MINE!

H13 •separated•

JAMIE
Ik ren zo snel als ik kan naar het pack ziekenhuis. Voor ik binnenstorm in het ziekenhuis bekijk ik haar nog eens.

Haar ogen zijn tot spleetjes getrokken en ze heeft een pijnlijke gezichtsuitdrukking.

Eenmaal binnen komt Gemma meteen op ons afgelopen. "Wat is er aan de hand? wie is ze?"zegt ze terwijl ze haar over neemt en naar haar doktersbureau stormt.

Ik volg haar en zie dat ze Fleur op de ziekentafel heeft gelegd.

"Ze is Fleur de nieuwe Luna van de Veilpack. We hebben echt geen idee wat er miss is gemma..." Bij het woordje veil kijkt ze me aan.

"Zijn jullie helemaal gek! Als Aiden hier is rukt hij iedereens kop er af!"roept ze kwaad.

Meteen pakt ze wat doktersspullen en begint haar te onderzoeken.

Wanneer ze haar buik aanraakt gilt ze hevig en begint wild te kronkelen van de pijn.

"Jamie dit is niet goed... echt niet..."zegt ze bezorgt terwijl ze haar weer vastneemt en weg loopt. Ik loop achter haar aan maar word tegengehouden door enkele verplegers.

AIDEN
Ik liep terug naar buiten. Tranen waren in mijn ogen gesprongen maar deze had ik snel weggestoken ze mochten mij niet zwak zien.

Nog voor ik de deur uit kon rennen en iedereen zijn kop er ging afrukken liep ik tegen Felix aan.

"Is ze weg"zei hij terwijl hij me aankeek en tegenhield. Ik knikte en voelde weer tranen opborrelen maar ik verdrong ze.

Ik probeerde me van Felix af te rukken maar hij liet niet los. Ik gromde kwaad naar hem en hij antwoordde:"Aiden je kan dit niet alleen aan onze roedel kan dit niet alleen aan"

Toen drong het tot me door. Hij had gelijk ik moet er zeker van zijn dat wanneer ik aanviel ik zou winnen.

Pijn schoot door mijn lichaam en ik jankte. "godverdomme Felix ze doen haar en de baby pijn"

Felix keek me aan en zei :"je hebt Feducia's hulp nodig..." ik knikte goedkeurend en veranderde waarna ik naar de rand van het terrein liep en gevolgd werd door de roedel.

Ze waren kwaad, woedend en ze zouden alles doen om hun Luna terug te krijgen. Eenmaal aan de rand kwam Feducia al vanachter een boom.

"Aiden ik had je al verwacht..."zegt ze terwijl nog enkele van haar roedelsleden vanachter de bomen komen waaronder Charlotte.

"Wat wil je..."vroeg ze terwijl ze me bekeek en merkte dat Fleur er niet was. "waar is ze?" Vroeg ze terwijl ze de roedel bestudeerde.

"Wannes..."zei ik kort. Meteen wist ze het.

Feducia wist alles van mijn verleden. Zij had me geholpen toen ik in de problemen zat doordat ik hun Luna had afgenomen.

Ze schudde haar hoofd en zei:"ik riskeer mijn roedel niet..." Ik keek haar kwaad en tegelijk smekend aan en ik wou haar bijna van woede aanvallen maar Odius kwam enkele stappen naar voor.

Hij knikte even naar me en zei dan: "1 voorwaarde"

Feducia keek hem kwaad aan en schreeuwde:"wtf denk je dat je aan het doen bent!"

"Och zwijg"snauwde hij haar toe wat een boze grom van haar opleverde. "wat wil je"vroeg ik geïnteresseerd."

"de helft van zijn territorium" Feducia en Odius keken me strak aan en ik keek kwaad terug.

Ik deelde niet! Maar hoe dan ook ik moest Fleur en Sam terug en wat dan nog ik win het later weer terug.

Ik knikte en Feducia stak de grens tussen onze roedels over. Ik keek haar aan en tegelijk begonnen we ik de richting van Wannes territorium te lopen gevolgd door onze roedels.

FLEUR
Zwarte vlekken zaten voor mijn ogen en het gebiep van machines vulde mijn oren.

De pijn was hevig en ik schreeuwde:"laat het stoppen alsjeblieft" Ik voelde hoe een hand me geruststellend over mijn hoofd aaien.

"het komt goed"zei een vrouwenstem. Maar op een of andere manier vertrouwde ik het niet.

De vrouw begon zacht aan mijn buik te prutsen en ik kon niet zien wat ze deed maar het deed verdomt zeer.

Ik gilde hard. Ik kon dit niet aan! Ik moest Aiden hier hebben en bij het denken en missen van Aiden begon de pijn nog heviger.

Tranen stroomden over mijn kaken en vonden hun weg naar benden.

JAMIE
Ijsberend liep ik voor de kamer waar Gemma met Fleur was binnengegaan.

Je kon haar horen schreeuwen en wenen en ik had echt medelijden. Plots ging de deur open en Gemma kwam naar buiten.

Haar gezicht was spier wit en ze staarde me aan. "Wat is er..."zei ik bezorgt.

"De baby..."

AIDEN
Hevige pijnen blijven door mijn lichaam schokken maar ik moet blijven lopen tot Feducia Plots stopt en de roedel dat ook doet.

Ik stop met renen en kijk haar aan maar ze kijkt naar de roedel die er heel vermoeid uitziet omdat we heel mijn domein aan het oversteken zijn.

"we overnachten hier"zegt ze en meteen laten vele zich op de grond vallen.

Ik grom en zeg:"nee dat doen we niet we gaan door" Feducia kijkt me kwaad aan en gromt:"de roedel is moe! Jij hebt pijn en als we nu door gaan verliezen we jou en de rest"

Ik kijk haar nog steeds kwaad aan dit was ook mijn roedel! Ze kon niet zomaar ook over mijn roedel beslissen maar wanneer ik iets wou zeggen was ze al bij de rest van de roedel gaan liggen.

Ik daarentegen ging op een grote rotsblok liggen zodat ik hoger dan hen lag.

Dat is typisch voor alpha's. Feducia kijkt me aan met zo een blik van aansteller en ik kijk intimiderend terug waardoor ze begint te lachen.

Ze staat op en komt op me af.

Ik hef mijn hoofd op en kijk haar aan. De glimlach zit nog steeds op haar gezicht en ik snauw haar toe: "wat!"

Meteen verdwijnt de glimlach en ze kijkt me doodserieus aan. "Ik weet dat je haar mist, maar je moet ook aan de roedel denken"zegt ze.

Ik kijk weg en zie hoe de roedel inderdaad lijd maar ik kijk haar weer kwaad aan. "Het is godverdomme mijn roedel en ik doe wat IK wil!" grom ik kwaad.

Ze werpt me een kwade blik terwijl ze daarna weer naar de roedel loopt en nog even omkijkt.

Ik zie dat Odius op haar afkomt en ze praten terwijl ze soms een blik op me werpt.
----------------------

thnx voor het lezen! Ik hou echt van jullie lieve commentaar!

ily all💋

like? follow?comment?