May's Pov.
Hindi ko alam kong bakit ako pinapapapunta ni Ann sa rooftop, may ibibigay daw sya sa akin. Iwan ko ba sa babae na to, kung ano ano naiisip. Pwede naman kanina na lang, papaakyatin pa ako sa rooftop.
"Sarado pa talaga" Sambit ko ng hindi mabuksan ang pinto ng rooftop "E anong gagawin ko?" Sambit ko na lang
Tatalikod na sana ako ng bigla itong bumukas, kinabahan ako bigla dahil sa alam ko talagang lock ito.
'May multo ata sa building nato'
Natigilan ako ng makita ko si VicePres na nagbukas ng pinto. Taka ko syang tiningnan dahil sa akala ko andun sya sa field dahil intramurals namin ngayon.
"Sorry for making you wait"
"Wait for what?"
Hindi na sya sumagot sa sinabi ko at hinawakan na ako at hinila papasok, nagtataka talaga ako sa kanya. Iwan ko ba sa mga tao ngayon, bakit ang weweird.
Napalingon ako sa paligid, may mga design seguro dito tinambak ang mga design na ginamit sa events, pero infernis ang ganda nagpagkakaayos. Sayang naman e tapon.
"May?" Napabalik ako ng tingin kay Ayron, nang hawakan niya ang kamay ko "I know you don't like.. I mean sorry if dito tayo--"
"Anong sorry? Bakit? Ang weird naman anong meron?" Sambit ko sa kanya dahil sa nagtataka na talaga ako
Kinakabahan si Aaron pero hindi ko alam kong bakit, di ko alam anong meron. Sobrang nagtataka na ako, help me.
"Wait give me a minute" Sambit nito at pinisil ng malakas ang kamay ko, yumuko ito at parang nagtatanggal ng kaba
"Bat ka ba kinakabahan?" Tanong ko dito dahil sa hindi ko na talaga matigilang di magtanong "Okay ka lang ba?"
Pinisil ko rin ang kamay niya dahil sa mahigpit ang pagkakahawak niya dito. Sinilip ko sya ng kaunti dahil sa kinakabahan na rin ako sa inaasta niya.
"May I'm-- I'm okay" Tinitigan ko lang sya dahil hindi ako kumbinsido na okay lang sya "Are you mad?" Biglang tanong niya
"No? Why would I?" May inis na sabi ko dito, ngumiti ito sa akin
"That's good, cause I'm confessing right now" Di ko sya sinagot dahil hindi klaro sa utak ko "I like you May" Nagulat ako sa sinabi niyang yun, napaatras ako pero nahila niya rin ako bigla palapit
"No-- that's not true" Hindi ko iniisip na sabihin "You like Ann and everyone knows that" Pinisil na naman niya ang kamay ko
"Yes! Yan ang tingin ng lahat, but that's not what I feel"
"VicePres, baka nacoconfuse ka lang sa feelings mo. Hindi talaga ako ang gusto mo at si Ann, caring ka kaya sa kanya you show love"
Pinisil niya ng malakas ang kamay ko at nirub ito after. He smiled at me and that made me stop.
"I never confused my feelings towards you May"
"Ayron? Baka di mo lang napapansin na si Ann talaga gusto mo. You always give food to her pagrecess kahit hindi recess--"
"Cause I know she will share it with you. You don't eat that well"
Natigilan ako sa sinabi niyang yun, pero confuse ako sa nangyayari at hindi talaga ako makapaniwala. Mas halata kasi na si Ann ang gusto niya
"Pag uwian you always say bye to her and ingat tas--"
"It means for you but I can't say it directly to you and May-- When I say goodbye I say it like I mean it to both of you"
Napatulala ako saglit at parang sunod sunod ang pagpasok ng information sa utak ko at flashback noong mga time na nagbabye kami. At totoong para sa aming dalawa iyon pero kay Ann lang sya nakatingin.
"E bakit? You always look at her. Lalo na nong event last time, sa kanya ka nakatingin. Wag mong sabihing hindi--"
"Yes totoo, nakatingin ako kay Ann that time pero I'm glancing at you. You don't see it? Ganun ka na ba kamanhid or maybe shipping Ann and me makes you blind of my feelings?
Natigilan ako sa sinabi niyang yun, napayuko ako sa sinabi niyang yun. Ayaw ko ring mag eye contact sa kanya dahil sa makikita ko talaga ang sakit sa mata niya. Nakatitig lang ako sa kamay naming dalawa na nakahawak.
"Hindi naman ako manhid, pero I can't believe you like me and not Ann. Klaro kasi ang sign na gusto mo si Ann--"
"How can you believe that--"
"Aaron Dela Rosa" Natigilan ito at napatulala na lang sa akin, tinitigan ko sya sa mata "You never look at me and you never spoke to me. Mukang ito pa nga ang unang beses na nag usap tayo ng ganito katagal at kalapit--"
"Cause I CAN'T" Nagulat ako sa biglang pagtaas ng boses niya, tumago ito sa kamay naming dalawa "Sorry to speak outloud but I can't--"
"Bakit?" Tanong ko sa kanya na ngayon ay nakayuko at nakatagu sa kamay namin. Nilaya niya ang kamay ko sa muka niya
"I will explode, my heart can't take looking at you. Lumalakas ang tibok ng puso ko I know it sounds cringe but that's reality, di ko kayang kausapin ka cause my mind stop working. I can't do something that I want to do for you cause I might die from being overwhelmed and flattered"
Natahimik kaming dalawa sa sinabi niyang yun, hindi ko alam ano ang isasagot ko sa sinabi niyang yun. Napatitig lang ako sa kanya na ngayon ay nagtatagu parin.
"I hope now--" Inangat na niya ang ulo niya at tumitig na sa akin "Please don't doubt my feelings towards you"
Tumahimik lang kaming dalawa na hindi ko kinaya dahil parang dahan dahan ng nagsipasok ang lahat ng emotions and thoughts sa utak ko at sa puso.
"Are you not expecting something towards me? Like a rejection or what?"
"Ahhmm... No. I know you're overwhelmed and confused right now and I will give you time to think, pero kung balak mo na akong e reject now--" tumigil ito sa pagsasalita at parang may kung anong bumara sa lalamunan niya "It's fine" Mahina niyang sabi
'Langya iiyak ka ba?'
YOU ARE READING
She to He
Short Story[COMPLETE] Isang babae na ang tipo ay mga soft boy o mas alam natin sa gays. Matagal na niyang ina-admire itong soft boy na nasa kabilang section at hindi niya alam kong anong gagawin para mapansin sya nito. Alam niya rin sa sarili na talagang impos...
