Gael Belmonte's Runaway Bride - Vanessa

Chapter 12

CHAPTER TWELVE

DALAWANG linggong walang tawag, walang balita, walang kahit na anong naganap sa buhay ni Audrey, maliban sa nakatanggap siya ng karagdagang mga order ng cake. Balisa siya sa bawat araw, nais malaman kung kumusta na si Gael. Hindi na niya inaalala ang ama sapagkat nalaman niya mula sa kanyang kapatid na naging abala raw ito sa pakikipag-usap sa ilang mga taga-bangko. Ang offer na merger ng mga Belmonte ay nawala na at hindi magkandatuto ang kanyang ama kung paano aayusin ang gulong ginawa.
Nalulungkot man si Audrey sa mga pangyayari ay wala siyang magagawa upang maayos iyon. Sa isang banda, natuto na siyang huwag makonsiyensiya sa mga desisyong pinili. Marahil panahon na upang matuto ang kanyang ama na unahin ang pamilya.
"Go, Lightning!" aniya sa kabayo, pinabilis ang takbo. Mamimitas siya ng mangga. Hindi ibinibenta ng mga Castellejos ang bunga at sayang kung hindi magagamit, lalo na kung mayroong order sa kanya ng mango torte. Nagde-deliver na siya ngayon ng pastries sa dalawang café sa bayan.
Hindi pa nagtagal ay pumipitas na siya ng mangga, gamit ang isang mahabang panungkit. Sa mga ganitong pagkakataon na wala siyang makausap ay dama niya ang lungkot. Si Ryan ay kailangang dumalo sa isang seminar sa Maynila. Sana ay maaari man lang niyang bisitahin ang ina, ngunit hindi puwede. Dalawang linggo pa bago niya iyon maaaring gawin.
Nang makabalik sa kamalig ay maingat na ibinaba ni Audrey ang basket mula sa likod ni Lightning, saka ibinalik ang kabayo sa stable. Habang naglalakad pabalik sa kamalig ay anong sasal ng kanyang dibdib nang makita ang sasakyan ni Gael. May pagmamadali ang naging paghakbang niya, sabik na makitang muli ang binata.
Hayun si Gael sa bangkito, kumakain ng mangga. "I hope you don't mind."
"Not at all." Ang tanging nais gawin ni Audrey ay ang takbuhin ng yakap ang lalaki ngunit wala siyang dahilan upang gawin iyon. "What brings you here?"
"The mangoes."
"Right. Halika, tuloy." Nagpatiuna siya papasok sa kamalig.
"Did you miss me, Audrey?"
"Gael..." Napapihit si Audrey at napasinghap nang madama ang bisig ng binatang pumaikot sa kanya.
"I've missed you. I've missed you so much I knew calling you will only make me miss you more. I hope I didn't disappoint you too much for not calling."
Umingos siya, bagaman napangiti. "You missed me?"
"So much. So much, honey." Iyon lang at hinagkan na ni Gael ang kanyang mga labi. It was a very long, gentle, affectionate kiss. Ang tuhod ni Audrey ay nanghina at natagpuan niya ang sariling nakakapit sa balikat ng lalaki. "I needed that. I will probably cross a thousand miles for that."
"W-what are you doing here?"
"Couldn't find a new question, huh?"
"I just thought..." Napigilan ni Audrey ang sarili bago nasabi sa binata ang inaasahan niyang wala nang Gael na magbabalik pagkatapos nitong malaman ang totoo tungkol sa pamilya Esparza. "Nagkausap na ba uli kayo ni Papa?"
"Yes. Unfortunately, we can't save the company. Do you mind?"
"Not at all. Hindi rin magiging patas para sa inyo, Gael. I hope it turned out well... So why... are you... why are you here again?"
He smiled. "Ayaw mo?"
Nakagat ni Audrey ang ibabang labi. "Oh, just tell me why, Gael. I don't want to keep guessing."
"Because I wanted to see you and spend time with you, silly. One thing remains, Audrey, and I have to admit I didn't expect this—I still want you to be my wife. I want to wake up each morning to look at your face while you're still dreaming and wonder if you're dreaming about me, and if it's me who's making you smile."
Naipon ang hininga sa lalamunan ni Audrey. Iyon na marahil ang pinakamagandang bagay na narinig sa tanang buhay niya. "I've missed you, too, Gael."
Muli ay hinagkan ng lalaki ang kanyang mga labi. Anong init sa puso ang dulot niyon kay Audrey. Marahil, nagkamali siya sa unang impresyon sa binata. Marahil, marami pa siyang bagay na maaaring matuklasan na ikasosorpresa niya. Sino ang mag-aakalang napakahusay ng mga kamay nito sa pagguhit? Sino ang mag-aakalang kaya siyang tulungan ng binata sa gawaing-bahay? Sino ang mag-iisip na ang isang tulad ni Gael ay napakalambing at kontentong yakapin siya sa mga bisig habang siya ay nahihimbing sa pagtulog. Marahil, maraming tao ang nagkamali. Audrey was more than willing to get to know him more.
Tumulong si Gael sa preparasyon niya ng cake. Habang pinalalamig ang mga cake ay sabay silang nag-brunch, pagkatapos ay magkatulong nilang tinapos ang mga cake. Eksaktong alas-kuwatro ng hapon, magkasama sila sa loob ng SUV ni Gael upang ihatid sa bayan ang delivery.
"Will you stay, Gael?"
"Sa isang araw na ang balik ko sa Maynila. Pero sa tingin ko, hindi na ako welcome sa bahay ninyo. Papayagan mo ba ako sa loob ng bahay mo?" Nakakunot ang noo nito, bagaman may ngiti sa mga labi.
"Kung okay lang sa 'yong matulog sa sofa."
"That's fine, honey."
"And I mean it. No deep kisses for you."
"Bummer."
Napahagikgik si Audrey. Si Gael ang nagbitbit ng pastries papasok sa mga café. Nang matapos ay niyaya niya ang binata sa isang sikat na panciteria sa bayan. Simple lang ang lugar, iba-ibang uri ang mga parokyano—mula tricycle driver hanggang sa mga guro. Gael did not look ill-at-ease at all.
"Masaya ka ba talaga dito sa probinsiya?"
"Oo naman. Tahimik, malayo sa gulo. Nalalayuan ka ba?"
"Nanliligaw ako sa 'yo kaya kahit nasaan ka, pupuntahan kita."
Tumahip ang dibdib ni Audrey, saka may biglang naisip itanong sa binata. "Nakapanligaw ka na ba dati?"
Ang lakas ng naging pagtawa ni Gael. "Noong high school ako, gumawa ako ng love letter. Hindi pinansin ng pinagbigyan ko."
"No! Really?"
Tumango ito, saka nagkibit-balikat. "Siguro maganda na ring hindi niya ako sinagot. At kung ako sa kanya, hindi rin ako sasagot. She was my Math teacher." Muli itong tumawa nang malakas. "Second year high school ako noon. Hindi ako marunong manligaw, wala rin naman akong balak manligaw. Naisip ko lang, bigyan ko kaya siya ng love letter. Noong nakaraang taon nakita ko uli siya. She's still beautiful but she's old. Very old. Hindi na yata niya ako nakilala."
"At ano ang laman ng love letter mo?"
"Usual stuff. You inspire me, I think you're beautiful, would you like to go out with me. Stuff like that."
"Niyaya mo siyang mag-date?!"
"Oh, yes. Kahit noong sinulat ko 'yon, hindi ko rin alam kung papayagan akong lumabas ng weekend. Hindi ko alam kung bakit ko ginawa. Siguro alam ko rin na hindi siya sasagot kaya niyaya ko siya."
"Pagkatapos niya, wala ka nang ibang niligawan?"
"Ikaw."
Biglang nag-blush si Audrey. "Nasaan ang love letter ko?"
"It's coming. Just wait for it."
Ilang minuto silang nagtitigan at nagngitian. Ang mga paruparo sa sikmura ni Audrey ay nagliparang parang wala nang bukas. Naunawaan niya sa mga sandaling iyon na higit pa sa inaasahan ang nadarama niyang atraksiyon para sa lalaki. Sa katunayan, noon lang siya nakadama ng ganoon. She was in love with him.
Oh, God, I'm in love with him. I love him. And I want to be with him. Please, let him be the man I've dreamt of. Please let my first impression of him be wrong.
"Sigurado ka bang walang magagalit sa akin na nanliligaw ka?"
"Hindi ko alam pero wala akong pakialam sa kanila. This time, it's just you and me."
"Can... c-can you be faithful?"
"Yes." Kumunot ang noo ni Gael. "Did I actually say that and mean it?"
Tumawa nang malakas si Audrey. Tinampal niya ang kamay ng binata. "You're a bad man. And I want a good man."
"I can be a good man. Try me."
"I'm willing to wait and see, Gael."
"Then you will see for yourself. And that is a promise that I am going to keep."
This was happiness, Audrey realized. Masaya na nilang tinapos ang pagkain at nagbalik sa farm. They spent the rest of the day and most of the night playing chess. The man was a master. Parang lahat na lang ng gawin nito ay nakaka-impress sa kanya. Soon, they were both on the sofa. Nakasandig siya sa dibdib ni Gael habang hinahaplos nito ang palad niya, hinahagkan ang kanyang ulo.
Napangiti si Audrey. You know what, Gael? I'm thinking I want to spend the rest of my life like this with you. And I can actually do that. We can actually spend the rest of our lives together. Noon, hindi ko makita ang buhay ko na kasama ka. O kung makita ko man, parati kong naiisip na halos parang hindi natin kilala ang isa't isa habang nagsasama sa ilalim ng iisang bubong, tulad ng parents ko. Pero ngayon, kaya kong maisip ang magiging anak natin—sana kamukha mo sila.
Can you imagine little Gaels running around and being naughty? While we sit together like this, just holding each other and thinking about the day that passed and thanking the heavens we have our beautiful family to come home to, no matter how awful the rest of the world is? This is the life, Gael. This is joy.
Nakangiting itinaas ni Audrey ang mukha upang tumingin sa binata. Sinuklian nito ang ngiting iyon, hinaplos ng hinlalaki ang kanyang baba. "What?"
"Nothing. I just want to look at you."
Marahang bumaba ang mga labi ni Gael sa kanya at hinagkan ang kanyang mga labi. The warm kiss turned hot. Audrey felt a million and one sensations and wanted to explore each one. Bawat sensasyon ay tila kumakalat, bumabalot sa kanyang sistema. Noon niya nadama ang mainit na palad ng binata sa loob ng kanyang blusa. Gael gently cupped her breast and thumbed the taut peak.
"Oh..." she purred.
Gael kept on pleasing her that way, while his lips went down to her neck, nibbling, tasting, sending shivers up her spine. This was new, exciting, and frankly mind-blowing. Her toes curled, her legs pressed together, as if that will make her control the sensations—sensations she did not want to stop but also wanted to control somehow. Though the latter seemed like a huge impossibility.
Tila naipon ang mga sensasyon sa likod ng kanyang tainga at kumalat sa kanyang gulugod. She gasped when she realized Gael had unbuttoned her jeans. Maingat nitong hinila iyon pababa. May sumigid na kaba sa dibdib ni Audrey—kasabay ng pananabik at labis na emosyon nang tingnan niya sa mga mata ang lalaki. He was burning for her and it was plain to see in his eyes. Such passion he had, such intensity—for her, only for her.
Walang pagmamadaling inalis ni Gael sa uhales ang butones ng kanyang blusa. Every single moment he was looking at her face, planting a soft kiss on her cheek, her nose, her lips. Ni hindi na niya maalala kung kailan nito nagawang i-unhook ang kanyang panloob. It did not matter anymore.
Gael was ever so gentle while taking off all her clothes. Inakala ni Audrey na makakadama siya ng matinding hiya ngunit sa nakikitang intensidad sa mga mata ng binata, nabura ang lahat ng iyon at napalitan ng isang mainit na pakiramdam. Maybe this was what goddesses really felt like—powerful and beautiful.
Lumuhod siya sa sofa. She dared put her hands on the button of his fly. Bahagyang kumunot ang noo ng binata, tila naaaliw bagaman hindi inaasahan ang kanyang ginawa.
"What?" ani Audrey, noon siya biglang nahiya, gayunman ay determinado. "Here I am, fully n-naked, G-Gael. Will you join me?"
The sound of his laughter filled the barn. Hinaplos nito ang kanyang pisngi. He stood up and said, "I wasn't planning on not joining you, my sweet." He took off his shirt. Napasinghap si Audrey kahit nasulyapan na noon ang katawan ng binata. The man was built like a Roman statue. He gracefully took off his jeans. Biglang naitakip ni Audrey ang mga kamay sa mga mata, bagaman iniawang ang mga daliri nang sa gayon ay makikita pa rin niya ang lalaki.
His underwear was black. Marahil iyon lang ang maibibigay niyang panlarawan sa nakikita sapagkat ang nanatili ay ang imahen ng...
Bigla siyang napahagikgik. Kumunot ang noo ng lalaki. "Honey, I have to admit this is not making me feel good at all."
"No, no, come here." Nakaluhod pa rin sa sofa na niyakap niya ang binata, saka hinagkan sa pisngi. "It's misbehaving and I can see it. It's so cute!"
"It's misbehaving, all right. Cute? I don't think so." He took off his underwear.
Antimano, nabura ang ngiti sa mga labi ni Audrey. She gasped and swallowed hard. Gael was blessed and oh, so beautiful. The center of his body was standing mighty and proud.
Muling tumawa ang lalaki, saka itinaas ang kanyang mukha upang gawaran siya ng mainit na halik sa mga labi. He knelt on the sofa, too, their lips never breaking contact, hungry for more. Her breasts were pressed against his chest. And then she felt his hand between her thighs. She gasped. His skin felt hot against her moist flesh.
"G-Gael..." she said, her lips trembling with desire. The sensation his hand was giving her was intense. Napahiga siya at naging maagap ang bisig ng binata upang siya ay alalayan. Gently, he straightened her legs and kissed her neck, he moved lower until his warm lips touched the peak of her breast. He gently sucked on it, lashing his tongue back and forth against the swollen tip.
Gael's lips slowly moved down her body, leaving a hot trail and ending on her most sensitive spot. She held her breath, not being able to move a muscle. Suddenly, she was scared and didn't know what to say or how to react at all. But he gently massaged her inner thigh, as if telling her everything was going to be all right.
His lips met the soft flesh. Tila sinuyo ng mga labi ni Gael ang bahaging iyon, sa bawat mosyon ay tila ipinahihiwatig ang pagsamo ng pagtitiwala. And Audrey gave in; she trusted him, giving herself fully, throwing caution to the wind, making love in complete and total abandon.
Tila tinangay si Audrey ng mga sensasyon sa kaitaasan at mula sa hindi maabot na taas ay nagtagpo ang kanilang mga katawan. Gael slowly eased himself into her. Nahigit ni Audrey ang paghinga sa biglang sakit na nadama. Ngunit unti-unti, sa bawat paggalaw ni Gael ay nabawasan iyon hanggang sa may mabuong panibagong sensasyon sa kanyang katawan. This all felt luscious, intimate, and heartwarming at the same time. He was hers fully, and she was his.
Audrey met his thrusts that were now getting faster and faster until she felt she couldn't take anymore. She wrapped her legs around him as he thrust deep into her. Dumako sa kanyang buhok ang mga daliri nito upang maglapit ang kanilang mga labi para sa isang mainit na halik.
While savoring the feel of his body against hers, with him still buried deep inside her, she whispered in his ear. "Gael... it was beautiful, w-wasn't it?"
"Do you doubt it?" ganting-bulong nito sa kanyang tainga.
"I just... well... wasn't I supposed to, you know, give you pleasure as well?"
Umalog ang balikat ng binata. "You are driving me crazy. There will be plenty of time for that, honey. Maybe later, okay?"
"I would like t-to try it too, you know."
"Oh, you're a gem, honey. You're a gem." Muli nitong hinagkan ang kanyang mga labi, sa pagkakataong iyon ay puno ng pagsuyo. In all his naked glory, he carried her up to the loft. Tinabihan siya nito sa kama, saka siya niyakap.
Audrey's heart was at peace. She was happy. His warmth made her heart feel warm, too. And the night ended up becoming more special than what she had expected. They slept for a while, had late dinner, took a shower together, and finally, she was able to give pleasing Gael a try. It was, quite simply, sublime—like a soldier conquering a fortress on her own. Whoever said nice girls can't be tigresses in bed? Nakatulog siyang may ngiti sa mga labi.