11.bölüm "aldatmak"

1.7K 58 21
                                    

Hellooooo nabaysınızzzz😇

Bora üstümde bana bakıyordu bir cevap bekliyordu..
-h.hayır.
Kekeliyordum ne oluyordu bana?
-öylemi?
Yüzünü yüzüme yaklaştırdı.
-neden beni arzuluyor gibi bakıyorsun?
-öyle bir şey yok çık üstümden.
Bora saçımı kulağımın arkasına attı.
-öylemi?

Sıcak nefesi titrememe neden oluyordu..
-evet öyle.
Başımı yana çevirdim göz göze gelmek istemiyordum.
-kocana bir dakika bile ayıramazmısın?
-rahat bırak beni.
Bora üstümden kalkıp banyoya gitti, bir kaç dk sonra elinde sargı bezi ve ilaç ile geldi.
-onlar ne?
-sargısını değiştirilelim ayağının.
-ben yaparım.
-ben yapıcam.
-sen yapma.
-Allah Allah?
Bora ayağımı kucağına aldı.
-bora..
-efendim?
-şey.. nazik olurmusun?
Kıkırdamaya başladı.
-elimden geleni yaparım.
Bora sargısını değiştirmişti. Ve öylece uyuduk.

Sabah 07.32
Kalktığımda bora çoktan gitmişti. Elimimi yüzümü yıkamak istiyordum ama hastanede ayağını diktikleri için üstüne basamıyordum..
Yatakta öylece otururken bora içeri geldi.
-açelya?
-ne var?
-açmısın?
-evet.
Bora beni kucağına aldı, sesimi çıkarmadım.

Aşşağı kadar beni taşıdı ve sandalyeye oturttu.
Herkes bize bakıyordu ve Halime hanım lafa atladı.
-oğlum bu ne hal? Gelin hanımın ayağı yokmu?
-burkul-
Bora sözümü kesti.
-dün onu bodruma kapattıktan sonra ayağına çivi batmış.
Söylemesini istemiyordum..
Melisa kalkıp yanıma geldi.
-yengem iyimisin?
-iyiyim yengesinin gülü.
-geçmiş olsun yenge.
-teşekkür ederim.
Gülümsedim.

Herkez kahvaltısını yapıp sofrada öylece sohbet etmeye başladılar.
-anne evi temizleyin bu gün anlaşma yapacağımız şirketin sahibinin kızı Merve hanım gelicek. Hatta bir saate burda olur.
-tamam oğlum.

Sofradan kalktık bora beni kucağına alıp odaya kadar taşıdı.
-Merve hanım kim?
-ne o? Kıskandın dimi?
-alakası yok sadece merak ettim.
-dedim kahvaltıda.
-peki neden ofiste değilde evde buluşuyorsunuz?
-evimi merak ettiğini söyledi. Bende kabul ettim.
-anladım.
-surat asma benim karım var, sen.
Yüzümde şapşal bir gülümseme oluştu.
-aynen.

Bora aşşağı o kadını ağırlamak için gitti, evdeki herkez bir yere gitmişti sadece ben ,bora ,Melisa ve o gelen kadın vardı.
-sıkıldım.. ruhum sıkıldı.
Sabahtan beri oturmaktan bıkmıştım.
Yavaşça ayağı kalktım , ayağım acıyordu ama belli ettirmiyordum. Normel bir şekilde yürüyüp aşşağı indim. Bora ile o kadın koltukta oturmuş bir kaç dosya bakıp konuşuyorlardı.
Bir an kadın beni gördü.
-merhaba siz Bora'nın eşi olmalısınız?
Bora'nın mı? Bu ne Samimiyet..
-evet.
-neden geldin? Dinlenmen gerekiyor.
-iyiyim.
Bora yanıma geldi. Kulağıma eğildi.
-açelya şu inadını siktirtme bana karıcım. Dinlenmen gerek.
-bakıyorum da beni yanından pardon yanınızdan kovmaya çok meraklısınız. Bora bey.

Yukarı çıkıp Melisa'nın odasına geldim.
-girebilirmiyim?
-tabi yengem.
İçeri girip yatağa oturdum Melisa masada film izliyordu.
-napıyorsun?
-film izliyorum yenge.
Filmi kapatıp bana doğru döndü sandalyesiyle.
-sen napıyorsun yengem?
-aşağıdaki kadını tanıyormusun Melisa?
Melisa dudak büktü bir şey saklıyordu.
-anlatırmısın?
-o kadın abimi seviyordu hatta abimin kuyruğu gibiydi.

Gözlerim şaşkınlıkla açıldı şu an bora ile onu yalnız bırakmıştım.
-peki bora..
Ne diyeceğimi bilemiyordum çaresiz sesimi iliklerime kadar hissederek çıkarabilmiştim.
-bilmiyorum..
Kalbim kırk parçaya ayrılmış gibiydi neden bu kadar üzüldüm ben şimdi?
-neyse boşver zaten beni ilgilendirmiyor.
-hayır yenge seni ilgilendiriyor o kadının sağ solu belli olmaz kocanı koru.
Gülümsedim.
-eğer adamsa, bana sağdıksa bir şey yapmaz.

DÜŞMAN KIZI (tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin