'မြူရေ..မြူလေး...မြူ........'
အိမ်ရှေ့ကနေမြူ့နာမည်ခေါ်နေတာကြောင့်မြူအခန်းထဲကနေဘဲကိုကို့အားမြူရှိကြောင်းအသံပြုမိသည်........
ဒါဟာအမြဲလိုလိုမြူလုပ်နေရတဲ့ကျင့်ဝတ်တွေထဲကတစ်ခုပေါ့...
ကိုကိုကမြူသူ့အနားကထွက်သွားမှာသိပ်ကြောက်တာလေ...
ဒါကြောင့်ကိုကိုအလုပ်ကိစ္စနဲ့အပြင်ကိုသွားတိုင်းမြူ့ကို ကိုကို့အခန်းထဲမယ်တံခါးပိတ်ပြီးသွားနေကြပေါ့....
ခြေထောက်မကောင်းတဲ့မြူဟာကိုကိုမသွားခင်ကတင်ပေးသွားတဲ့ကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေရုံမှအပတခြားဘာဆိုဘာမှလုပ်စရာမရှိ......ကိုကို့အလာကိုသာမျှော်လင့်တကြီးစောင့်နေရတတ်သည်.....
ကိုကိုပြန်လာတဲ့အခါကြလဲကိုကိုအားမြူရှိကြောင်းခုလိုကိုကိုခေါ်တိုင်းထူးပေးရသည်မှာတာဝန်တစ်ခုလိုပင်ဖြစ်နေရသည်.....
'ကိုကို..မြူဒီမှာရှိပါတယ်....'
'အင်း....ကိုကိုဝင်လာခဲ့မယ်နော်...'
'ဂျလောက်...'ကနဲတံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ အခန်းထဲကိုအထုပ်တွေတပွေ့တပိုက်နဲ့အခန်းထဲဝင်လာတဲ့သူ...
'မြူလေး....ကိုယ်မင်းအတွက်လက်ဆောင်တွေဝယ်လာခဲ့တယ်...'
'ဟမ်...ဘာဖြစ်လို့လဲကိုကို...?'
သူယူလာတဲ့အထုပ်တွေအားမြူ့အိပ်ယာဘေးချရင်းမြူလှဲနေတဲ့အနားကိုဘေးတစောင်းလေးလာထိုင်တဲ့ကိုကို....
နောက်....ကိုကိုရုတ်တရက်ပြုမူလိုက်တဲ့အဖြစ်အပျက်တစ်ခုကမြူ့အားကြောင်အသွားစေသည်.....
'Happy Birthday ပါမြူ...'
တဆက်တည်းမှာ ဘဲနဖူးပေါ်ကနွေးကနဲအငွေ့အသက်နဲ့အထိအတွေ့တစ်ခု....
'ကို..ကိုကို....'
'မြူလေးက ကိုယ့်မွေးနေ့ကိုယ်ကိုတော့မေ့နေတာမဟုတ်ပါဘူးနော်...'
'ဗျာ....'
'မျက်လုံးကလေးပြူးပြူးနဲ့ဘာလေးလဲကွာ...မင်းလေးက....'
'.....ဟို....'
ကိုကို့အားမျက်နှာချင်းမဆိုင်ဘဲမျက်နှာလွှဲမိတော့ချက်ချင်းဆိုသလိုမြူ့မျက်နှာကိုသူ့ဘက်ဆွဲလှည့်လိုက်တဲ့ကိုကို...
YOU ARE READING
Back To The Century
Romanceကိုကိုနဲ့မြူကကံကြမ္မာကြောင့်ရေစက်ဆုံခဲ့ရတယ်... ကိုကိုနဲ့အနေနီးတော့မြူကိုကို့ကိုစိတ်ဝင်စားရာကနေတဆင့်စွဲလန်းမိခဲ့တယ်.... တကယ်တော့မြူကိုကို့ကိုချစ်မိတာအပြစ်တခုမဟုတ်ပေမဲ့မချစ်သင့်တဲ့သူကိုမှမက်မက်မောမောချစ်ခဲ့မိတဲ့မြူ..ဘဝမှာအကြီးမှားဆုံးသောအမှားကိုကျူးလွ...
