White lies

Chapter 6

He sprayed it two times on my wounds. Nakatitig lang ako sakan‘ya habang ginagawa ‘yon.

"This is Gotu Kola and this is also used both in Chinese and Ayurvetic medicines. It‘s going to accelerate the healing of any types of wounds. Then it is going to stimulate the formation of connective tissue with collagen. That means Gotu Kola also supports capulary circulation. And then integrity of capularities means better circulation and cognitive function." Mahabang litanya n‘ya na pina-iintindi sa akin ang mga good benefits ng tea na ‘yon na gawa pala sa Goku Kola.

Napangiwi ako. Looks like he knew a lot of herbal remedies. Hindi ko alam na magkakaroon ako ng libreng lesson dito.

"So, for a better circulation, you also need to drink a glass of it." Pagpapatuloy n‘ya.

"What? In your dreams!" sabi ko sabay bawi ng kamay ko sakan‘ya. Medyo nawala na ang hapdi ng mga burn skins ko kaya inirapan ko s‘ya.

"Kapag ininom mo yan, lulutuan kita ng pagkain mo." seryosong sabi n‘ya.

"I only drink tea when it's milktea." nakasimangot na sabi ko.

"Then you‘ll be sleeping without any foods in your stomach." He said before standing up and walk towards the small kitchen.

Umirap ako sa nakatalikod na pigura n‘ya.

Nakakainis ang kabayangan n‘ya.

Porket hindi ako marunong magluto ay gan‘yan s‘ya?

He turned around and asked me if I don‘t really have any plan to drink the tea.

"Ayaw mo talaga?" nakataas ang kilay na tanong n‘ya.

Pinagkrus ko ang mga braso ko sa dibdib ko at tumingin sa labas ng bintana.

"I don‘t want to. I‘m not hungry anyway. Saksak mo sa lungs mo ‘yang foods mo!"

I won‘t let him order me around. Hindi ako pinalaking maging sunod-sunuran sa ibang tao.

I am Imelda romuáldez and I prefer to follow my own rules!

Biglang kumalam ang tiyan ko kaya napalingon s‘ya ulit sa‘kin.

Nakagat ko ang labi ko at hinawakan ‘yon. I'm really hungry..

"Inumin mo na ‘to para makakain ka na."

Masama lang ang titig ko sakan‘ya at muling tumingin sa labas ng bintana.

"No." Matigas na sabi ko.

Rinig ko ang pagbuntong hininga n‘ya bago lumabas.

"Shít I'm really hungry.. I miss my life in Manila..." naiiyak na ako sa kalagayan ko ngayon.

Tumayo ako at pumunta sa kusina para maghanap ng makakakain kaso iyong tea lang talaga ang nandoon. Bumuntong hininga ako bago kuhanin ‘yon at amuyin.

Napangiwi ako dahil wala namang amoy yon. Humigop ako ng kaunti.

My eyebrows furrowed a bit with its bittersweet taste.

Hindi na masama.

Pikit mata kong ininom nang dere-deretso’t hindi humihinga ‘yon. Halos masuka ako sa pinaghalong pait at tamis ng lasa non.

"Iinumin din pala ang dami pang arte." Saad ng isang boses sa kanang bahagi ng kusina kung nasaan malapit ang pinto palabas.

Hinarap ko s‘ya bago ilapag ang tasa at itaas ang gitnang daliri ko sakan‘ya.

"I fúcking hăte you."

He smirked.
"As you should."

Pigil pigil ang ngiti ko habang pinanonood siyang lutuin ang pagkain ko.

The way his hands moves fast while cooking is awesome. Parang wala lang din sakaniya ang ilang mga talsik habang hinahalo ang niluluto.

"Una, kailangan dagdagan mo ang kahoy kapag nauubos na. Kapag humihina ang apoy, paypayan mo para lumakas at bumaga. Kapag gusto mo namang humina ang apoy, bawasan mo lang ang mga kahoy na inilagay mo at," tinuro n‘ya ang parteng puro kulay itim na kahoy ang magkakasama. "Doon mo ilagay para maging uling. Mahahaba naman ang mga sinibak kong kahoy. Syempre hindi mo hahawakan kapag may baga na lahat." Sarkastikong sabi n‘ya.

I should just wait inside but I found myself listening carefully to him.

"And while cooking, you should prepare all the things you need. Ang paglulutuan mo, ang mga kakailanganin mo sa lulutuin mo at ang paglalagyan mo ng niluto mo."

Umawang ang labi ko nang matapos s‘ya magluto. Napakabango ng aroma non.

"But what the hêck is that?" Tanong ko dahil hindi ako pamilyar sa niluto n‘ya. "I said I want an italian style spaghetti."

"Hindi ka mabubusog don. Kanin ang kainin mo."

Nakasunod lang ako sakan‘ya habang naglalakad s‘ya papasok dala ang bowl na pinagsalinan niya ng niluto niya.

"I don't eat rice in dinner! It's part of my diet." nakangusong sabi ko.

"Well, hindi pwede ‘yon dito. Hindi mo naman na kailangan magdiet dahil sigurado akong papayat ka sa mga trabahong gagawin mo rito." Nakangiwing sabi n‘ya habang nilalagyan ng kanin ang isang plato.

"Here. Eat now so you can take your rest after." Walang emosyong sabi n‘ya bago ako iwan don.

How can I eat something that aren't familiar to me?

Nanlulumo akong nagsandok sa niluto niya.

I don't know what kind of dish is this but I often see our maid serves this.

It is porkchops with soysauce and vinegar. The aroma is good but I’m not sure if this will taste good.

I take a half bite of it and chewed it. The delicious taste of the food explodêd inside my mouth making my eyes close.

"Woah, this is good!"

Sunod sunod ang naging pagsubo ko at hindi ko na namalayan na naubos ko na pala ang rice na nilagay nung lalaki na ‘yon sa plato ko.

Nagulat ako nang makita ko s‘yang nakatayo sa gilid ng hagdan at pinagmamasdan ako.

"Masarap?" Nakangising tanong n‘ya.

"Hindi ah–" pero trinaydor ako ng dighay ko dahil sa sobrang busog kaya napapahiya akong umiwas ng tingin at napahawak sa sariling labi.

"Sure." Umakyat s‘ya ulit kaya sumimangot ako.

Yabang magsasaka lang naman!

TO BE CONTINUED