Buket Ayaz, Kraliçe takma adıyla popüler olmuş bir yazardır. Türkiye'nin en başarılı yazarları arasında parmakla gösterilir. İşinde başarılı olmayı kafasına o kadar çok takmıştır ki hırsı için yapamayacağı şey yoktur ve sırf yeni kitabı için bilmedi...
Yeni bir bölüm ile karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz. Hepinizi çok seviyorum. Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın please.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Buket Ayaz
24 Mart/2023 İstanbul
Nefret ediyorum. Bitmek bitmeyen İstanbul trafiğinden, asla ilerlemeyen araçlardan, işsiz kalmaktan, sürekli kornalarına basan sürücülerden ve tam da huzur bulmak istediğim anda bozulan arabanın radyosundan nefret ediyorum. Her zaman olduğu gibi akşam saatleriydi, saat altıyı on yedi dakika geçiyordu ve Fatih'teki yayınevinden çıkmış Anadolu yakasındaki evime gidiyordum. Ama iftara yetişemeyecektim orası belliydi. Zeynep tek başına açmak zorunda kalacaktı. Benim Zeyno'm da en az sizin kadar yemek yemeyi hak ediyor sevgili sürücüler. Şimdi çıkıp da zaten kapalı olan trafiği daha da karışık hale getirmeye gerek yok.
Impala'da sıcak koltuğuma yaslandım ve çalışmayacağını bildiğim halde radyo ile oynamaya başladım hatta birkaç kere vurdum. Çünkü Türk olmak bunu gerektirir. Eğer bir alet çalışmıyorsa sanki ona vurursak düzelecekmiş gibi geldiği için vururuz. Bazen sırf bu yüzden saçmaladığında Ali'ye vururdum.
Ama bunun dışında çocukken bunu en çok televizyon kumandasına yapardık. Babam bir keresinde kumandaya o kadar sert vurmuştu ki kumanda ikiye ayrılmıştı. Bu yüzden bir hafta boyunca belgesel izlemek zorunda kalmıştık. Bunu hatırlayınca radyo ile oynamayı bıraktım. Maazallah daha kötü bir hale getirirdim falan.
En sonunda trafik biraz olsun akmaya başladığında kendi kendime mırıldanarak direksiyonu sola kırdım ve boşluğu doldurdum. Kusura bakmayın ama burada eve yetişmeye çalışıyoruz. Ben oraya geçmesem başkası geçecekti. Ve burayı doldurmamla yine durmuştum.
Sen diye yazılır, aşk diye okunur. Bana her yer kucağın. Daha ne çok şey vardı yapacağımız. Kaldı sende.
Büyük hatrın var bi sözünle yemin de bozulur tövbeler de. Heveslerimi teninde bıraktım, son uykularımı gövden de.
Arabanın ön kısmından sesler gelince yüzümü buruşturdum. Yine bozulacaktı anlaşılan. Bir radyosu bozulur bir motoru bir kliması. Herkesin İmpala'sı mı böyleydi yoksa benimkinde mi problem vardı. Daha ortaokuldayken Supernatural diye bir dizi izlemeye başlamıştım. Korku türünde bir diziydi.
İzlerken çok korkardım ve bazı bölümleri o kadar korkutucu gelirdi ki annemle yatardım ya da insanımsı Ali'nin odasına taşınırdım. Nadiren onun yanına giderdim. Ve diziye olan sevgim yüzünden o dönemler bol bol misafiri olmuştum. Ana karakterin arabası çok hoşuma giderdi. Ondan almak için canımı verirdim o derece takıntılıydım. Yazar olabilirim ve kitaplardan iyi de bir miktar alıyor olabilirim ama hem özel üniversitede okumak hem de İstanbul'da yaşamak birikim yapmamı engelliyordu.
