Milena, 18 yıl boyunca babasının onu istemediğini sanan bir kızdı. Ne zaman ki annesinin de yakalandığı hastalığa ilik kanserine yakalandı işte o zaman bildiklarinin hepsinin koca bir yalan olduğunu öğrenmiştir.
Bu hikaye İtalya'dan Türkiye'ye gidip...
Silinen bölümle konuları aynı ekstra bir şey eklemedim ama anlatım şekli farklı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Milena'nın kombini)
Dakikalarca koltukta oturmuş yerdeki halıyı izliyordum. O adamın demesiyle Oğuz salondan çıkmıştı. Yalnızca birkaç dakika sonra geri dönmüştü.
Yalnız değildi.
Dakika da bir odada ki mevcut sayısı artıyordu ve bu beni geriyordu.
Daha ben seni tanımıyorum sen gelmiş bana aile tanıtıyorsun delirdin mi adam diye yakasına yapışmamak için kendimi zor tutuyordum.
İki tane büyük koltuk karşı karşıya birbirine bakıyordu. Başlarında da iki tane tekli koltuk vardı. Diğer tarafta da televizyon. Arkamı göremediğim için ne olduğunu bilmiyordum.
Tekli koltukların birinde ben diğerinde o oturuyordu.
Sol tarafta olan büyük koltukta Oğuz ve Han vardı. Yanlarında da annesini ve babası olduğunu tahmin ettiğim kadın ve adam vardı.
Sağ tarafta olan büyük koltukta genç iki çocuk oturuyordu. Yanlarında yine annesi ve babası olduğunu tahmin ettiğim kadın ve adam vardı.
"Ya amca anlatsana artık valla meraktan çatlayacağım"
Han'ın artık dayanamayarak konuşmasıyla göz devirmişti.
"Sabret biraz daha"
Han onun konuşmayacağını anladıktan sonra bana dönmüştü.
"Bacım bari sen konuş"
Onlara Türkçe bildiğimi söylemeli miydim? Bence söylememeliydim en azından onlara güvenene kadar bu gerçeği bilmemeleri daha doğru oluyordu.
İçeri yaşlı bir adamın girmesiyle o adam ayağa kalkmış ona yerini vermişti sonra da yanına geçip durmuştu.
"Amca sen gel buraya otur ayakta kalma."
Han'ın ayağa kalmasıyla eliyle onu durdurmuş oturmasını söylemişti. Daha sonra bana eğilerek kulağıma fısıldamıştı.
"Biliyorum şuanda ne olduğunu anlamıyorsun ama eve gidince herşeyi konuşacağız. Önce buradakilerle konuşmam lazım."
Geriye yaslanıp kollarımı göğsümde birleştirdim. Yüz ifadelerini büyük bir zevkle izleyecektim.
