"Ben dengelerle biraz oynayacaktım galiba."
Kaçan mı kovalanırdı, yoksa bekleyen mi kovalardı?
Otobüste uyuyakalan Sude, tanımadığı bir insanın adının seslenmesiyle uyanır.
Ona seslenen kişi ise ondan kaçar.
Sude'nin karşısına ne zaman çıkacak?
Eğle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başımı arkamdaki koltuğa yasladım. Yorulmuştum. Uzun zamandır yorgundum. Bedenim ve bünyem hem okuş hem de dershaneyi kaldıramıyordu sanırım ama benim bunu önemsediğim söylenemezdi. Hayallerim vardı, hayallerimi gerçekleştirmem lazımdı.
Bu yüzden yorulmuş olmayı umursayamazdım.
Derin bir nefes alıp çantamı kucağıma aldım.
Otobüs hareket etmeye başladığı an ise gözlerimi kapadım.
Siyah perde karşıladı beni. Siyahı sevmezdim ama umursamadım. Eve gidene kadar uyumak istiyordum sadece ama tabii bu pek mümkün gibi gözükmüyordu çünkü düşünceler izin vermezdi buna.
Düşünceler, uykumuza engeldi. Düşüncelerin sebebi bizdik, bizim kuruntularımız, korkularımzdı.
Biz korkmasak belki de bu kadar çok düşünmezdik.
Bilmiyordum. ama korktuklarımızı belki de bu kadar çok önemsediğimiz için kaçamazdık onlardan.
Sen düşünmüyor musun Sude?
Düşünmek istemiyorum.
Senin en büyük korkun...
Düşünmek istemiyorum.
Senin en büyük...
Belki de her şeyden kaçarım ama en büyük korkumu düşünmekten kaçamıyorum.
EN büyük korkum; annemin yaptığı o hatayı yapmaktı.
Annemin sevdiği gibi bir adamı sevmekti. Benim en büyük korkum;babam gibi bir adamı sevmekti.
İnsan korkularından kaçamasa da ben kaçacaktım. Annemin yaptığı p hataya düşmeyecektim. Her ne olursa olsun korkularımı yaşamayacaktım.
Bir an zihnimdeki düşüncelerin zihnimde yarattığım kuytu köşelere saklandıklarını anımsadım. Bilincim zihnimi terk etti ve ben şikayet ettiğim düşüncelerden kurtuldum.
Gözlerimin önündeki siyah perde kayboldu ve beni bir rüyanın içine attı.
Bir masadaydım, karşımdaki bir kadın vardı ve bana bir şeyler anlatıyordu.
Ben hayallerimin tam ortasındaydım.
Ben psikolog olmuş, hastamı iyileştirmek için onu dinliyordum. Hayallerimdeki gibiydi her şey. Yüzümdeki gülümsemeyle hastamı dinlerken bir an da gözümün önündeki görüntü değişti ve ben bu sefer bir koltukta oturuyordum.
