My Four Bodyguards

Chapter 42

Fiel's POV

Three days na simula nung makabalik si Danica, si Nico hindi pa rin nagpapakita sa amin siguro dahil ilang araw silang nawala ni Danica need niya na kausapin 'yung babae na magiging nanay ng anak niya.

Si Danica naman patuloy pa rin akong iniiwasan and hindi ko na alam ang gagawin ko sa kaniya, "Fiel," sabi naman ni Harry sa akin "Oh ano meron?" Sabi ko naman sa kaniya "Ayusin mo na 'yang gulo na ginawa mo, pati kami nadadamay," sabi naman niya napakunot naman ako ng noo ko.

"Excuse me wala akong ginagawang masama ah," sabi ko naman sa kaniya "Anong wala? Wala ba 'yun eh halos hindi na rin kami kausapin ni Danica," sabi naman niya then I sighed "Not my fault,"sabi ko naman sa kaniya.

Magsasalita pa sana si Harry ng biglang pumasok si Rui na basang-basa ng pawis "Rui," sabi ko naman sa kaniya "San ka galing? Pagod na pagod?" Tanong naman ni Harry sa kaniya "Ah hinatid ko lang si Danica sa infirmary," sabi naman niya nanlaki naman ang mga mata ko.

"Anong nangyari?" Tanong ko naman "Luhh concerned 'yan," pang-iinis naman sa akin ni Harry "Ewan ko, bigla na lang din siya nawalan ng malay, buti na lang nandun ako," sabi naman niya.

Bigla naman akong tumayo at pumunta sa infirmary pagdating ko dun nakita ko naman si Elisse "Oh Fiel," sabi naman niya "What happened to her?" Tanong ko naman.

"Sabi ni Doc Maki pagod lang daw si Danica," sabi naman ni Elisse then I nod my head "Alis muna ako Fiel, may practice pa ako eh," sabi niya naman then I nod my head and umalis na siya.

Naiwan naman ako na nakaupo sa may chair sa tabi ng bed ni Danica then I hold her hand "I'm sorry Danica," sabi ko naman sa kaniya then I sighed.

Hours have passed hindi na ako nakapasok because I'm waiting for her to wake up, ayaw ko naman iwanan si Danica sa ganitong sitwasyon, I want to be at her side.

Biglang gumalaw ang mga kamay ni Danica kaya naman napatingin ako sa kaniya "Danica," sabi ko naman sa kaniya "Fiel," simpleng sabi niya at babangon na sana siya pero pinigilan ko siya "You need to get some rest Danica so please," sabi ko naman pero tinabig niya ako at halatang wala siyang lakas.

"Where's Nico?" Tanong naman niya "He's not around, do you want me to call him?" I asked then she shook her head "No thanks," sabi naman niya sa akin.

"Danica," sabi ko naman at napatingin naman siya sa akin, she's confused I know that "What?" She asked then I gather all of my confidence then I sighed.

"I'm sorry," sabi ko naman sa kaniya "Sorry for what?" She asked me again "For everything," sabi ko naman sa kaniya then she smiled "You're sorry because you played with my feelings, is that it?" Tanong naman niya.

"I didn't mean to Dani, hindi ka naman mahirap mahalin eh, you're so kind and beautiful, you are so carefree," sabi ko naman "Kaya lang..." I stopped myself from speaking ayaw kong mas masaktan siya.

"Kaya lang ano? May girlfriend ka? Natukso ka lang? Or dahil nung nagkalabuan kayo ako 'yung nandiyan para i-comfort ka? Ganun lang ba 'yung tingin mo sa akin Fiel? Ganun lang ba kababaw 'yun? You should've known where to stop, you should've known your limitations and hindi mo na ako pinaasa sa mga actions mo," sabi naman niya.

I closed my fist then I sighed again "Dani that's not it, that's not my intention believe me," sabi ko naman sa kaniya "Eh ano? Kasi Fiel gulong-gulo na rin ako eh," sabi niya naman.

"Dani please don't make things so hard for us,  alam mo naman na I have a girlfriend, I love you but only as a friend, hindi na 'yun hihigit pa dun," sabi ko naman uli sa kaniya "Now you admit it," sabi naman niya.