Forget The Past | Hyunjin

Söz

"2 Hafta Sonra"

Aradan geçen koskoca iki haftanın ardından hepimiz yeterince toparlamıştık.Öncelikle babam yanıma gelmişti ve bu bile mutlu olmam için başlıca bir sebepti.

Hyunjin bile o kötü halini toparlayabilmiş kendine yeni bir düzen kuruyordu.

Evet,hepimizin desteğiyle ayrı eve çıkmıştı.Chan ne kadar onun için sorun olmadığını söylesede artık kendi düzenimi kurmalıyım,demişti.

Tabii onun ayrı eve çıkma süreci benim içinde unutulmaz olmuştu.

Özellikle ilk günler sürekli olarak arayıp yardım alması,evde her yeri batırıp temizletmek için bizi çağırması,düzeni beğenmeyip her gün mobilyaların yerini değiştirip okula sırtını büküp gelmesi.

Yine de o mutlu olacaksa bu hallerine hepimiz katlanabilirdik.

Önemli bir konuya değinecek olursak da,babam Hwang Jaeum'u hapise tıkmak için yeterli kanıtları hala bulmaya çalışıyordu.

Üzücü haber:onun bir katil olduğunun önemli kanıtlarına hala ulaşamadığı için babam,eskiden ortak olarak kurdukları şirkette yaptığı haksızlıklara kanıt bulmakla işe başlamıştı.

Daha doğrusu zaten babam yıllardır bu işteydi ve çok uzun zaman boyunca onun bir katil olduğuna dair kanıt bulmaya çalışmıştı.Jaeum'un da işinde uzman çok yetenekli avukatları yüzünden bulduğu kanıtlar yetersiz kalıyordu.Hemde işinde gerçekten ustaca hareket etmiş nerdeyse sıfır şüpheyle Jaeum bu işten çıkmıştı.

Yine de babam sonunda eneklerinin karşılığını almış,elindeki-az da olsa-kanıtlarla hakkında işlem başlatmayı başarmıştı.

Seul'e geldiğinden beri de bu işler ile meşguldü.Babamla çok görüşemesemde tüm bu olaylar bittiğinde onu yurt dışına uzun bi süre göndermeye niyetim yoktu.

Benim düşünce selim böyle akar dururken yatağın üstünde çalan telefonumu alıp ekranda sevdiğim adını görünce hemen açmıştım.

"Bebeğim bana yardım ETT,help"

"Jinnie yine ne oldu?!"

"Sanırım TV'nin fişine dondurma döküldü."

"O zaman temizle?"

"Ya da şalter atmış da olabilir."

"Düzelt Hyun?"

"Çok hastayım yerimden kalkamıyorum sen gelip yapmak ister misin~?"

"Tanrım,seni özledim gel desen gelirdim Jinnie'm.Oyunu bırak."

"Geçen sefer dediğimde gelmemiştin ama."

"Teknik bir kazaydı."

Hattın diğer ucundan gülme sesi gelmişti."Çok uzattın seni daha fazla özlemeden gel artık zaten baban evde diye kaç aydır gelemiyorum size."

"2 hafta?"
Görmesemde bana göz devirdiğini hissetmiştim."Dikkatli gel."

Bu çocuğa yalnızlık yaramamıştı.Her fırsatta beni eve çağırıyor,babam evden dışarı adım attığı anda evime geliyordu.
Babamın ilişkimizden haberi vardı ve zorda olsa onaylamıştı ama o yanımızdayken Hyunjin'in elini tutsam çekip ayırıyor ve kızıyordu.Hyunjin de babama bu yüzden sinir oluyordu.Onun arkasını döndüğünde babama attığı göz devirmeleri her seferinde bizi güldürüyordu.

Hyunjin bir kere daha aranadan hızlıca giyinip aşağıya indim."Baba ben çıkıyorum."

"O çocuğun yanına gidiyosun sanırım.Değil mi?"