Patrzę na zdjęcie moje i mamy,
to dwie różne osoby.
Dlaczego mnie z nią mylą?
Mówi, że wyglądam jak ona.
Ale czego oczekuje?
Ten sam charakter, wzrok, słowa...
Słowa, które biegną w głowie,
a nie uciekają.
Zostają.
Kocham i nienawidzę.
Dwa różne słowa,
dla mnie takie same.
Nie chcę być jak ona,
nie chcę brzmieć jak ona.
Chcę być sobą,
nie mogę.
Obraz chodzi za mną,
dźwięki,
zdjęcia...
Czy na prawdę jestem jak mama?
-------------
Odbierałyśmy zdjęcia do paszportu, powiedziała, że wyglądam identycznie jak ona gdy była w moim wieku.
YOU ARE READING
Wiersze
PoetryŻadna opowieść, żadna książka. Wiersze. Wiersze, które przychodziły mi do głowy i nie chciały wyjść. Np. na lekcji. Głównie polskie, ale czasami też niemieckie. Moje odczucia.
