İYİ GECELER ÖPÜCÜĞÜ

7-Kapatılan Kapılar Ve Ardında Kalanlar

İyi okumalar dilerim!

Korkağın tekiydim. Hayatıma yeni insanları almak hafızamı kaybettiğimden beri hep korkutucu gelmişti. Bundan deli gibi kaçıyordum. Asla diğer insanlar gibi yaşayamıyordum. Sanki her an tekrar hafızamı kaybedebilirmiş gibiydim. Çok zordu. Geçmişi bilmeden, kendini bilmeden yaşamak çok zordu. 

Geçmişimdeki insanları hiç hayatımda yokmuşlar gibi silmiştim. Onları tekrar tanımak gibi bir girişimim olmamıştı. Çünkü silmek daha kolaydı. Her şeyi ve herkesi silip en baştan başlamak her zaman daha kolayıma gelmişti.

İzel ve ailem dışında kimseye kapılarımı açmazken şimdi biri zorla o kapıyı açmaya çalışıyordu.

 Ve ben de o kapıyı onun için aralamıştım.

Aptaldım. 

Elimdeki telefondan gelen çağrıya bakarken donuktum. Gözlerimi bile kıpırdatamıyordum. Bedenim buz kesmişti. Yüzleşmeye hazır mıydım? Bilmiyorum. 

Bir yanım telefonu kapatıp kaçmak isterken diğer yanım kal ve yüzleş diyordu.

Bu sefer kaçmak yok, Lâl.

Onu merak eden sen değil miydin?

Aç ve yüzleş.

Hiç düşünmeden çok ani bir kararla telefonu açıp kulağıma götürdüm. En fazla ne olabilirdi ki?

Kalbim boğazımda atarken onun konuşmasını bekledim. Konuşmadı.

Saniyeler sonra titrek bir nefes sesi işittim ama tekrardan tek bir kelime bile dahi etmedi.

Nefesimi tuttuğumu hissettim. Beynimin tüm fonksiyonları işlevini yitirmişti sanki. Dönüp İzel'e baktım; anlamsızca beni izliyordu.

Birkaç dakika sonra tekrardan bir nefes sesi geldi. Sanki konuşmak için ağzını açıyor ama daha sonra vazgeçiyordu.

Tekrar bir şeyler demesini bekledim ama demedi.

İlk atağı hangimiz yapmalıydı bilmiyordum ama içimden gelen bir ses cesur ol diyordu.

Ve onu dinleyerek cesur olmaya karar verdim.

Bu, büyük ihtimalle hayatım boyunca yaptığım en cesur hareket olacaktı ama kendimi durdurmadım.

"Efendim?" Dedim sesimi güçlü tutmaya çalışırken.

Yutkunuşunu duydum ve aldığı derin nefesi. Telefonu açmamı beklemiyor gibiydi. 

"Lâl?"

Sesini duyar duymaz telefonu suratına kapamak istedim. Bu kesinlikle beklemediğim bir şeydi. Ve büyük ihtimalle onun da beklemediği bir şey. 

Sesinden anladığım üzere erkekti. Buna nedense hiç şaşırmamıştım. Başka diyecek bir şeyler aradım ama dilim varmıyor, ağzım açılmıyordu. Bu şey onun için de geçerliydi sanki.