White lies

Chapter 7

(so, mab-busy ako dahil sa research kaya mag p-publish nalang ako ng dalawang  chapter 7 and 8, medyo matatagal kasi ako so ayan nalang pambawi ko, hehe)

Nang magbaba ako ng tingin sa suot ko, narealize kong hindi pa pala ako naliligo.

At hindi ako sanay matulog nang walang linggo.

Oh God, ano bang nangyayari sa buhay ko?

No phones.. No internet.. No social medias.. And probably no malls!

I’m gonna díe here.

Dahan dahan akong umakyat sa hagdan na lumalangitngit sa bawat hakbang ko.

Grabe parang anytime malalaglag ako!

Nang maka-akyat ako, nabigla ako dahil isang pinto lang ang naroon at.. Ang buong second floor ay kwarto.

Paano ko nalaman? Dahil nakabukas ang nag iisang pinto at nakita ko ‘yung lalaki na inaayos ang kurtina sa bintana non.

Napalingon s‘ya sa gawi ko kaya bahagya akong nagulat.

"Ano pang hinihintay mo d‘yan? Pumasok ka na rito, magpahinga ka na." Saad n‘ya bago ipagpatuloy ang ginagawa.

Napipilitan akong pumasok sa loob at pinagmasdan ang kabuuan ng kwarto.

Inatake ako ng kaba dahil dalawang malaking aparador lang ang nakikita ko at..

"W-wheres the bed?" I asked nervously.

Rinig ko ang pagngisi n‘ya bago muling humarap sa‘kin.

"Walang malambot na kama rito.. banig lang ang meron dito."

His words sent shivers in my whole system.

N-no queen sized bed?

"Y-you're kidding.. right?"

But the serious expression in his face answered my question.

He's not kidding.

Bumagsak ang balikat ko at napasandal ako sa dingding ng kwartong to.

A life without bed?

Inilatag niya ang magkaibang banig sa magkaibang pwesto. Mabuti nalang at may unan kundi mababaliw talaga ako.

"Magpahinga ka na."

"What kind of place is this? I knew it. I talked to the owner about this Resort last time. That explains why he can't answer my simple questions! Because their Resort is a low quality!"

Padabog akong umupo sa matigas na banig na ‘yon na sinapinan n‘ya lang ng medyo makapal na bedsheet.

"Fúck this life. Fúck this dirty place and fúck–"

"Tigil mo na yang kakafúck mo dyan. Sanay akong matulog nang maaga kaya itikom mo ‘yang bibig mo. Maaga pa tayong gigising bukas para simulan ang trabaho." Putol n‘ya sa sinasabi ko.

Sinamaan ko siya ng tingin bago padabog na tumalikod at pinagpatuloy ang pagmumura ko sa isip.

"Hoy gising na d‘yan.."

Hindi ko pinansin ang naririnig kong boses. Dinadama ko pa ang malambot na kamang kinahihigaan ko.

I knew it. Alam kong masamang panaginip lang ang mga nangyari.

Napakaimposibleng patirahin ako ni Daddy sa ganoong lugar.

I smiled and hugs my pillow.

I'm still trying to keep myself in a deep sleep when someone suddenly kicked my feet gently.

Dahan dahan ay idinilat ko ang mga mata ko.

Bumungad ang mukha ng isang lalaki na napaka pamilyar para sa‘kin dahil.. S‘ya ‘yong lalaking nasa bangungot ko!

I closed my eyes again hoping that I was just seeing things but when I opened my eyes once again, I still saw his face.

Mukhang hindi panaginip.

"FÜCK IT!" Sigaw ko bago bumangon na ikinagulat n‘ya.

"Wow, good morning din sa‘yo!" Sarkastikong saad niya bago nakasimangot na tumalikod.

Umirap lang ako at sinuklay ang buhok ko gamit ang mga daliri.

What a life!

"Iligpit mo ‘yang hinigaan mo bago ka bumaba." paalala nito sakin bago siya lumabas ng pinto.

Masama ang titig ko sa pintong nilabasan niya.

Hanggang ngayon ay hindi ko matanggap ang ginagawa sakin ni Daddy.

Is this his way of getting his revenge?

Napaka immature n‘ya naman!

I can‘t get used of living a life like this. Bakit ba palagi n‘ya nalang akong pinahihirapan? At bakit kailangan may lalaki akong kasama? Hindi ba s‘ya nag aalala sa mga bagay na pwedeng mangyari sa‘kin?

Speaking of that jêrk..

"Anong karapatan n‘yang utusan ang tagapag mana ng Romuáldez Group?! Napaka kapal talaga ng mukha ng mga mahihirap."

Hindi ko alam kung paano ililigpit ang banig na ‘yon pero ginaya ko nalang ang ginawa n‘ya sa banig na hinigaan n‘ya. Inirolyo ko ‘yon at itinali saka ipinatong sa aparador kasama ng mga unan.

Infairness naman sa mga unan kasi mabango. Amoy roses.

I heaved a deep sigh.

I walk towards the window to have a glance of the whole place.

Napakalawak talaga ng taniman at iba iba ang mga nakatanim don. Kalahati ng lupa ay palay ang nakatanim, though I’m not that sure. Ang kalahati naman ay iba ibang gulay and fruits.

Pagtingin ko sa baba, nagsisibak ng kahoy si—

Oh.. I still don‘t know his name.

I laugh to myself. Natulog na kami nang magkasama sa iisang kwarto pero hindi pa rin namin alam ang pangalan ng isat isa.

It’s fine though.. He‘s still a total stranger anyway.

Bigla s‘yang naghubad ng shirt tsaka ginawang pamunas ng pawis ‘yon kaya umawang ang labi ko.

Pinaypayan ko ang sarili ko dahil biglang uminit kahit wala pa namang araw at papasibol palang.

I tried harder not to stare at his body but my eyes can‘t help it!

"Gosh, mas gumanda ang view.." hindi ko namalayang bulong ko habang nakatitig sa mukha nitong pawisan na bumababa sa chest at.. abs n‘ya.

Kumurap ako ng ilang beses para gisingin ang sarili ko. Maybe I’m still half asleep that’s why my mouth is opening with itself.

TO BE CONTINUED