Nârin +18

(34) Kaçak Dövüş II

Oy kullanıp yorum yapmayı unutmayın seviyorum sizi. Satır arası yorumlarınızı bekliyorum olacağım.

-

-

"Anlaşılarak sevilmek , gerçekten sevilmek istiyorum" A.Ç

İki hafta geçmişti. Fizik tedavim iki haftadır eksiksiz ilerliyordu ve Şervan bu süreci yakından takip ederek oldukça destek olmuştu. Eski halime dönüyordum ve gün geçtikçe daha da güçlü bir şekilde toparlanıyordum. Yorgun ve kemiklerimde oluşan ufak sızılar dışında iyi sayılırdım.

Şimdi ise barfiks çekiyordum. Bedenimi yukarı çektiğimde kokusu doldurdu ciğerlerimi. Onun kokusunu nerde olsam tanırdım. Derin bir nefes çektim içime ve kokusunu soludum.

"Zorlandığın kısmında nefes vermen gerekiyor; bu da zaten kendini yukarı çıkarırken nefes vermen gerektiğini gösteriyor. Barfiks çekerken asla nefesini tutmamalısın" dediğinde yanıma doğru yürümeye başladı. Bunları biliyordum sadece bir an için kokusunu solumak dengemi alt üst etmişti.

"Gövden ve sırtın dik şekilde kendini yukarı çek. Çeneni de yukarı kaldırma" dediğinde ses tonu oldukça ciddiydi. Ah cidden karşımda yarı çıplak duruyorken söylediklerini dinlediğimi düşünüyor olamazdı değil mi?

Üstelik benimle sevişmiyorken karşımda bu şekilde durması ne kadar erdemli bir davranıştı ki.

"Kollarından değil, sırtından güç almaya çalış" dediğinde ise sıkıntılı bir nefes verdim. Ellerimi serbest bırakacağım sırada bacaklarımın arasına yerleşmiş ve bacaklarımı geniş omuzlarına almıştı. Şaşkınlıkla ona baktığımda elimi dudaklarına götürüp öptü. "Hadi bebeğim birlikte spor yapalım" dediğinde omuz silktim. "İstemiyorum indir beni" dediğimde iki elimi de tutarak spor salonunun içinde yürümeye başladı. Burası da geldiğimden beri boştu. Normalde olsa bu saate kadar tıklım tıklım olması gerekiyordu.

"Kocanı reddetmek mi bu çok kaba bir davranış küçük hanım" dediğinde iç çektim. Ses tonu bile karizmatikti.

"Öyle artık ağırdan alacağım hatta aramıza sosyal mesafe koymayı düşünüyorum bu yüzden indirir misin?" Dediğimde eğildi ve omuzlarından indim. Ondan uzaklaşacağım sırada belimde kavrayarak bedenimi bedenine yasladı. "Sosyal mesafe mi?" Diye sorduğunda kaşları çatılmıştı. Daha çok çatılırdı o kaşlar!

"Evet beyfendi sosyal mesafe uzaklaşır mısın?" dediğimde güldü. "Biz o mesafe kısımlarını kızımızı yaparken aşmıştık çiçeğim unuttum mu?" Dediğinde arsızca göğsünden iterek uzaklaştım. Saçlarımı geriye savurup onu arkamda bırakarak koşu bandlarının olduğu kısma ilerledim.

"Karım diye demiyorum ama yürüyüşünden de asalet akmaz be zalim" bağırması ile güldüm. Adım sesleri arkamdan geldiğini gösteriyordu.

Koşu bandına bineceğim sırada kollarını karnıma doladı ve bedenimi hiç zorlanmadan kucağına alıp ilerlemeye başladığında gözlerim kocaman açıldı.

"Şervan bu gün iyi değilsin sen gidip bir doktora görün istersen" dediğimde güldü. "Karıma aşığım yavrum bunların hepsi fazla aşktan" dediğinde tâbi dedim alayla. "O yüzden köşe bucak kaçıyorsun benden!" Dediğimde sinirle adımları durdu. "Sen bu yüzden mi iki gündür yüzüme bakmıyorsun?" dediğinde ses tonunda bariz bir şaşkınlık vardı. Tâbi ki bu yüzdendi başka ne olabilirdi ki! Omuz silktim. Bedenimi yere indirdiğinde yüzümü avuçları arasına aldı.

"Yavrum seni çok seviyorum. Ayrıca en az senin kadar özledim seninle delice sevişmeyi ama karımın sağlığı cinsel zevklerimden daha önemli o yüzden bana bunun için kızamazsın. Şimdi o güzel bacaklarının belime dola birlikte spor yapacağız" dediğinde yanağımdan öptü.