THREE WORD'S, I LOVE YOU [ON-GOING]

KABANATA 11 - WORRIED

Seryosong nagtuturo ang binata sa kabilang silid- aralan, ngunit napahinto ito dahil sa mga gurong nagtatakbuhan patungo sa kabilang silid kung saan nandoon ang kanyang minamahal.

"Ano ho ang nangyayari? Tila nagmamadali kayo?" Tanong nito sa kapwa guro na nasa labas ng pinto.

"May nawalan ng malay sa kabilang silid Ginoo!" Hinihingal na sagot ng guro. Hindi na ito nagpaalam sa kausap dahil nagmamadali itong pumunta sa silid kung saan may nawalan ng malay.

"Magbigay kayo ng madadaanan!" Utos niya sa mga estudyante na nagtitimbunan sa loob ng silid.

He's eyes darkened when he saw her girl in the arms of another guy. Wala itong malay na buhat- buhat ng isang binata.

"Let me carry her. Don't look at her!" matigas ang boses nito at maingat na kinuha ang dalaga sa bisig ng binata.

"Aking sinta... imulat mo ang yung mga mata" Nanatili ang takot at kaba sa buong katawan ng binata habang Buhat ang walang malay na dalaga.

Pagkadating sa kotse buong ingat niyang ibinaba ang dalaga at nagmamadali itong pumasok sa kotse at nagmaneho. Dahil sa pag-alala nalimutan nitong mayroong clinic sa university ngunit mas ginusto ng binata dalhin ang dalaga sa hospital upang masuri ito.

"Kumosta ho siya Doc? May sakit ba siya kase napapansin ko na parang lagi siyang namumutla or ganun lang talaga kaputla labi niya. Tell me the truth Doc!" May pag-alala sa boses nito habang kausap ang Doc na siyang private Dr. ng babaeng mahal niya.

"Uhm... Mr. Ayap. Wala kayong dapat ipag-alala dahil okay po si Ms. Aea. And about sa pamumutla niya kulang lang ho siya sa pahinga." Anang Doctora na hindi magawang tumingin sa binata. Tumango ang binata kahit na alam niyang may hindi sinasabi ang Dr. Sa kanya.

"Sa pagkakaalam ko ang tungkulin ng Isang Doctor ay ang manggamot at maging responsible sa sa kanilang pasyente, at dahil concerned sila dito hindi sila nagdadalawang isip na sabihin ang totoo sa pamilya ng kanilang pasyente. Nawa'y ganon ka Doc." seryosong sabi nito habang nakayuko lamang ang doctor ng dalaga.

"May sasabihin ka ho ba Doc?" pag-ulit na tanong ng binata. Sasabihin na sana ng Doctora ang dahil kahit siya nag-alala sa pasyente niya na parang anak niya na ang turing niya rito.

"Ang totoo kase sir-" Hindi natuloy ng Doctora ang sasabihin nang magising ang dalaga at unang hinanap nito ay ang binata na hindi mawala sa mukha nito ang pag-alala.

"Ian...wag mo namang takutin si Doc. Maayos na ang kalagayan ko siguro kulang lang ako sa pahinga kaya minsan umiikot ang paningin ko." Anang dalaga sa binata at sininyasan ang doctor na pwede na itong umalis.

"Hindi mo alam kung gaano ako nag-alala sayo! Hindi mo alam na gusto ko saktan ang Ginoo na nagbuhat sayo na sana ako ang gumawa. I'm so worried about you aking sinta!" seryosong sabi nito at ngumuso para bang gustong suyuin.

"Kailangan kong pasalamatan ang Ginoong nagdala sa'kin dito." Sabi ng dalaga nang ikinanguso lalo ng binata.

"Then, thank me with a kiss." He said nang ikinailing ng dalaga. Ngunit wala itong nagawa nang lumapit ang binata sa gawi niya.

"Ginoo... sobrang lapit mo umusog ka." Mahinhin na saad ng dalaga na siyang hindi sinunod ng binata, nanatili itong malapit sa dalaga isang dangkal nalang maglalapit na ang kanilang mga labi.

"H-hindi pa humahakbang ang Ginoong yon kinuha na kita sa mga bisig niya." pumikit ito upang iwaksi ang kakaibang nararamdaman.

"Nagseselos kaba Ginoong. Ayap?" panunukso ng dalaga sa binatang na ngayon ay namumula na ang tainga.

"Yes! Binibini nagseselos ako. Alam ko na wala pa tayong level or something ngunit ang pagseselos ko level ten na." bahagya itong lumayo sa dalaga dahil sa naramdaman nito ang pagbilis ng tibok ng puso niya.

"Bakit ka lunalayo sa'kin?" nagtatakang tanong ng dalaga binatang nakayuko.

"Ayaw ba ng Ginoo ang halik ko?" nang-aasar nitong sabi na siyang biglang paglapit ulit ng binata sa gawi ng dalaga.

" Kahit kailan hindi ko aayawan ang halik na galing sa binibini ko." may ngiti sa labing sagot nito.

"Pwede moba akong halikan kahit saglit upang mawala ang pag-iinit ng tainga ko binibini!?" ngumuso ito at pinipigilan ang sarili na hindi manakawan ng halik ang labi ng dalaga.

"Please!! mabilis na halik lang binibini. " parang bata itong nakikiusap na bigyan ito ng pagkain.

"Mabilis lang ha?" tanging tango lang ang ginawa ng binata hindi na ito makapaghintay na dumampi ang labi ng dalaga sa labi niya.

Nakapikit na nilapit ng dalaga ang labi sa labi ng binata napakapit ito sa laylayan ng damit ng binata nang ipinasok ng binata ang dila nito sa bibig niya.

Pareho silang habol ang hininga samantalang tinanggal ng binata ang Isang bitones sa suot nitong long sleeve.

"Nasisiguro kong air-conditioning itong hospital pero tila naliligo ako sa pawis." pagkausap nito sa sarili.

"Okay kana ba binibini?" biglang tanong nito sa dalaga na hindi magawang tumingin sa kanya.

"Uhm...Okay na ho ako Ginoo tila kayo ho ang hindi okay. Dahil sa pamumula ng iyong tainga sa pagkakaalam ko may aircon ho itong silid." pinigilan ng dalaga ang ngumiti dahil sa labis na pagpapawis ng binata.

"Talo ako sa larong sinimulan ko." He whispered.

Inayos ng binata ang sarili nang pumasok ang doctor at kinausap nito ang dalaga.

"Ms. Aea...wag niyo po pabayaan sarili niyo magpahinga po kayo. Ito ho ang gamot na iinomin mo after kumain." Anang doctora, nakikinig lamang ang binata akala nito'y may mahalagang sasabihin ang Dr. ngunit nagkakamali siya tila may pumipigil dito na sabihin ang totoo.

Pagkatapos nagpaalam ng Dr. inalalayan ng binata ang dalaga sa pagtayo at sinukbit ang bag ng dalaga.

"Tatawagan ko nalang si manong para sunduin ako." ngumuso ang dalaga nang mabilis na umiling ang binata. Gusto nito na siya ang maghahatid sa dalaga at siya ang mag-aalaga rito.

Tahimik ang loob ng kotse tanging music lang ako maririnig.

"Paano ang class mo? Ginoo may dalawang section kapa natuturuan." pangbasag ng dalaga sa katahimikan nila ng binata.

"Binibini... Sa dami ng trabaho ko Ikaw ang priority ko.Sa tingin mo makakapagturo ba ako ng maayos kapag ikaw ang laman ng isip ko. Binibini, wag kang mag-alala nagbigay na ako ng activity. As of now ikaw ang uunahin dahil mahalaga ka at mahal kita." nakangangang tumingin ang dalaga sa gawi ng binata pagkatapos sabihin nito ang salitang mahal kita.

"Don't worry trabaho lang yon. Mas mahalaga ka sa lahat ng bagay." He said.