Utterly Yours (#4)

6

Ares's PoV

Κάθομαι επιτέλους ξανά στο γραφείο μου στην Αμερική.

Δεν λέω όλα στην Ισπανία κυλούν ομαλά.

Αλλά ηθελα τόσο πολύ να γυρίσω στην Αμερική.

Κάθισα 4 μέρες.

Τόσο άντεξα.

-Καλώς τον.

Είπε χαρούμενος ο Adam όταν μπήκε στο γραφείο μας.

Χαμογελάω αυτάρεσκα.

-Το ξέρω ότι σου έλειψα αλλά μαζέψου.

Ρουθουνίζει και πλησιάζει την καρέκλα του.

-Εσένα σκεφτόμουν 4 μέρες συνεχόμενα ναι Ares.

Είπε ειρωνικά χωρίς το χαμόγελο να εγκαταλείπει το πρόσωπο του.

Τον λατρεύω αυτόν τον άνθρωπο.

Με ξέρει καλύτερα από ότι ξέρω εγώ τον εαυτό μου.

Όλη μου την ζωή ότι μαλακία και αν έκανα ποτέ δεν με έκρινε.

Ο Adam είναι πραγματικός φίλος.

Και είμαι ευγνώμων που υπάρχει στην ζωή μου.

-Θέλω να σου πω κάτι.

Σοβαρεύω λίγο και ανακαθομαι στην θέση μου.

-Για πες.

Λεει με ενδιαφέρον.

-Ίσως έχω φάει λίγο εμμονή με την μικρή γραμματέα.

Απαντάω και τον κοιτάω στα μάτια.

Ξαπλώνει την πλάτη του στην άνετη καρέκλα του και με κοιτάει με σηκωμένα φρύδια.

-Λίγο εμμονή λες που την παρακολουθείς και σκοτώνεις όποιον την πειράξει στο μέτρο ενώ την ξέρεις έναν μήνα περίπου και στο 99% της αλληλεπίδρασης σας της φέρεσαι απαίσια;

Ρωτάει ειρωνικά και γελάει.

Πιάνω με το χέρι μου το κούτελο μου.

-Που τα ξέρεις καν όλα αυτά;

Ρωτάω χωρίς να τον κοιτάω.

Γελάει και απαντάει.

-Με πήρε την προηγούμενη εβδομάδα τηλέφωνο η Selini έξαλλη και ρωτούσε γιατί παίρνεις τον αντρα της τηλέφωνο. Ε μετά ρώτησα τον Varian και μου είπε.

Τον κοιτάω με σηκωμένο φρύδι.

-Σου είπε ο Cortes ότι την παρακολουθώ;

Ρωτάω περίεργος.

-Όχι αυτό το υπέθεσα μόνος μου αλλά είμαι σίγουρος ότι το κανείς.