Üvey Mutluluğum /Abilerim

1. Bölüm

Yatağımdan kalkıp her zamanki gibi annem ve abimin bağırışma sesleri ile uyandım.

Abim : Beni kontrol etmeyi bırak artık! Bunalıyorum artık anlasana !

Annem: Babandan sonra sen de mi beni bırakacaksın

Abim: sizin ayrılmanızın sebebi sendin . Küçüklüğümüzden beri narsist tavırlarından kardeşim ne kadar zarar görüyor anlamıyor musun ? Sırf Balın sen üzülme diye geldi ama ben seninle yalnız bırakmam kardeşimi.

Balın: Abi ne oluyor ?

Annem: Gel kızım gel , abin seni babanın yanına götürmek istiyor

Balın: Abi babam Mardin'de biz İstanbul'dayız

Abim: Birtanem ben üniversite için yurt dışına gidiyorum biliyorsun . Annemle seni yalnız bırakamam . Babam da seni istiyor biliyorsun sana olan düşkünlüğünü . Eğer velayet davasında babamı seçersen onunla gideceksin

Annemle babam boşanalı çok oluyordu ama velayet davasında anlaşamadıkları için ikide bir dava erteleniyordu . En sonunda yarı yarıya kalmaya başlamıştım .

Fakat babam biriyle evlenme kararı almıştı, Dicle abla . Dünya tatlısı bir kadındı ve onu seviyordum. Fakat annem görüşmemi istemiyor ve babamla fazlasıyla kavga ediyorlardı .

Babam yakında evlenecekti ve Dicle abla aşiret kızıydı. Eski kocası da öyleydi fakat onu aldattığında adamın aşireti adamı red etmişti.

Durumumuz iyiydi, zengin bir ailenin kızı olarak büyümüştüm fakat annemle babamın da Hergün kavga etmesine abimle şahit olmuştuk.

Tarafsız olmak isterdim fakat bu kavgaların sebebi annemdi . Annem biraz değil fazlasıyla toxic bir insandı ve bana çok zararı dokunuyordu .

Abim yurt dışında okuyordu ve baya başarılı bir tıp öğrencisiydi .

Ben ise hukuk okuyup hakim olmak istiyordum. Daha doğrusu hakime oluyordum ama olsun .

11. sınıftım ve derslerim iyiydi . 9 ve 10. sınıfım fazla iyi değildi ama yazın eksiklerimi kapatmıştım.

Abimin adı Altemur'du . Küçükken takılmazdım ama büyüyünce ismi değişik gelmeye başlamıştı. Annemin ölen abisinin adı olduğu için ve babam annemi kırmak istemediği için abime bu ismi vermişlerdi.

Benim ismimi ise babam vermişti ,onu çok seviyordum.

Tabii ki normal aileler gibi arada onun yüzünden ağladığım zamanlar olmuştu ama affetmiştim .

Etrafımdakiler umursamaz olduğum ve genellikle doğruları söylediğim için buzdolabı gibi lakaplar takarlardı .

Arkadaşlarım vardı ve onları çok seviyordum ama gene de arada yalnız da hissediyordum .

Sevdiğim insanların yanında fazlasıyla konuşur, şirinlik yapar ve temas bağımlısı olurdum .

Ama eğer birisi benim kalbimi kırdıysa onu çok güzel umursamaz ve pişman ederdim .

Çevremde tatlı ve güzel bulunan bir kızdım. Kendim ise arada güzel olduğumu düşünüyor sonra aksini düşünüyordum .

Umursamaz olarak görünsem de bazı şeyleri kafama takar ve tabii ki üzülürdüm.

Genellikle küfür etmezdim ama duyunca da şaşırmazdım . Çünkü abim kolay sinirlenebilen biriydi ve biraz küfürbaz olabiliyordu .

Baby face yüzü vardı fakat spora kafayı takmıştı. Estetik bir vücudu vardı ve baya da güçlüydü. Bunu bana bulaşan bir çocuğun burnunu iki üç yumrukta kırmasından biliyordum .

Ben ise sarı saçlı, mavi ve yeşil arasında gidip gelen gözü olan ve ince bir vücudu olan bir kızdım. İnsanların belirlediği standartlara uyuyordum ama bu standarta göre yargılanmak hiç hoşuma gitmiyordu .

Abimin tabiriyle bal gibi birisiydim . Cıvıl cıvıl giyinir ve sevdiklerimin yanında da öyle olurdum .

Etek giymeyi sevmesem de elbise giymeyi ve mavi pantolon giymeyi çok seviyordum .

Genellikle böyle giyinirdim eşofman gibi rahat şeyleri severdim ama evde giyerdim . Ama arkadaşlarımdan bazıları hemen hemen her yerde eşofmanla gezerdi ve onlara yakıştırırdım .

Gülümsemeyi ve müzikleri çok severdim . 7/24 müzik dinlerdim ve disiplinli biriydim . Erken kalkar , spor yapar ve sonra okula giderdim .

Başta alışmak zor gelse de alışmıştım.

Aslında bunun sebebi iki sene önce büyük bir depresyona girip hem vücudumu hem yüzümü mahvetmemdi . Daha sonra piskolojim toparlanmış ve bir şeyleri düzeltmeye karar vermiştim. O zamandan beri çok şey değişmişti ve artık hem fiziksel hem ruhsal olarak mutluydum .

İki sene önce bana zorbalık yapan okuldaki bazı kişiler şimdi bana "ne kadar güzel olmuşsun" gibisinden laflar atıyorlardı .

Eskiden olsa gülümseyip teşekkür edebilirdim ama kendime yaptığım iyiliklerden biri de bana zarar veren insanlardan anında uzaklaşmam olmuştu.

Fazlasıyla kitap okur , cilt bakımını sever ve sağlıklı beslenmeyi de severdim .

Aslında sağlıklı beslenme konusunda gluten hassasiyetim olduğu için böyle olmuştu ama güzel bir şekilde sevmeyi öğrenmiştim.

Ben bunları düşünürken abimle annemin kavga etmesi bitmiş ve annem odasına gidip kapıyı hızlıca kapatmıştı.

Artık odama gidip müzikle hazırlanabilirdim sanırım.

[Yazmaya doyamadığım için bir aile kitabı daha ama olaylar biraz daha değişti. Bu seferki kızımız bal gibi tatlı , zarif bir kız . Diğer bölümlerde daha iyi anlayacaksınız ama bu bölüm biraz bilgi verir diye düşünüyorum.

Hepinize iyi okumalar seviliyorsunuz 🤍🐢]