Chapter 9

17 1 0
                                    

(SORRY GUYS HUHU SOBRANG BUSY SA SCHOOL, BINIGLA KASI KAMI NG TEACHER NAMIN)

Tutuloy na sana ako sa paglalakad pero muli akong humarap nang may mapagtanto.

“D-did you also bought.. ahm.. undergarments?” Naging malikot ang mga mata ko dahil sa itinanong.

Of course it’s embarrassing to ask a stranger if he bought you undergarments!

“And also feminine wash...”

“Oo. Ako na ang bumili ng mga ‘yan kaninang umaga.”

Napuno ng tuwa ang puso ko at napangiti.

Alangan naman kasing isuot ko ulit ang underwear at brà ko! That’s so unhygienic.

“P-pero..” naging mailap ang mga mata niya at napakamot sa sintido. “W-wala akong nabiling b-brà kasi wala raw stock.”

Doon bumagsak ang balikat ko. Looks like someone’s won’t wear any brà today..

“P-pero huwag kang mag alala ihihiram nalang kita kay Nanay Silva–“

“Eww what the hèll are you saying?!”

Napansin kong namumula ang mga pisngi at tainga niya kaya napangisi ako.

“I’d rather not wear any brà for the whole day.”

Umalon ang lalamunan niya na animo napalunok ng ilang beses.

Tinalikuran ko na ulit siya at naglakad na papunta sa banyo.

Panay ang tili ko dahil sa lamig ng tubig. Wala bang warm water?! Bakit ba biglang naging ganito ang buhay ko? This is not the life I deserve!

Bukod sa kurtina lang ang tumatabing sa banyo na ito, butas butas pa ang bubong kaya sumisilip ang mga liwanag mula sa araw.

Napakarami ko pang ginawa sa katawan ko at kulang ang dalawang balde kaya nagalaw ko rin yung nasa ikatlo. Pakiramdam ko kasi sobrang dumi ko na.

God, this is so refreshing.

Napangiti pa ako nang makitang kumpleto lahat. Pero napangiwi rin dahil sa damit na nandoon.

Inis akong nagtabing ng tuwalya at mahigpit na nakakapit don tsaka kinuha ang damit at shorts doon.

“Hey!” Kuha ko sa atensyon n‘ya. Kasalukuyan siyang nagbabalat ng mangga habang nakaupo sa isang bangko.

Nag angat siya ng tingin sa‘kin ganon nalang ang pagkabigla sa mga mata niya nang makitang nakatapis lang ako ng tuwalya.

“What the fûck is this?” Naiinis na tanong ko habang hawak ang pares ng damit.

He avoided to look at me and focus on pealing the mango.

“Damit. Ano ba yan?” Sagot niya.

“Yes! Damit! Damit na may print ng ALDUB! Wow, I didn’t know you’re a fan?!” Iritableng sabi ko.

Tapos yung shorts ay masiyadong mahaba. Gosh, is this even called shorts?

“Ayoko. Ayoko nito. Wala bang ibang damit?” Nakasimangot na tanong ko.

“Wala kaya magbihis ka na ron.” Sagot niya nang hindi manlang nag aangat ng tingin sa‘kin.

Wala akong nagawa kaya bumalik nalang ako sa banyo at nagbihis na.

Wala na ngang brà ganito pa ang damit!

I was expecting some bench clothes. Malamang mangangati ako sa tela na ‘to.

Ibinaliktad ko nalang ang shirt para nasa loob ang mukha nila Alden at Maine. 2024 na may ganoon pa ring design shirts? Huli ba sila sa balita na kasal na si Maine?

Not that I’m updated because I’m also a fan but because I sometimes see them in different platforms of social medias knowing that I’m active there.

Bumuntong hininga ako at tinuyo ang buhok ko. Mabuti nalang may kuryente rito kundi mababaliw ako.

Hindi na ako naghanap ng blower dahil alam ko namang wala.

“Gusto mo ba?”

Napahinto ako sa paglakad papunta sa kubo nang magsalita siya.

“Ayoko.” Iritableng sabi ko.

Nag angat siya ng tingin sa‘kin pero nagtagal yon sa bandang dibdib ko. Manipis kasi ang shirt kaya malamang may bumabakat na kung ano ron.

Mabilis s‘yang nag iwas ng tingin at ibinalik ang atensyon sa kinakain na mangga.

I grinned when I noticed how uncomfortable he is.

Umupo ako sa tabi n‘ya at nakangising tumitig sakan‘ya.

“Why can’t you face me? Don’t tell me you’re bothered because of my bôobs?” I teased him.

Hindi niya ako pinansin kaya mas lumaki ang pagkakangisi ko.

“Grabe. Don’t tell me vîrgin ka pa?” Natatawang sabi ko para mas asarin siya.

He seems uncomfortable because of my question but he manage to look at me.

Sinalubong niya ang mga mata ko kaya nabigla ako at ilang beses napakurap.

Looks like the tables have turned!

“Hindi mo gugustuhing malaman.” Nakangising sabi n‘ya.

Ilang beses akong napakurap at pinigilang masinok.

“How about you..? Do you have any experience in sèx?” Dahan dahan pero mahinang tanong niya.

Napatigagal ako dahil hindi ako makahanap ng isasagot! Malamang tatawanan niya ako kapag sinabi kong kahit first kiss ay hindi ko pa nararanasan.

Go on, Imelda. Finish the game you’ve started!

Tumikhim ako at matapang na nakipagtitigan sakaniya.

“O-of course! Marami na akong experience. I have so many exes and all of them satisfied me when it comes to sèx.”

Bahagyang nandilim ang mukha n‘ya dahil siguro natalo s‘ya sa pang aasar ko. Ngumisi ako at pasimpleng pinunasan ang pawis sa leeg ko.

Shît.

Pero may narealize ako. He’s just a magsasaka but he’s fluent when talking in english!

Siguro nagpractice siya kasi nga may ibang mga dayuhan na bumibisita rito sa resort nila.

Gosh. Pangalawang araw ko na rito pero hindi pa ako nakakapunta sa dagat.

The view that I always see was non other than this huge sakahan with different vegetables and fruits.

“Tara, sumama ka sakin.” Biglang sabi nitong lalaki pagkalagpas niya sa‘kin.

Nakatayo kasi ako malapit sa puno at tinatanaw ang napakalaking taniman.

“Where are we going?” I asked him but I didn’t get any answer.

“I don’t wanna come with you.” Matigas na sabi ko at muling humarap sa taniman. May ilang tao ron na nakasuot ng parang sumbrero at nagtatanim. Ang iba naman ay may dalang carabao na pinapaikot nila sa buong taniman.

“Pupunta tayo sa dagat.” Rinig kong saad nito kaya wala pang ilang segundo ay nasa tabi na niya ako.

Finally! A real vacation!

Naglalakad na kami papunta sa isang gate nang bigla s‘yang huminto at humarap sa‘kin. Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa kaya kinunutan ko siya ng noo.

He, then took off his hoodie and gave it to me before he continue walking.

I blinked multiple times before wearing it. Izinipper ko pa ‘yon dahil naalala kong wala nga pala akong suot na brà.





TO BE CONTINUED

White liesWhere stories live. Discover now