MISSION 4: Pleasing You

Chapter 11 - Biggest Takeaway

“Prime location itong nakuha niyo,” ani Ace nang iliko niya ang sasakyan sa direksiyong itinuro ni El.  “Kapag bakasyon ko’y dito ko madalas dalhin ni Max. Nagko-koi feeding kami ro’n,” aniya kasabay ng pagturo sa man-made lagoon hindi kalayuan sa istrukturang itinuro ni El kung saan sila pupunta.

Pasado ala-una pa lang pero nagyaya na si El papunta rito matapos nilang kumain. Dito na lang daw sa tabi ng man-made lagoon nila antayin ang makaka-meeting. May mga mesa at bangko naman doon na pwede nilang tambayan habang nagpapalipas-oras.

“Yeah. Iyan nga rin ang reason kaya dito namin napiling kumuha ng space ni Mama. Hindi nawawalan ng tao. Malapit sa hotel at malapit sa park. Pami-pamilya at marami ring couples ang laging nagba-bonding sa lugar na ‘to. Lalo na kapag weekends.”

“Let me clarify, baby. Si Max ang apat na taong gulang na pamangkin ko; anak ni Kuya Jax. Sa Las Villas sa may Biñan lang sila nakatira. Give or take half-an hour, depende sa traffic, naitatakas ko na kaagad siya rito.”

Tumaas ang kilay ni El. “Who’s asking for clarification? Clearly, hindi ako.”

“Gusto ko lang i-clarify na kaagad, baby. Mahirap na. Baka isipin mong babae ang kasama ko rito.” Ipinarada niya ang sasakyan sa bakanteng slot sa parking lot.

“Don’t worry, I won’t waste my time thinking about that, Ace. I don’t even care kahit linggo-linggo, iba-ibang babae ang kasama mo.” Nagkibit-balikat ito. “Kung meron man akong dapat isipin ay bakit kailangang itakas mo ang pamangkin mo. There must be a deep, troublesome reason why his parents don’t want you around their kid.”

Tumawa si Ace. “Kung kasalanang i-spoil at bilhin ng laruang gusto ni Max, e di sige, malaki ang kasalanan ko.”

“I have this nagging feeling na hindi basta pagbili ng laruan ang issue ng kuya mo sa ‘yo, Ace,” ani El habang nag-aalis ang seatbelt.

Ace grinned. “Laruan nga, baby. Drum set. Tuwang-tuwa si Max no’ng mai-set-up ko ‘yon sa kwarto niya. After three days, tinawagan ako ni Kuya. Nagagalit. Ang ingay raw lagi sa bahay nila. Bilang parusa, hindi ko na raw pwedeng hiramin si Max na walang kasama.”

Pinaikot lang El ang mga mata, walang imik na binuksan ang pinto sa gawi nito. Katulad nito’y binuksan na rin kaagad ni Ace ang pinto sa gawi niya. Sabay silang bumaba.

Napailing si Ace. Gusto niya sanang sabihin sa babae na mag-antay saglit dahil ipagbubukas niya ito ng pinto at aalalayan. Naalala lang niya ang isa sa mga kaibahagi ni Mildred kanina nang iwan siya ni El sa mesa. Isa raw iyon sa napakaraming pet peeves ni El.

Mildred informed him that El is very cautious. She doesn’t want her personal space to be invaded by a guy she barely knows. Kaya kung gusto raw niyang tuluyang makalapit sa babae ay bigyan niya ito ng sapat sa espasyo at panahon na mag-warm-up sa kanya.

“Oops,” ani Ace na mabilis nahawakan si El sa siko bago pa man ito makatawid. May paparating na siklista na hindi napansin ng dalaga. Muling nanulay ang dagitab sa katawan ni Ace sa simpleng paglalapat ng mga balat nila. Gusto pa sana niya itong hawakan, pero minabuti niyang bintawan ang dalaga ng masiguradong nasa tabi na ito ng kalsada. “Careful, baby.”

“Thank you.” Sumulyap sa kanya si El bago muling ibinalik sa direksiyong tatahakin nila ang paningin.

Ace smiled. Mildred told him that El is the most secretive among their circle of friends. She values her privacy so much. Kahit nagbabahagi ito ng saloobin, alam daw ng mga kaibigan ng dalaga na may mga naka-withheld na information pa rin si El. Pero kahit alam nilang hindi nito inio-open ang lahat sa kanila, subok naman nila ang pagiging loyal at maaasahang kaibigan ni El.