Chapter 5

18 1 1
                                    

Hawak ko lang ang tiyan ko habang nakatitig sa orasan na nakasabit sa kisame.

"I'm hungry.. It’s already past 6 pm."

Kanina pa ako nakaupo rito sa wooden couch like.

Ilang beses ko na ring pinanood ang paglabas pasok nung lalaking kasama ko rito.

Napalingon ako sa pinto nang muli s’yang pumasok.

"Hey, I’m hungry! Don’t you have any foods to give me? I don't eat some cheap food, okay? I also don’t want my food overcooked–"

"Kung nagugutom ka na, magluto ka ng sarili mong pagkain. Hindi uso rito ang utusan. Tumayo ka d’yan at umpisahang magluto ng sarili mong pagkain." saad nito bago dumeretso sa kusina dala ang isang platong may lamang inihaw na isda.

Mas kumalam ang sikmura ko dahil sa amoy non.

Oh God this is the first time I find that food delicious!

"I don’t know how to cook you know.."

Humarap siya sakin at sumubo ng pagkain gamit ang kaniyang kamay.

Napangiwi ako. Hindi ba s’ya marunong gumamit ng kutsara?

"Then learn how to cook." Simpleng sabi niya habang nakasandal sa lababo at kumakain.

Mukha namang walang balak ang isang ‘to na pakainin o lutuan ako kaya kahit hinang hina na ay tumayo pa rin ako para handaan ng pagkain ang sarili ko.

Fück I'm getting every first times in my life in this goddămn resort.

I hate you Dad!

Lumabas ako at pumunta sa isang maliit na silong kung saan ko siya nakitang magluto.

"Where's the stove here?!" Sigaw ko nang walang makita roon kundi ang isang parang lutuan na may nagbabagang kahoy.

"Walang stove rito! D’yan ka magluluto! Nakadingas na yan kaya dagdagan mo nalang ng kahoy kapag nauubos na. Paypayan mo para umapoy." sagot n’ya mula sa kubo na ‘yon.

It was like a mathematical equation for me. I don't how should I start or what the fück would I cook.

Isinalang ko ang pan na nakita kong nakasabit sa dingding doon. I’ll just cook some scrambled egg. ‘yon lang naman ang kaya ko iluto.

"Oh God, are you sure my food will be clean after I cooked it here?!" Naiiyak nang tanong ko dahil pagkatapos kong paypayan yon upang umapoy, nagliparan ang mga abo mula sa nasusunog na kahoy.

"Where’s the oil?!"

"Pucha, matuto kang maghanap!" napipikon na sagot n’ya.

"Fűck you!"

"No thanks, hindi tayo close!" He hissed.

Panay ang tili ko dahil bahagyang nagtalsikan ang mga mantika nang ilagay ko na ang itlog.

Don ko lang narealize na wala pa akong hawak na spatula.

"Oh my gosh oh my gosh, the spatula! Where’s the spatula!" natatarantang sabi ko dahil nag uumpisa nang masunog ang niluluto ko.

Kinuha ko ang pamaypay para patayin ang apoy ngunit mas lumaki ‘yon.

Shít. Shít. Shít.

Umiiyak na ako sa takot at hindi malaman ang gagawin kaya nang makakita ako ng isang boteng tila may laman na tubig ay kinuha ko agad yon at ibinuhos sa apoy.

But the moment I spill the liquid, the fire blows up! It wasn‘t a water but a gasoline!

Napatili ako dahil lumaki ang apoy at tinutupok na non ang kalahati ng kahoy na dingding nitong silong.

I panicked so I pick up a small cloth to get the pan which have caused to burn my skin.

Napatili ako sa sakit non. Patuloy na kumakalat ang apoy kaya umiyak nalang ako habang nag iisip ng paraan at natataranta.

I was surprised when the man came in and splash some water to the spreading fíre.

"ANO BANG GINAGAWA MO?!" Nanggagalaiting sigaw n’ya na nagpaigtad sa‘kin.

Napayuko ako habang yakap ang sarili ko at iniinda ang hapdi ng ilan sa parte ng kamay at braso ko na napaso.

Nagsama sama ang takot ko sa reaksyon n‘ya, ang hapdi ng katawan ko, at ang bahagyang panginginig ko dahil sa gutom.

This is the first time that someone has shouted at me.

Even my Daddy can not shout at me.

Nanggigilid pa rin ang luha ko dahil hindi pa rin kumakalma ang dibdib ko.

"H-hindi naman kasi ako marunong m-magluto.. h-hindi ko alam ang gagawin." I tried to explain.

I want to apologise but my pride is stopping me!

Bakit kasalanan ko? Kasalanan n‘ya dahil pinilit n‘yang gawin ko ang hindi ko kaya!

Itinago ko ang emosyon sa mga mata ko at pinanatili ‘yong walang emosyon.

"I thought you were smart enough to figure out what to do." Walang emosyon ding aniya.

Is he trying to say I'm dűmb??

Tinaliman ko s‘ya ng mata bago tumalikod para bumalik sa kubo pero nakakailang hakbang palang ako ay hinila niya ang palapulsuhan ko tsaka ako hinatak papasok sa kubo.

"Ano ba! Let go of me!"

Hindi naman masakit o mahapdi ang pagkakahawak n‘ya sa‘kin pero nakaramdam ako ng kakaibang kuryente nang magdikit ang mga balat namin.

Maybe it's because I never let any man to touch me.

Inupo niya ako sa isa sa mga chairs malapit sa bintana kaya salubong lang ang kilay ko na nakatingala sakaniya.

May kinuha siya sa maliit na cabinet na naroon sa kusina.

"H-halaman??" naguguluhang sabi ko.

"This isn’t just a plant. This is used to accelerate the wounds for fast healing. A traditional way of Chinese in medicine." Paliwanag n‘ya bago pumunta sa kusina at maglagay ng halaman na ‘yon sa isang tasa tsaka n‘ya nilagyan ng mainit na tubig.

He then placed it to a small spray container after 10 minutes.

"Napaka-old fashion mo naman! Wala ka bang ointment or anything d‘yan? I'm scared this would leave a scar someday.."

Hindi niya pinansin ang sinabi ko at umupo lang sa tabi ko. Kinuha n‘ya ang kamay ko at sinipat ‘yon kung saan ang mga paso ko banda ron.

Tinry n‘ya muna sa sarili n‘ya na i-spray kung mainit pa ba o makakaya ko na. Pinalamig n‘ya naman muna nang ilang minuto ‘yon kaya sure akong hindi na ganon kainit ‘yon.





TO BE CONTINUED

White liesWhere stories live. Discover now