[COMPLETED]ကျုန်းလိဘုရင်က ဒီနေ့လဲသူ့ဇနီးတွေကိုအလိုလိုက်နေပြန်ပြီ

(၂၈)

[မိုးရေနှစ်စက်၏ပုံပြင်]

လမ်းမတစ်လျှောက်ရှိ ချိတ်ဆွဲစာတန်းများကိုကြည့်ရင်း ပိုင်ယွီ သဘောတကျရယ်လျက်ရှိ၏။ ပိုင်ရှန်ပွဲတော်အတွင်း ရှောင်ဖုန်းကိုသူနှင့်အတူပျော်ရန် ဆွဲခေါ်လာခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အမှန်၌ ယခုကဲ့သို့သောနေ့မျိုးတွင် ဘုရင့်စစ်သည်တော်များတစ်ယောက်မျှ အားလပ်မည်မဟုတ်။ ရှောင်ဖုန်းကဲ့သို့စစ်သူကြီးသည်လည်း ထမ်းဆောင်ရန်တာဝန်ရပ်များစွာရှိပေသည်။

သို့သော်ငြား ပိုင်ယွီက သူကူညီပေးခဲ့သည့်အတွက် ဆုကြေးအနေဖြင့် ဘုရင့်ဆီမှ ရှောင်ဖုန်း၏ခွင့်ရက်တောင်းထားခဲ့သည်မို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်သွားခွင့်ရခြင်းပင်။ ပန်းနုရောင်ဆံနွယ်လေးများအား မမြင်နိုင်စေရန်ခမောက်ဖြင့်အုပ်၍ ဟိုဟိုဒီဒီလွင့်လူးနေသော ပိတ်စအဝါဖျော့လေးအား ရှောင်ဖုန်းကငေးစိုက်ကြည့်နေပေသည်။

"ရှောင်ဖုန်း..ရှောင်ဖုန်း...ခင်ဗျားကြည့်ကြည့် ဒီမှာစစ်သေနာပတိဖန်း!"

မိမိအရှေ့မှ အကောင်ပေါက်လေးက လက်ယက်ခေါ်နေသည်မို့ ရှောင်ဖုန်းဖြည်းညှင်းစွာလျှောက်သွားလိုက်သည်။ ပိုင်ယွီကသူ့ထက်ငယ်သည်ဖြစ်သော်ငြား ထိုကဲ့သို့တရင်းတနှီးနာမည်သာတပ်ခေါ်လေ့ရှိ၏။ အထူးသဖြင့် နှစ်ယောက်ထဲရှိသည့်အချိန်မျိုးတွင် 'စစ်သူကြီး' နှင့် 'မင်းသားငယ်' ဟူသောအခေါ်အဝေါ်များအား ပိုင်ယွီကအလွန်ပင်သဘောမကျပေ။ သူကိုယ်တိုင်မသုံးသလို ရှောင်ဖုန်းသုံးနှုန်းသည့်အခါလည်းစိတ်ဆိုးတတ်ပေ၏။

ထို့ကြောင့်လည်း တိုင်းပြည်၏မင်းသားငယ်အား စစ်သူကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်သူက 'ရှောင်ယွီ'ဟု အစားထိုးနာမည်ကို ရဲရဲတင်းတင်းအသုံးပြုလာနိုင်ခဲ့သည်။

"ဒီမှာကြည့် ခင်ဗျားဆရာ.. ဟားဟားဟား"

ပိုင်ယွီညွှန်ပြသည့်နေရာတွင် 'စစ်သေနာပတိဖန်း' ဟုအမည်တပ်ထားသော ရုပ်ပုံကားချပ်တစ်ခုရှိနေပြီး ထိုပုံကကျုန်းလိစစ်ဝတ်စုံနှင့်လူ..မဟုတ်ပဲ ဘီလူးတစ်ကောင်နှင့်ပိုတူလှသည်။

ဝဝဖိုင့်ဖိုင့်၊ ဗလတောင့်တောင့်၊ မျက်နှာတွင်လည်းအမာရွတ်အစင်းအရာမျိုးစုံဖြင့်၊ အတော်လေးအကျည်းတန်လှ၏။ ထိုပုံကိုကြည့်ရင်း ရှောင်ဖုန်းမျက်မှောင်မကြုံ့ပဲမနေနိုင်တော့ပေ။ သူ၏ဆရာဖြစ်သူမှာ စစ်ပွဲများစွာအောင်နိုင်ခဲ့သည့် အကျော်အမော်စစ်သူကြီးဖြစ်သော်ငြား ထိုကဲ့သို့သောရုပ်ရည်မျိုးမဟုတ်ရပါချေ။ မျက်နှာတွင်ရခဲ့သည့်အမာရွတ်မှာလည်း ထိုမျှလောက်မဆိုးရွားလှ။ ပုံအောက်မှဆုတောင်းစာများကိုကြည့်သည့်အခါ၌ သူပို၍ပင်သွေးတက်သွားရ၏။