Wieża Eiffla niczym ja.
Ta inna, wyróżniająca, ta wymarzona i znudzona.
Niby wysoka, ale niska.
Po prostu dziwna.
Kupa metalu, śrubek i światełek.
A co jeśli spojrzysz inaczej?
Z dołu: brzydka, nudna.
Za to z góry: cudna.
Tylko ona wie co kryje: strach, chłód, zgniot, zmęczenie.
A może jednak zmienienie?
Ból na wygraną, motywacje, wytrwałość.
Na śmierć i życie patrzę z góry.
Tam gdzie wysoko a jednocześnie tak nisko.
--------------------------
Napisane na lekcji historii. Pan opowiadał o Versalu i wtedy przypomniało mi się jak tam byłam ze szkołą. Przypomniała mi się ciężka wspinaczka na symbol Paryża i stwierdziłam, że jakoś to wyrażę.
PS. Nauczyciel przynudzał.
YOU ARE READING
Wiersze
PoetryŻadna opowieść, żadna książka. Wiersze. Wiersze, które przychodziły mi do głowy i nie chciały wyjść. Np. na lekcji. Głównie polskie, ale czasami też niemieckie. Moje odczucia.
