Forget The Past | Hyunjin

Karanlık Gerçekler

İfademi vermiş karakolun bahçesinde oturam babamın yanına gidiyordum Hyunjin ile ikimizi aynı anda ifadeye almalarına rağmen o benden 15 dakika önce çıkmıştı bile anlamamıştım ama çokta kurcalamak istemedim bahçeye çıkan uzun koridorda yürürken duyduğum yüksek sesle yüzümü ekşittim bir adam odanın içinde bağırıyordu yanından geçip gidecekken adamın sesinin Hwang Jaeum'un (Hyunjinin babası) sesi olduğunu farkettim odanın kapısında durup seslere kulak kabarttım

"SİZİ APTALLAR KIZI OLAYA DAHİL EDİP ÇIKACAKTINIZ İŞİN İÇİNDEN HYUNJİNİ NEDEN BULAŞTIRDINIZ O KADAR ADAM BİR ÇOCUĞU FARK EDEMEDİNİZ Mİ?"

Neler dönüyor anlamamıştım ama duyduklarım babamın haklı olduğunu ortaya çıkarmaya yetmişti koşarak karakoldan çıkıp babamın yanına vardım duyduklarımı ona da anlattığım sırada çoktan karakoldan çıkmış aracı farkedememiştik babam öylesine öfkelenmiştiki hemen Jaeum um aracımı takip etmeye başladı

"Baba neler oluyo o adamı nerden tanıyorsun? Bana hiç bir şeyi anlatmadın hala "

Babam gözlerini yoldan ayırmadan cevaplamıştı beni
"Kızım şu an sırası  değil ama sana her şeyi anlatacağım merak etme"

Üstüne gitmemiştim çünkü şuan pek sırası olmadığının bende farkındaydım
Babam son sürat hızla öndeki aracı takip ediyordu ancak hala yetişememiştik Hwangların arabası oldukça lüks bir modeldi ve haliyle bizimkinden fazla basıyordu
Öndeki araç onları takip ettiğimizi çoktan fark etmiş bizden adeta kaçıyordu
Ben hızımızdan dolayı çoktan koltuğuma çivilenmiş başımı dahi kaldıramazken babam son bir manevrayla arabamızı takip ettiğimiz aracın önüne kırdı
Sonunda iki araçta durmuştu
Babam hızlıca kapıyı açıp inince bende onu takip ettim diğer arabadan Hyunjin ve babası da inmişti
Babalarımız kovboy filmlerini aratmayacak şekilde karşı karşıya birbirlerine ölümcül bakışlar atarken Hyunjin ve ben içimizdeki büyüyen merakla onları izliyorduk

Sonunda ilk adımı babam attı
"Senin yaptığını biliyoruz Jaeum sana kızımı rahat bırakmanı söylemiştim "

Jaeum;
"Yeter,madem öğrendin daha fazla saklamayacağım kızını rahat bırakmak konusuna gelirsek sana yıllar önce uyarılarını dikkate almadığımı söylemiştim "

"Bu sefer bu kadar kolay kurtulamayacağının farkındasın değil mi sana geçen sefer bu son olsun demiştim..."

Babam Jaeumun üstüne doğru yürürken aynı zamanda konuşmaya devam ediyordu

"...ama sen ne yaptın..."

Bir adım daha attı babam Jaeuma doğru

"...haksız olmana karşın ailemin hayatını mahvetmekten vazgeçmedin"

Babam son lafıyla Jaeuma iyice yaklaşmış ve o sinirle yakalarından tutup adama sağlam bir kafa atmıştı
Jaeumun adamları arabadan atlayıp babama doğru koşarken koştum ve babamın önüne geçtim

"YETER,biz ikimiz burada hiç bir şey bilmezken sizin aptal kavganızı görüyoruz olay benimle ilgili ama hiç bir şey bilmiyorum artık bana her şeyi anlatacaksınız"

İki baba birbirine baktı daha sınra babam artık beni tutamayacağını anlatıp bize döndü

"Tamam,anlatıyorum herşeyi siz ikiniz beni iyi dinleyin ve bu aşağılık herifin yaptıklarını sizde
öğrenin".konuşurken Hyunjin ile ikimize bakıyordu

Jaeum;
"Oğlum bu herifin saçmalıklarını dinleyemezsin hemen benimle geliyorsun kendi kızı gibi seninde beynini yıkamasına izin veremem"

Hyunjin kendinden beklenilmedik bir şey yaptı ve yanıma geldi

Hyunjin;
"Bunca sene bana anlatmadığın şeyler olduğunu biliyordum baba ve sana kalırsa asla anlatmayacaksında yaptıklarını tanımdağım birinden duymak acı ama bilmek zorundayım bunları"

Babam oğluna doğru hareket eden adamı elini kaldırıp durdurdu ve kimsenin karışmasına izin vermeden anlatmaya başladı

"Dinleyin, eskiden Seul'de bana ait bir şirketim vardı ve Jaeum bu şirketin ortaklarından biriydi
Şirket gayet iyi durumdaydı ve ikimiz çok iyi yürütüyorduk taki şirkette en çok güvendiğim adamım Jaeum'un şirkette haksız kazanç ve hile yapılmasını sağladığını söylediğinden beri,normal biri söylese dikkate almazdım ancak bunu diyen kişi en güvendiğim adamımdı bende bunu üzerine Jaeumun yaptıklarını kontrol etmek amacıyla onu takip ettirmeye başladım ve gördüklerimle hayal kırıklığına uğradım Jaeumu şirketimde daha fazla çalıştıramayacağımı farkettim ve hisselerini elinden alıp şirketimden attıım artık ortağım değildi ve maddi olarak bir çöküş yaşıyordu Jaeum için para her şeyden kıymetliydi ve hem benden hem ailemden bu yüzden nefret ediyordu Fakat ben Jaeumu çıkarttıktan sonra Korenin ileri gelen yatırımcılarından birisi şirkete ortak oldu ve bir anda işlerim büyüdü Jaeum benden ölesiye nefret ediyordu ve şirketimin büyümesiyle bana zarar verme isteğine daha fazla karşı koyamadı Ancak Jaeum beni yakından tanıyordu ve beni en çok üzecek şeyin ailem olduğunu biliyordu.Kızım seninle birlikte dışarıda olduğumuz bir gün bu pislik herif anneni kaçırttırdı ve
... öldürdü"

Hayatımın şokunu yaşıyordum yıllarca kanserden dolayı öldüğünü sandığım annem cinayete kurban gitmişti
Öğrendiğim gerçeklerin yükünü daha fazla taşıyamayıp yere düştüm bu sırada babam hala Jaeum ile kavga ediyordu babam Ve Hyunjin sesi duyup yanıma geldiler beni kaldıracakları sırada babam Hyunjin in elini sertçe itti ve beni arabaya tek başına götürdü ve tekrar yanlarına gitti kapı açıktı ve ben Hyunjin ile babasının kavgasını duyuyordum

Jaeum;
"Oğlum Hyunjin bu adama inanmadın öyle değil mi ?"

Jungsuk(Sojinin babası);
"Yapmadığını söyle Jaeum diyebiliyorsan yapmadım de öz oğluna"

Hyunjin;
"Baba sana artık inanmakta güçlük çekiyorum çünkü böyle bir şeyi yapabileceğinin farkındayım lütfen evde öldürdüğünü gördüğüm kadının Sojinin annesi olmadığını söyle lütfen baba"

İkinci şokumu da yaşıyordum yani    Hyunjin babasının birisini öldürdüğünün farkında mıydı?
Bir gün içinde o kadar çok şey yaşamıştım ki bu ağırlığa daha fazla dayanamayıp gözlerimi kapattım...

Bölüm Sonu
100 okunma olmuşşşşş teşekkür ederim herkese
Hasta olduğum için 2 gündür okula gitmiyodum yarın gidicem ve iki tane sınav olacağım ama önce yb atmalıydım dimi?
Buarada bu bölümde geçen bölümdeki soruların %90'ının cevabı vardı
Hikayemi okuyan oy veren yorum yapan herkese teşekkürler 🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻