Dedykacja dla maniula_2115 <3.
-----------
Zazdrość... nic innego od niezwykłego.
Jakieś mignięcie, iskra w oku.
Człowiek zazdrosny, nie. On ponośny.
Powodu brak, aczkolwiek tak.
Uczucie złe, nad wymiar lęk.
Jakoś tak w dzień, gdy widać cały pęk.
Bliskość utracona, miłość zawiła.
Wszystko jest jednym a jedno wszystkim.
Nic pomiędzy a niebo lśni.
Zazdrość... to nic innego od nicości.
YOU ARE READING
Wiersze
PoetryŻadna opowieść, żadna książka. Wiersze. Wiersze, które przychodziły mi do głowy i nie chciały wyjść. Np. na lekcji. Głównie polskie, ale czasami też niemieckie. Moje odczucia.
