C'18

21 2 0
                                    

Chapter 18

Nakarating ako sa sala na may dalang mga inumin para sa mga bisita ni Stefano. They all looked at me when I entered the area. Pero hindi ako natigilan bagkus nagtuloy-tuloy lamang ako hanggang sa mailapag ko sa lamesa ang mga inihanda kong inumin.

Nakatingin silang lahat sa akin maliban lamang kay Stefano. He was looking at his friends seriously and coldly before leaning to me and I felt his arms wrapped around my waist, possessively.

He coughed to simple averted their attention upon me and he didn't failed to do it. Isa-isa niyang tinignan ang mga kaibigan, ako naman ngayon ang nagtaka sa ikinikilos niya.

What the hell is he doing?

“Everyone, meet my wife. Joelorie Gonzales Monstero” pormal na pagpapakilala niya sa akin sa apat na lalaking, ngayo'y nakanganga dahil sa sobrang gulat.

Ako ma'y napanganga narin dahil sa hindi ko inaasahan ang mga sinabi niya.

He leaned closer to me as he whispered something in my ear.

“They already knew about it but I want to introduce you formally” he whispered, for me to understand what's happening to around. Napatango-tango na lamang ako.

Saglit na nanaig ang katahimikan sa pagitan naming lahat, hanggang sa napag-isipan ni Sylvester na tumayo para makipagkamay sa akin pero nakatanggap lamang siya ng masamang tingin mula kay Stefano kaya hindi na niya natuloy pa ang pakikipagkamay pero nagpakilala naman ito ng maayos.

“I'm Sylvester Villeco, and nice to finally meet you Joelorie or should I call you Joel because I prefer it so can I?” Sylvester introduced himself as he asked a question at the same time. Tumango na lamang ako “But I can't believe it, I never thought that you were this fucker's wife...that explains why” he said as he realized something.

Kumunot ang noo ko pero hindi ko gaanong ipinahalata na nagtataka ako sa huling tinuran niya.

Sunod namang tumayo si Viejo, na medyo nakikilala ko na rin dahil sa ugali niya.

He looked both of us, seriously but a infelonious smirk suddenly plastered in his face “Hi there! I'm Viejo Cabreira, nice to meet you too and I'm always at your service my lady” he said as he was about to extend his hand for doing handshaking but instead he just got an aggravable look from the man standing beside me.

Agad ko namang siniko si Stefano dahil nagmumukha na siyang tatay ko dahil napaka-overprotective niya, e makikipagkamay lang naman sila eh.

Ano bang problema niya doon?

Parang bakla namang umirap si Viejo “Tsk, what a jealous man” he teasingly murmured but I clearly heard it and it made me confused again.

Ano daw?

Agad naman nitong tinungo ang isahang sofa at umupo, sunod namang tumayo yung lalaking kamukha ni Viejo, na nasisiguro kong kapatid niya ito.

Tumikhim ito at seryosong tumingin sa akin, very serious “Riego Cabreira–” hindi na niya natuloy ang pagpapakilala ng may pumutol nito.

“That's my twin brother!” Viejo exclaimed and smiled widely but Riego just looked at him coldly and simply rolled his eyes.

Riego smiled but his eyes remained emotionless “Sorry for that, but yes that man sitting right there was unfortunately my twin brother” turo niya tanging gamit ang mga mata at agad na ibinalik ang tingin sa akin “he's a psycho so be careful with him” he whispered. Agad ko namang tinignan si Viejo na nakatingin sa amin na puno ng pagtataka ang mukha.

But Riego just smiled at me before going back to his sit. Riego looked more normal than his twin, Viejo, because there's something to Viejo that is really weird.

Married To A Monster Where stories live. Discover now