Utterly Yours (#4)

12

Ares's PoV

Προχθές την πήγε σπίτι της ο Adam.

Ηθελα τόσο πολύ να πάω και εγώ.

Αλλά ο πατέρας μου δεν είχε φύγει ακόμα για Ισπανία και ήθελε να ξανά δούμε μαζί κάτι λεπτομέρειες για την μαφία.

Δεν με εμπιστεύεται 100%.

Ακόμα και μετά από πέντε χρόνια που ανέλαβα με τσεκάρει όποτε μπορεί.

Στην αρχή με πείραζε.

Πλέον το συνήθισα.

Αλλά γαμώτο έχασα χρόνο μαζί της.

Ο Adam είπε πως ανα διαστήματα με ανέφερε και εμένα.

Ρωτήσε ποσό χρόνων είμαι και αν έχω αδέρφια.

Μικρή εμμονή ξέρεις να παίζεις.

Αλλά δυστυχώς για σένα πας να παίξεις με το μυαλό μου.

Και είναι τόσο γαμημένο που δεν ξέρω αν θα το επιβιώσεις.

Είμαι παρκαρισμένος κάτω από το σπίτι της και περιμένω.

Είναι Σάββατο απόγευμα.

Ολο και κάπου θα πάει.

Δεν ξέρω ακόμα τι θα κάνω αλλά πρέπει να την δω και να την ακουμπήσω.

Το τηλέφωνο μου βουίζει και βλέπω πως είναι ο Adam.

-Τι θες;

Ρωτάω έχοντας προσηλωμένα τα μάτια μου στην πόρτα της.

-Που είσαι; Το βράδυ έχουμε να πάμε για εισπράξεις στα κλαμπ.

Γαμώτο το είχα ξεχάσει αυτό.

-Θα έρθω μην ανησυχείς.

Απάντησα σοβαρά.

-Ares που είσαι;

Ρωτάει περίεργος.

-Ήρθα να πάρω την δόση μου.

Ξεφυσάει.

Δεν έχω κάνει ποτέ ναρκωτικά στην ζωή μου όποτε η "δόση" μου ξέρει απευθείας τι σημαίνει.

-Την παρακολουθείς πάλι;

Ρωτάει έτοιμος να γελάσει.

-Είναι η σειρά μου για να μείνω μόνος μαζί της. Εσυ την είχες για τον εαυτό σου προχθές.

Απαντάω σοβαρά.

Βλέπω την πόρτα της πολυκατοικίας να ανοίγει και βγαίνει έξω μονη της.

Φοράει ένα χαχουλιάρικο σκισμένο τζιν και ένα πολύ κοντό και κολλητό μπλουζάκι με μακριά μανίκια.