Asena

16.Aslan ve Kurt

Aylar önce, Ateş Timi;

"Sürün!"

Çamura bulanan kıyafetlerim ve yüzüm beni rahatsız etmiyordu. Emire uyup süründüm, arkamda tim vardı. Üzerimize yağan yağmur toprağı çamur yapmıştı.

"Uçamıyorsan koş! Koşamıyorsan yürü! Yürüyemiyorsan sürün! Silahın yoksa ellerin var! Ellerin yoksa kardeşlerin var! Sürün!"

Ormandaydık. Eğitimde. Bunun çok daha zorlarından geçmiştim, şuan pek sorun yoktu. Üsteğmen olmak için çok emek vermiştim. Kardeşlerime Yüzbaşı olduğumu göstermeden ölmek istemiyordum. Kendime söz vermiştim.

"Düşman size fırsat sunmayacak! Acımayacak. Bir bakmışsın kalbinde bir delik, her yeri kan sarmış. Şehit oluyorsun."

Kısa bir sessizlik olduğunda nefeslendim. Sürünmeye devam ettiğimde bitecek gibi görünmüyordu.

Albay, "Asena!"dediğinde derin bir nefes aldım.

"Emredin komutanım!"

"Canını yakacaklar Asena. Dövecekler, işkence edecekler, belki kardeşlerini gözünün önünde şehit edecekler." Son cümlenin olma olasılığıyla kalbim kasıldığında dişlerimi sıktım. "Vatandan vazgeçecek misin?"

"Vazgeçmeyeceğim komutanım!"

"Şehit oldun Asena!"dedi durmadan. "İntikam için koşarken şehit oldun. Sana verilen süre ne biliyor musun? Beş saniye! Beş saniye bile sürmedi Asena! İsmin bile yazılmadı! Unutuldun!"

"Vatan sağ olsun komutanım!"

"Vatan seni unuttu!"diye haykırdı. "Değdi mi? Yine olsa yine yapar mısın?!"

"Yaparım komutanım!"

"Ferdi Çetin!"

"Emredin komutanım!"

"Şehit oldun, Leyla doğmayan çocuğuyla tek kaldı." Ferdi'nin nefesi kesildiğinde Albay güldü. "Bir çocuk daha yetim kaldı. Bir kadın daha dul kaldı. Ve sonunda ne oldu biliyor musun? Canını verdiğin vatan seni unuttu. Değdi mi Ferdi?!"

"Değdi komutanım!"

"Şehitsin Ferdi!"

"Vatan sağ olsun komutanım!"

"Mehmet Özdağ!"

"Emredin komutanım!"

"Son dönerini yiyemeden şehit oldun Mehmet." Mehmet dudağını büzdüğünde hafifçe güldüm.

"Döner yemeden olmaz komutanım."

Bütün tim gülerken Albay da hafifçe güldü ama kendini hemen toparladı. "Şehit oldun Mehmet. Adın bile yazılmadı. Naaşın bile yok! Tabutun boş Mehmet!"

"Vatan sağ olsun komutanım!"

"Değdi mi Mehmet?!"

"Değdi komutanım!"

"Ali Dönmez!"

"Emredin komutanım!"

"Annenin kıymalı böreklerini kimse yiyemedi Ali. Neden mi? Şehit oldun. Sana yapılan börekleri kimse yemeye cesaret edemedi. Vatana canını, kanını verdin. Ama vatan seni beş saniyede unuttu!"