MINE!

H34 •omega•

FLEUR
Gehoest doet me opschrikken en ik laat Aiden los. In de deuropening staat Felix. De nog steeds moordende blik bevind zich op zijn gezicht.

"De beta, Emmy en Gitte wachten op u in uw kantoor. " Felix ogen gaan weer naar mij, wat heeft die gast toch?

"Sorry babe, ik moet gaan" en voor ik het doorheb is Aiden weg. Hij had nog even naar zijn broer gegromd en nu stond ik hier alleen met Felix.

"Leuke vlucht gehad?" onderbreekt hij de stilte. Ik schrik van zijn woorden en kijk hem aan. Een grijns bevind zich op zijn lippen. Had hij het gehoord?

"Pas op voor hem..." en met die woorden verandert hij en rent weg van het vliegtuig.

Ik blijf verstijft staan. Hij wist het? en hij waarschuwde me! Voor zijn eigen broer?! In de war verliet ik het vliegtuig.

AIDEN
Ik opende de deur van mijn kantoor. De deur sloeg tegen de muur. Ik had hier echt geen zin in.

"Alpha..." zeiden ze alle 3 en ze stonden op en bogen hun hoofd.

Ik mompelde dat ze moesten gaan zitten en toen kwam het mijn neus binnen. Een vreemde geur, een menselijke geur!

Ik speurde door de kamer en mijn blik bleef bij Gitte hangen.

Ik bekeek haar, ze zat hand in hand met Alex? En haar ogen, dat waren geen weerwolf ogen, dat waren de ogen van een sterveling! Ze is haar power verloren... spookte het meteen door mijn hoofd.

Een lage grom trilde uit mijn borstkas. En Gitte keek me geschrokken aan. Alex staat op van zijn stoel en hij plaatst zich beschermend voor Gitte. Mates... antwoord mijn wolf meteen.

"Emmy je kan gaan, ze hebben je hulp nodig in het pack ziekenhuis"grom ik haar toe en meteen verdwijnt ze uit de kamer.

Mijn ogen blijven gefixeerd op Gitte. Haar bange ogen kijken terug.

"Verlaat mijn roedel" beveel ik haar op Alpha toon. Ik voel hoe het hele gebouw davert. Gitte staat op en wil weg gaan maar Alex houd haar tegen.

"Dan ga ik mee" Een nog lagere grom doet het huis daveren. Wat bezielt hem? Hij is mijn beta hij heeft een perfect leventje.

"Goed verdwijn dan!" breng ik woedend uit. Zonder me nog een blik te gunnen lopen ze de kamer uit.

Wanneer ik de voordeur hoor slaan grijp ik van woede mijn bureau vast en gooi het in een ruk tegen de muur.

De deur opent zich en daar staat mijn pracht van een mate.

Hevig ademend en nog steeds trillend van de woede staar ik naar mijn bureau.

Ik hoor haar zacht op me af stappen. Haar warme armen slaat ze om mijn middel. Ze houd me vast alsof ik elk moment kan breken. Zo voorzichtig zo liefdevol...

Meteen kalmeer ik en ik kijk omlaag. Ik ontmoet haar prachtige ogen ze zoeken in mijn ogen. Haar hand brengt ze naar mijn kaak.

Mijn ademhaling word weer normaal en ik sla mijn armen rond haar breekbare lichaam.

"Ik hou van je" fluister ik. Ik was haar echt dankbaar, want ik zou als zij er niet zou geweest zijn niet voor de gevolgen instaan.

"Ik ook van jou"fluistert ze terug. Ik breng mijn hoofd dichter en haar tedere lippen ontmoeten de mijne.

"Ik weet echt niet wat ik zonder je zou moeten" fluister ik in haar oor nadat we stoppen met zoenen. Haar nek word bedekt met zoentjes en ze sluit haar ogen.

Wat is ze toch mooi als ze zo breekbaar is en helemaal van mij.

GITTE
Met tranen in mijn ogen loop ik de kamer uit. In de gang staat Fleur maar ik loop rakelings langs haar heen.

Alex volgt me maar het interesseert me niet... Eenmaal buiten loop ik tegen Richeira. Haar armen slaan om me heen.

"Omg Gitte..."haar stem is vrolijk ik kijk op en meteen verandert haar stemming. Schrik in haar ogen.

Ze laat me los en slaat een hand voor haar mond.

Meteen loop ik door ik hoor haar nog roepen en ze wil mijn pols grijpen maar ik loop door.

Ik kan Alex dicht achter me horen lopen. Hij roept dingen zoals: Gitte stop alsjeblieft. Maar ik schenk er geen aandacht aan.

Op wolventempo ren ik naar de rand van het territorium.

Net voor ik de grens kan oversteken word ik hard teruggetrokken. Ik begin wild heen en weer te slaan, ik wil hier weg, ik hoor hier niet! Ik hoor nergens thuis....

Na enkele rake slagen besef ik weer wie ik sla: Alex. Ik stop meteen en trek me uit zijn handen.

"Pllz Alex keer terug, ik wil niet dat je je leven verknalt door mij, je hebt een toekomst hier, ik ben een last..." Even is er een stilte ik zie ook tranen in zijn ogen.

"Je vind nog wel een 2de mate" en met die woorden draai ik me om en ren het bos in.

Tranen stromen over mijn kaken en wanneer ik Alex zijn aanwezigheid niet meer voel laat ik me op de grond vallen, wachtend voor een roedel omega's die me zouden verscheuren of vampieren die me leeg zuigen tot de laatste druppel bloed.
---------------------------------------------
ty voor het lezen! 😘

ily all💋

like? follow? comment?