Asena

11.Seçim

"Gülce, seninle önemli bir konu hakkında konuşmam gerekiyor. Evde kimse yok, müsaitsen gelebilir misin?"

Fatih Bey'in bu mesajıyla uyanmıştım sabah. Yarın göreve gidecektik.

"On beş dakikaya oradayım."

Açıkçası gitmek istemiyordum ama konuşacağı konuyu da merak ediyordum. Kısa süre içinde hazırlanıp arabama bindim. Tim bir hafta boyunca ailesiyle zaman geçirmişti, pek görüşmemiştik.

Kimsesi olmayınca nasıl mal gibi kalıyordu ama insan.

Benim bir ailem vardı ama kimsem yoktu.

"Kendine gel Gülce." Titrek bir nefes verdim. "Onların seni sevmelerini istiyor olamazsın?"

Beni sevmelerini istiyordum.

Ben sevilmek istiyordum.

Size yemin ederim, ben çok güzel severdim. Birini sevdim mi tam sever, tam bağlanırdım. Sevdiğimin kılına zarar gelse dünyayı yakardım.

Niye kimse sevmiyordu beni?

"Siktir et, İzem." Camı açıp saçlarımın uçuşmasına izin verdim. "Sen mükemmelsin kızım, bu dünya seni hak etmiyor." Gülümsedim.

Kimsenin beni sevmesine ihtiyacım yoktu.

Ne ara bu konuya gelmiştim bilmiyorum. Kalbime batan, kendime yediremediğim bir şeyler vardı ve canım yanıyordu. Aile sevgisini bilmezdim ben. Ne annem olmuştu ne babam. Sevmeyi de bilmezdim ki.

Yersiz hüzünlü düşüncelerimi arka plana postalayıp rastgele bir şarkı açtım.

Ben bilirdim kendimi avutmayı, kendime yetmeyi. Babasız, annesiz büyümüş bir kadındım ben.

Fatih Bey'in evine varmıştım. Nolur nolmaz silahımı belime takıp yavaşça arabadan indim. Saçlarımı geriye doğru attım ve bir sigara yaktım. İçeri girmeyecektim. O dışarı gelecekti. Açık camdan eğilip elimi kornoya bastırdım. Birkaç defa bunu yaptığımda telaşla açılan kapı girdi görüş açıma. Kalçamı arabaya yaslayıp sigara dumanını dudaklarımdan dışarı üfledim.

Koşar adım yanıma gelen adama baktım. "Gülce? Gelsene, içeri girelim."

"Gerek yok. Ne söyleyecekseniz burada söyleyin. Ve lütfen hızlı olun, acelem var."dedim sert ifademi bozmadan. Yutkundu ve o da cebinden bir dal çıkardı. Çakmakla yaktığında bana bakmadan sigarayı içine çekti.

"Konu Hediye." Bıkkın bir nefes aldım. Bu kızın adını duymak bile beni sinir etmeye yetiyordu.

"Hediye'nin benimle ne alakası var?"

"Şüpheleniyorum."dedi ve sigara dumanını dışarı üfledi. Kaşlarımı çattım. Merakla ona baktığımda gözlerini kaçırdı. "Bir işler çevirdiğinden."

"Daha açık olur musunuz?"

"Normal davranmıyor. Sürekli dışarı çıkıyor, üstü bazen barut kokuyor, asker arkadaşları olduğunu söylüyor ama öyle olsa bilmez miyim ben? Ne bileyim işte, belki de ben kuruyorum. Bir asker olarak senden fikir almak istedim."

"Masum değil."dedim rahatça. Bakışlarının bana değdiğini hissettim ama ona bakmadım. "Onu daha önce gördüm. Terörist olması olası. Ve inanın bana ben kafamı taktığım şeyi bulurum. Her gerçek bir gün ortaya çıkar. Sizden istediğim dikkatli olmanız. Şüpheli her hareketini aklınızda tutun, ben üstlerimle bu konuyu konuşacağım."