Arkamdan gıcırtılı kapı açılma sesi ile yere basan botların bana doğru gelen bir adam olduğunu açık halde belli ediyordu. Ensemdem vücuduma değen metal kendime gelmemi sağlamıştı. Metal ensemden boynuma doğru ilerlerken, yürüme adım sesleri adamın karşımda olduğunu gösteriyordu.

Aldığı nefes sesleri dışında olduğum yerden ses duyulmazken sinir edici bir kahkaha atmıştı. Derin bir nefes alıp ayaklarımın üstüne sert bir taş konulduğunu anladım, hissetmedim. Kesici bir soğuk vardı, vücudum kaç saattir bu haldeydi bilmiyordum. Sabit kalmamın ve sert şekilde bağlı olmamın bedenimi hissettirmiyordu.

"Vay, vay, vay," diye ses yükseldi. Hiç mimik yapmazken gözlerimin aniden açıldığını göz kapaklarıma gelen ışık ile anladım. Ağzımdaki bantı hızlıca çekmişti. Gözlerimi kırpıştırırken karşımdaki kişinin kim olduğunu anlamak için yüzüne baktım.

"Batuhan Çelik," dedi yine o sinir edici sesi ile. Alayla sırıtım sadece. Yüzünde olan maskesi ve boğazından çıkarttığı kalın sesi kim olduğunu belli etmiyordu.

"Konuş, Batuhan Çelik. Olduğun yerden mutlu gibisin?" dediğinde sırıtmaya devam ettim. Alaylı tavrım sinir olduğunu gözlerinin köşelerinin kırıştığından ve bana doğru eğilirken elini yumruk yapmasıyla anlamıştım.

Derin bir nefes vererek, "İsmimin bu kadar kişide bilindiğini bilmiyordum. Ünlü falan mıyım sizin mecrada?" dedim ve kafamı arkaya doğru yasladım. Bir elinde olan silahı üstünde sanki toz varmış gibi diğer eliyle sildi.

"Bizim mecrada 'Öldürücü Kasırga' diye ismin geçer, bilir misin?" kahkaha atmaya başladım. Bu kadar popüler olduğumu bilmiyordum.

"Ne kadar doğru bir isim, değil mi?" dedim sorusuna soruyla karşılık vererek. Kafasını iki yana salladı. Üstündeki kirli, toz, toprak olmuş ceketini çıkarıp bir köşeye fırlattı.

"Gösteriye hoşgeldiniz bayanlar ve baylar!" diye bağırdığında kaşlarımı çatarak baktım. Önümden çekildiğinde arkasında olan perde aşağı doğru inmişti.

Ağzım açık halde bakarken sinirle çenemi sıktım. Sevdiklerim. Bütün hepsi buradaydı. Karım, annem, babam, arkadaşlarım, kardeşlerim..

Hemen ona bakmaya başladığımda kaşlarını çatarak korkmuş gibi geri adımlar atmaya başladı. Elleri ile aşağı doğru yavaş yavaş sallarken, "Sakin ol Kasırga. Merak etme hepsi izleyecek öldüğünü." dedi.

"Korkma o zaman!" dediğimde kafasını anlamaz halde salladı.

"Korkma da çöz şu siktiğimin iplerini!" dediğimde sert sesimle, dahada geriye gitmeye başladı. Olduğum yerde debelenirken iplerin hassasiyeti azalmıştı.

Elindeki silahı bana doğru uzatırken yüzüne sırıtma geldi. Konuşmadı. Silahı en önde duran, her yeri bağlanmış karıma doğru uzattı.