DÜŞMAN KIZI (tamamlandı)

20.bölüm "lütfen beni terk etme"

Selamm napaysınız? Yeni kurgumu yazmak istiyorum ama kesin değil son dakika başka bir konu bulabilirim karışık yani.
Neyse iyi okumalar.

İki saniye önce elinde olan şey, iki saniye sonra kaybolabilirmi? Bora bir saat önce hayatının hatasını yapmıştı. Biricik karısını orada tek bırakmıştı.

Yüzünde pişmanlık vardı.

Odasına hızla gidip kapıyı çarptı. Adamları, karısının yerini tespit etmeye çalışırken, o pişmanlığın içinde yanıp tutuşucaktı.

Elime gelen bütün vazoları, çiçekleri devirdim.
-ben ne yapmıştım?
Koltuğun önüne, yere çöktüm dizlerim kendime çektim.
-karımın onların elinde olması benim suçum.

Açelya yokken otel odası aşırı sessizdi. Ruhsuzdu. Gözlerimin dolduğunu hisettim.

AÇELYA
Karanlık bir odada zar zor nefes alıyordum. Buraya ne ara gelmiştim? Gözlerimi etrafta gezdirdim. Karanlık. Karanlık sadece karanlık.
Derin nefesler almaya çalıştım. Çökmüştüm.
-bora..
Dedim zor konuşarak
-sevgili boracım şu an gelip seni kurtaramaz.

Sesin sahibi keremdi, benden ne istiyordu?
-ne istiyorsun?
Dedim zor çıkan sesim ile.
-senle asla birlikte olmam!
Küçük bir kahkaha attı.
-ben aşk adamı değilim.
Gözleri karanlıktan gözlerimi buldu. Sesi ve yüzü ciddileşti.
-tek istediğim düzgün bir yaşam.

Daldı. Sanki eski acılarını düşünüyordu. Göz bebekleri acı ile büyüdü.
-ben küçükken.
Diye başladı söze. Pür dikkat onu dinliyordum.

***
-baba?
Babam yine içmiş. İyimi acaba?
-babam. Babam. Babam.
-ne oldu?
-seni seviyorum.
Her ne kadar beni sevmesende.
Babamın sırıttığını gördüm ilk defa sırıtıyordu ama korkunçtu.
-baba?
Kolumu tuttu odaya götürüp kapıyı kapattı.
-baba annem nerde?
-içerde.
Dedi kemerini çıkartırken.
-ba..
Pantolonumu soydu beni yatağa yatırdı.
-bab..
Konuşamıyorum, ne oluyor?
Ellerimin arkasını tuttu, popoma şaplaka attı, ve bilinmedik bir acı kapladı vücudumu..
Babam..babam arkamdan tenime deyiyordu ve özel bölgesini arkama sürtüyordu. Bu çok ayıptı.
-baba..
Bir acı hisettim arkamda.. canım yandığı için çığlık attım ama babam durmadı.. sinirlenip kafama yumruk atmaya başladı. Ve ben bayıldım.
-baba...
***

Gözlerimin dolduğunu hisettim, babası tarafından taciz edilen bir çocuk. Acısını anlamak isterdim.
-üzgünüm.
-ne?
-adına üzüldüm.
Kahkaha atmaya başladı, ama acısı gözlerinden okunuyordu.
-bak yenge, tek istediğim düzgün bir yaşam. Bu kadar.
-peki benim ne alakam var?
-benim babam yani o piç hala hayatta. Ve onu öldürmek benim için güç.
-sende kocama öldürtmek istiyorsun.
Dedim, gözümü devirerek.
-aynen öyle.
-kocam ve beni rahat bırak.
-üzgünüm yapamam.
*telefon sesi*

Bana döndü.
-kocan arıyor sessiz ol.
Telefonu kulağına götürdü.
-alo boracım.
*kim?
-anlamadım boracım.
*kimi öldürmemi istiyorsun?
-aaa demek kabul ettim canım.
*ağzının yayını siktirtme de söyle.
-babamı.
*hala o konumu?
-evet boracım hadi işini yap.
*iki gün süre..
-hayır o adam bu gün ölücek!
Dedi bağırarak, ve tekrar nazik oldu.
-boracım bu gün ölücek o adam.
*ah, tabi. Ama karımı bırak.
-işin bitince bırakıcam babası katil olan karını.

Telefonu kapatıp bana döndü.
-kocan katil olmayı kabul etti.
Dedi sırıtarak.
Eğik olan başımı kaldırıp ona bakmaya çalıştım.
-baban gibi canavar olmuşsun sen!
Yanıma yaklaştı, eli ile yanaklarımı kavrayıp sıktı.
-tekrar söyle.
Yüzüne tükürdüm ama mimik oynatmadı.
-sen bir canavarsın. Baban gibi.
Yüzüme sert bir yumruk geçirdi. Burnumun kanadığını hissediyordum. Ufak bir kahkaha attım.
-ne oldu? Babana gösteremediğin gücü bana mı gösteriyorsun.
Güldüm, kahkaha attım. sinirini bozacak her şeyi yapıcaktım.