İYİ GECELER ÖPÜCÜĞÜ

10- Siyah, Beyaz Ve Araf

İyi Okumalar Dilerim!

Yaklaşık on beş dakikadır tek yaptığım dümdüz bir şekilde ekrana bakmaktı. Tamam, anlık gaza gelip mesaj atmıştım ama şimdi ne diyecektim? İzel yanılmamıştı bu O'ydu. Toprak. Parmaklarım klavyede duruyor ama beynim ne yazması gerektiğine dair komut gönderemiyordu. Hastayken bırakıp giden birine ne yazılabilirdi zaten? 

Dakikalar sonra bana gerek kalmadan ondan mesaj geldi.

İyi geceler öpücüğü: Kim olduğumu bulmuşsun.

İyi geceler öpücüğü: Buna şaşırmadım çünkü bulacağını biliyordum. 

Lâl: Nasıl bulduğumu merak etmiyor musun?

İyi geceler öpücüğü: Hayır, bu önemsiz. Benim için önemli olan beni bulmuş olman. 

Lâl: Dediğimi yaptım ve kim olduğunu buldum ama inan ki buna gerek yokmuş. Hayatımda yerin olmayacak.

Stresten ellerim buz kesilmişti. Ya onu bu gece hiç gelmemiş gibi hayatımdan gönderecektim ya da yaptığı şeyin hesabını soracaktım.

Ya kendince haklı bir sebebi varsa? 

Ölüm döşeğinde olan birini bırakmanın sebebi olur muydu hiç?

İyi geceler öpücüğü: Sana ne anlattılar Lâl?

Lâl: Nasıl bir şerefsiz olduğunu.

Lâl: Ölüm döşeğinde olan birini nasıl bırakıp gittiğini.

İyi geceler öpücüğü: Bildiğin gibi değil. 

İyi geceler öpücüğü: Açıklamama izin ver.

Lâl: Tek bir cevap istiyorum senden. Hastanede yanımda mıydın yoksa değil miydin?

İyi geceler öpücüğü yazıyor...

Her ne yazdıysa geri sildi.

Ardından tekrar yazmaya başladı.

Sonra tekrar sildi.

Aradan beş dakika geçmişti rutin bu şekildeydi. Yazıp geri siliyordu.

En sonunda verdiği cevap gözlerimin önünde asılıydı.

İyi geceler öpücüğü: Değildim.

İyi geceler öpücüğü: Yanında değildim çok üzgünüm.

İyi geceler öpücüğü: Ama beni dinlemelisin.

Değilmiş. Yanımda değilmiş ve üzgünmüş. Onu dinlemeliymişim ayrıca. Siktir olup gitsin. Aradığım cevabı almıştım ben. Dinlemeye lüzum yoktu dahasını.