AlGon🌼🤍

Gururuna Düşman/10

Keyifli okumlar🍃

Bol satır arası yorumlar🤍

Not: Oy sınırı koymuyorum çünkü geçen bölümden anlaştığımızı düşünüyorum. Bir daha kendimi açıklamama gerek yoktur herhalde🤍

----------------------🍃---------------------

Yağan yağmur damlalarından biri Gonca'nın kirpiğine düştüğünde Gonca üzerine doğru atılmış olan Sırma'ya gülümsedi. Yağmuru çok severdi Gonca. Gücüne güç kattığına inanırdı.

Üzerine doğru atılmış olan Sırma'nın hamlesinden kendi etrafında dönüp yana çekilerek kurtuldu. Boşluğa pusat savuran Sırma hızla arkasını dönüp tekrar Gonca'ya atıldı. Gonca, pusatı ile Sırma'nın pusatını engelleyip gözlerinin içine baktı. 

"Olacakları ilk duyanda en çok sana ve kendime üzülmüştüm Sırma" dedi Gonca keskin bir sesle. Hızlı bir hareket ile pusatını indiren Gonca, bileğiyle Sırma'nın çenesin savurup onu kendinden uzaklaştırdı. Bir sonraki hamleyi hemen yapmak yerine Sırma'nın toparlanmasına izin verdi. 

Ağzına gelen metalik tattan dolayı yüzünü buruşturmuş olan Sırma bakışlarını karşısındaki Gonca'ya dikip diğer elini beline atarak hançerini çekti. Gözlerini bir an olsun Gonca'dan ayırmazken iğrenir bir ifade vardı yüzünde. 

Git gide şiddetini arttıran yağmur ıslatmaya başlamıştı onları. Gonca'daki bakışlarını bir anlığına gökyüzüne çeviren Sırma lanetler okudu yağmura. Oldu olası nefret ederdi yağmurdan, gökyüzünden... Bakışlarını tekrar Gonca'ya çevirdiğinde gayet rahat bir şekilde bekleyen Gonca'ya daha da sinir oluyordu. Şimdiye kadar saldırmak namına heç bir şey yapmamış, her saldırıyı da başarıyla bertaraf etmişti. Sırma bunun nefreti ile bir daha atıldı ona doğru. 

Gonca yüzünü teğet geçen hançerden geriye doğru eğilerek kaçarken kılıcıyla da Sırma'nın kılıcını durdurdu. Sırma hançeri gittiği yerden geriye döndürerek bir daha Gonca'ya savurmak istediğinde başarısız oldu çünkü Gonca, hançer tutan bileğini sıkıca kavramıştı. Pusatlar birbirine dayalıyken Gonca, Sırma'nın bileğini tutardı. Yine göz göze geldiler. 

"Benim üzülecek bir ahvalim yoktur Gonca! Sen kendi ahvaline acıyasın. Kapama olarak gelen sensin, ben değil! Kuma olmayı kabul edecek kadar gururuna düşman olan sensin, ben değil!" diyen Sırma az evvel Gonca'nın ona yaptığını yaparak bileğini kurtardı ve Gonca'nın yüzüne vurarak uzaklaştırdı onu kendinden. 

Sabahtan beri sakinliğini koruyan Gonca, sinirlenmeye başlamıştı artık. Pusatını elinde bir kere çevirerek dudağından akan kanı sildi ve büyük bir hızla Sırma'ya atıldı. Pusatlar birbirini bulur, birbirinden uzaklaşıp dururdu. Gonca'nın, Sırma'nın boğazını teğet geçtiğinde Gonca etrafında dönerek Sırma'nın pusatı ile kendi pusatını tekrar bir etti. Öfke ile parlardı Alaeddin'in bakmaya doyamadığı güzel gözleri. 

"Onu anladım zaten Karaman kızı, merak etmeyesin! Ben seni eyi bilirdim, siyasi evlilikten sebep evlendi imdi de devlet içün yüreğine taş basar bilirdim. Lakin sen meğerse seni sevmeyen bir erin döşeğine girebilmek içün oyun edecek kadar alçak, adil oynayamayacak kadar yüreksiz ve dahi yüreğinin karalığı yüzüne vurmuş bir çıyandan ibaretmişsin." Sırma, Gonca'yı ittirerek uzaklaştırdı kendinden. Ama durmadı Gonca. Sırma'nın hançer tutan kolunu yakalayıp geriye büktü ve hançerin düşmesine neden oldu. 

Üzerine gelen pusattan geriye doğru kaçarak kurtulan Gonca da Gonca'nın üzerine atılan Sırma da pusatları aşağıdan savuranda pusatlar aşağıda buldu birbirlerini iki tekrar göz göze geldi.