47. Bölüm

1.4K 142 10
                                    

Taksi büyük bir binanın önünde durduğunda taksinin parasını ödeyip arabadan indim .

Derin bir nefes alıp içeriye girdim . Girdiğim an yanıma bir kadın geldi ve onun bulmak istediğim sekreter olduğunu anladım

!: Hoşgeldin canım bana haber vermişlerdi bu takman gereken kart

Bana kırmızı bir kart vermişti, boynuma asıp onu dinlemeye devam ettim

!: Sana dosyayı vereceğim fakat onlarla dışarıda konuşacaksın. Yani şöyle söyleyeyim dosyada yazan yerleri ziyaret edip tek tek tanıtman lazım .

Balın: Peki başka yapmam gereken bir şey var mı?

!; Daha gelmelerine bir saat var , sana araba ayarladık havaalanına gidene kadar çalışabilirsin

Balın: Peki teşekkür ederim

!: Rica ederim

Konuşmamız bittikten sonra bir korumanın yönlendirmesi ile benim için ayarladıkları arabaya bindim. 

Gene boyumdan büyük işler yapıyordum ama bütün suç Asaf 'larındı. 

Hasta halimle onları çıkarmaya çalışıyordum ama işte vefa duygusu bunlara sebep oluyordu .

Yolda bir butik görmem ile şoföre durmasını söyledim . Efsanevi rahat kombinim ile onları karşılamaya gidemezdim .

               (Çanta yok arkadaşlar)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

               (Çanta yok arkadaşlar)

Tatlı bir kombin bulduğum an hemen deneyip almıştım. Orada giyindikten sonra kırk dakikamın kaldığını görünce hemen çıkmış ve arabaya binmiştim .

Dosyayı incelediğimde babamın yaptığı işlere benzer olduğu için mutlu olmuştum.

Konulara hemen hemen hakimdim ama diğer konutlardan ayıran özelliklerine bakmam lazımdı.

İşime yarayabilecek şeyleri telefonuma kısa kısa not edip bütün dosyanın üstünden tekrar geçtim.

Havaalanına geldiğimizde daha yirmi dakikamız vardı ve ben ne yaptığımı sorgulamaya başlamıştım.

Telefondaki önemli notlara bakarken ikide bir gelen aramalar yüzünden onu da bıraktım.

Abim , babam ve annem rutin olarak beni arıyordu ama bu sefer yaptıkları saçmalığı kabul etmeyecektim

Dosyaya bakarken sonunda vaktin geldiğini anlayınca güneş gözlüğümü takarak arabadan çıktım.

Makyajım efsaneydi , saçlarım idare ederdi , kıyafetim efsaneydi yani ilk izlenimim güzel olacaktı.

Adamın dediği yerde onları beklerken sonunda aradığım kişilerin bana doğru gelmesiyle gözlüğümü çıkarıp onlara doğru ilerledim .

Yanlarında tercüman getirmişlerdi ama benim sürprizim vardı .

Üvey Mutluluğum /Abilerim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin