Keyifli okumalar🌸🌼
Yorum ve beğenilerinizi bekliyorum.💫🌼
---------------------🌼--------------------
"GONCA!"
Bağırarak onlara doğru gelen Mehmet sayesinde bakışlarını birbirinden ayırıp pusatlarını indirdiler. Mehmet onların yanına varamadan Gonca, Alaeddin'in önüne geçerek emmi oğluna ters bakışlar attı. Yanlarına varan Mehmet, Alaeddin'e atıldıysa da Gonca buna izin vermeyerek onu zırhından ittirerek uzaklaştırdı. Sinirle soluyan Mehmet'in aksine, Alaeddin genişçe gülümsüyordu. Mehmet'e değil, önüne geçmiş olan hatuna bakmakla meşguldü.
"Sana bir daha osmanoğullarının yanına yaklaşmayacaksın demedim mi Gonca!? Ne işin vardır bunun yanında?" diye bağırdı Mehmet. Öfkeden gözleri dönmüştü. Az önce birbirlerine olan bakışları Mehmet'in aklını başından almıştı. Kim Gonca'ya öyle bakabilirdi ondan başka? Gonca, nasıl birine bakabilirdi öyle?.. Sevdalı gibi...
"Sen osmanoğulları toprağına gitmek yok dediydin. Burası bizim topraklarımızdır" dedi Gonca, Alaeddin'den biraz uzaklaşarak. Hâlâ iki şehzadenin arasında duruyordu.
Öfkeyle soluyan Mehmet derin bir nefes alıp gözlerini yumdu. Anasının söyledikleri çınlardı kulaklarında. Belki de hayatında ilk defa öfkesini dizginleyerek şehzadeye atılmak yerine Gonca'ya yaklaşıp bileğini tuttu sertçe.
Alaeddin'e o denli sinirlenmişti ki hatunun canının yanıp yanmadığını fark edemedi bile.
"Agh!" diye ufak bir inilti kaçtı Gonca'nın ağzından istemsizce.
Bu defa öfkeden gözü dönen kişi yalnız Mehmet bey değildi. Kaşlarını çatan Alaeddin bey, Mehmet'e öyle bir yumruk attı ki Mehmet üç beş adım geriledi.
"Bu iki oldu Mehmet bey! Sarayda ses etmedim lakin kendine gelesin gayrı!" dedi Alaeddin öfkeyle. Gonca, ikisinin arasında dursa da herhangi bir kavgaya mani olamayacağını çok eyi biliyordu.
"Sen kimsin ki bana ne yapıp yapamayacağımı söylersin? Sen kimsin ki Gonca'ya dokunur, ona öyle bakarsın!?" Mehmet'in bağırışı tüm talim meydanını inletti.
"Evvel o sesini kıs, yok kısamayacaksan ben seni ebediyetçe susturmayı bilirim!" dedi Alaeddin, dişlerinin arasından.
"Sen fazla kaşınırsın Alaeddin!" Mehmet, pusatını çekecekti ki Gonca hemen elini kabzaya bastırarak daha çıkmayan pusatın kınına geri girmesine neden oldu.
Karşısında ona öfkeyle bakan bir çift güzel göze indirdi bakışlarını Mehmet. "Kendine gel Mehmet bey! Kan dökecek değilsin ya! Talim ederdik burada, mesele çıkartacak bir şey yoktur ortada. Pazar daha kurulalı ne kadar oldu ki sen mesele çıkarıp ahalinin huzurunu kaçıracaksın!"
"Çekil önümden Gonca! Bu hadsiz osmanoğluna had bildirmek icap eder."
"Mehmet bey, sabrımı sınamayasın yoksa bildirilecek tek şey atana gidecek olan ölüm haberin olacak!"
"Gel hele kim kimi öldürürmüş görelim!"
Birbirine yürüyen iki adamı göğüslerinden iterek durdurdu Gonca.
Alaeddin tekrar atılacaktı ki Gonca'nın ona olan 'Etme medreseli!' diyen bakışlarını görünce derin bir sabır nefesi çekerek geriledi.
"Düş önüme Gonca hayde!" diyen Mehmet, Gonca'nın kolundan tutup yanına doğru savurunca bu defa durmadı Alaeddin. Mehmet'e peş peşe attığı yumruklardan sonra yakasına yapışıp kendine doğru çekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AlGon🌼🤍
Historical Fiction"Aklına pek güvenme yani Alaeddin, bir güzelin gülüşüne bakar yitirmen" Diyen Orhan'a baktı Alaeddin... Etrafı kasıp kavuran Moğol, gözünü bu defa da Türk'ün son sığınağı, bel kemiği olan iki güçlü türk beyliğine dikti. Bizans Türk'ü Anadolu'dan at...
