DÜŞMAN KIZI (tamamlandı)

3.bölüm "iki yabancı"

Okuyup geçme beğen bari ayol :D

Bora çoktan uyumuştu bense koltukta ordan oraya dönüyordum.
-her yerim ağrıyor.
Ellerimi gözlerime götürüp gözlerim ovdum.
-koltuk neden bu kadar rahatsız?
Ayağa kalktım ,lavaboya doğru ilerledim.

Elimi yüzümü yıkadım. Kapıya doğru gidip kapıyı açtım. Karşımda bora vardı,üstü çıplaktı yeni uyandığı için gözlerini kısmış bana bakıyordu.
-s-sen neden uyandın?
-seni ilgilendirmez.
Diyip beni eliyle kenara çekti. Lavaboya girip kapıyı kapattı.
-gıcık işte.

Koltukta oturmuş kitap okuyordum bora ise telefonla uğraşıyordu. Onu süzdüm o benim eşimdi.. ama hiç tanımıyordum bile..
-bana neden öyle bakıyorsun?
-hiç.
Diyebildim sadece.

~Sabah 07.00
Sert bir sesle biri bana sesleniyordu uyku sersemi olduğum için duyamıyordum bile.
-kalk artık yirmi dakika sonra kahvaltıya inicez.
Üzerimden battaniyeyi attım kafamı kaldırıp bana seslenen kişiye baktım.
-bora?
Kıkırdama sesi duydum.
-abim erkenden çıkıp işe gitti. Ben Melisa.
-günaydın Melisa.
-günaydın yengem. Yaran iyimi?
-evet iyi.

Kahvaltıya indik Melisa yanıma oturdu, beni yalnız bırakmıyordu kendimi yalnız hissetmiyordum.
-yenge bu gün beraber dışarı çıkalımmı?
-olur aslında-
Halime hanım lafa atladı.
-evli kadınsın ne gezmesi? Geziceksen kocandan izin al.
Ellerim sıkıp Halime hanıma döndüm
-anlamadım? Ben istediğim yere giderim Halime hanım. Sizde buna karışamazsınız.
-terbiyesiz. Anne bile demiyorsun.
-siz benim annem değilsiniz. Eşimdende izin almak zorunda değilim.
Melisa'ya doğru döndüm.
-gideceğimiz yeri seç melisa gidiyoruz.
Melisa tamam anlamında gülümsedi..

Üstüme beyaz kısa kollu crop giydim altıma siyah kargo pantolon giydim. Saçlarımı melisaya tarattım. Ve kapıya çıkıp şöförün sürdüğü arabaya bindik.
-yengem yanlış anlama ben karşı değilim hatta güzel olmuşsun ama abim sıkıntı çıkarmasın kıyafete.
İçtenlikle gülümsedim.
-kimse karışamaz melisam merak etme.
O da gülümsedi.

Varmıştık, güzel bir kafeye gitmiştik oturup ne sipariş etsek diye düşünüyorduk.
-yenge ben soğuk kahve alıcam sen?
-canım tatlı çekti.
-o zaman ekler al ben severim hem buranın ekleri güzel olur.
Gülümsedim,ben ekler melisa soğuk kahve sipariş etti. Çok geçmeden siparişler geldi.
-ee yenge abim ile Aran nasıl?
Gözlerimi eklere çevirip konuşmaya başladım.
-bilmem sanırım kötü.
-neden ne oldu?
Merakla bana bakam Melisa'ya baktım.
-bir şey olmasına gerek mi var? Benden nefret ediyor. Babam..
-analdım, boşver ilahi düzelir aranız.
Gülümsedim.

Biraz daha oturup sohbet ettik, bir den kapıdan gelen Bora'yı gördüm. Bakışları beni bulunca içim ürperdi..
Hızla bize doğru geldi.
-ne işin var senin burda abi?
-sen sus Melisa sana da gelicem.
-ne oluyor bora?
Dedim titrek sesimle.. gözleriyle beni süzdü.
-bu kılık ne?! Bana sormadan ne yapıyorsunuz burda?
Ayağa kalktım kaşlarım çatıldı.
-sen kendini ne zannediyorsun? Sana danışmak gideceğim yeri haber vermek zorunda değilim.
Bora bağırmaya başladı..
-sormak zorundasın!
-bağırma bana bora kendini ne zannediyorsun?
-"sırıtır" kocanım senin.
Ellerimi sıktım,tırnaklarım derime batıyordu..

Bora kolumdan tutup beni kapıya çıkardı,Melisa da arkamızdan gelip boranın arabasına arka koltuğa bindi.
Bende yan koltuğa bindim, eve doğru hızla gittik.

Kapıya vardığımızda bora elimden tutup arabadan indirdi, anahtarı şöföre verdi.
Hızlı gidiyordu elimi sıkıyordu..

Salonda Halime hanımı gördüm pis pis sırıtıyordu. Her şey onun başının altından çıktığı belliydi..
-oğlum karın nerelerde geziyordu?
-size ne Halime hanım?!
Bora'dan elimi kurtardım, bağırdığım için herkez aşşağı yanımıza gelmişti.

-bana bak bana bağırma seni-
-hayırdır? Ben istediğimi yaparım kimse bana karışamaz tamammı?
-kocan ne derse o, sen artık evli bir kadınsın. Kocanın sözünden çıkamazsın.
Tırnaklarımız elime batırmaktan ellerim acıyordu ama hala sıkıyordum, sanırım kanamaya başlamıştı..

-Halime hanım haddinizi aşıyorsunuz. Ben özgür bir kızım istediğimi yaparım bu ne sizi ne oğlunuzu ilgilendirir.
Gözlerimden yaşlar süzülüyordu.. ben nereye düşmüştüm böyle?
-yeter!
Bora'ya döndüm, gözleri gözlerime bakıyordu.
-eşimi rahat bırak anne. Bir şey varsa ben uyarırım. Siz karışmayın.
Bora elimi tutup hızla beni odaya çıkardı..

-bora..
Odaya girip kapıyı kapattı, önüme hızla geçip bileğimi tuttu ve kendine çekti..
-bak açelya, ben kafeye gitmene kızacak biri değilim. Giyiniş tarzına karşıyım evet. Ama sorun o değil.
Gözlerimden yaşlar süzüldü..
-sorun ne o zaman?
-sorun anneme karşı çıkıp saygısızlık etmen. Birdaha anneme abime ya da yengeme ailemden birine bir yanlışın veya bir lafın olursa böyle iyi olmicam.

Bir kaç adım geriye gittim.
-sen iğrenç birisin bora! Sizden nefret ediyorum.
Koşarak banyoya girdim. Kapıyı kilitleyip kapının önüne çöktüm.
-hepsinden nefret ediyorum..

Bir kaç saat geçmişti, akşam yemeği vaktiydi.
Ama ben o şekilde saatlerce ağladım.. gözlerimde yaş kalmamıştı resmen.
-babamı özledim..
Bir haftadır bu cehenemdeydim, babam bu gün hapisaneden çıkıcaktı. Ona ilk sarılan ben olmalıydım.. acaba ne dediler babama..
Gözlerimden yaşlar süzülmeye devam ediyordu. Ayağa kalkıp aynanın karışına geçtim.
-ben güzel bir kızdım.. ne ara böyle oldum?

Bir kaç dakika sonra kapı çaldı.
-açelya aç kapıyı.
Bu boraydı..
-
-ses ver. İnşallah kendine bir şey yapmadın, ölüRsen başıma kalırsın.
-
-aç şu kapıyı dedim sana!
-
-öylemi aç kal o zaman.
Ses kesildi bora gitmişti..

Bir kaç saat sonra kapıyı açtım, bora yatakta uyuyordu. Koltuğa doğru gidip oturdum. Gözlerimi yatakta uyuyan Bora'ya çevirdim.
Hayatımı maffediyorlardı ,ne yengesi ne annesi ne de kendisi biterdi. hepsi üstüme geliyordu.

Sabaha kadar yatamadım.. tek yaptığım oturup babamı düşünmek oldu. Acaba beni sordumu?
Boranın alarmı çaldı, alarma kalktı. Bana baktı.
-dün gece uyudun dimi?
-
-konuşsana.
-hayır.
-iyi bok yedin. Hazırlan kahvaltıya inelim.

Masaya indik, bana bakıp sırıtan Ceren'e baktım.
-gelin hanım kahvaltıyımı beğenmediniz?
boş boğazınız yine iştahımı kaçırdı. Demek istiyorum ama yaparsam sonuçları kötü olucak gibiydi.. susmaktan yorulmuştum.
Herkez kahvaltı ederken tabağım ile bakışıyordum. Bora kulağıma eğildi ve fısıldamaya başladı.
-kendini öldürmeyemi çalışıyorsun?
Cevap vermedim çünki bende ne istediğimi bilmiyordum.
Sofradan kalktım. Halime hanım bana seslendi.
-yemek yememen kimsenin umrunda değil.
Derin bir nefes alıp verdim.
Ve odaya çıktım. Arkamdan melisa geldi.
-yenge.
-yengem.
Melisa bana sıkı sıkı sarıldı.
-biliyorum yaşadıkların ağır ama kendine gel.
-kendimdeyim sadece iştahım yoktu.
Melisa gülümsedi ve dışarı çıktı.

Bir kaç dakika sonra içeri bora girdi.
-açelya.
-
-susmayan kız ne ara bu kadar sessizleşti?
-
Bora üstüme üstüme yürüyordu,beni duvar ile arasına aldı..
-sabah neden kahvaltı etmedin?
-Sizinle aynı sofrada oturmak bile istemiyorum

Bölüm sonu
Destek olurmusun?
İyi okumalar..