10

196 19 8
                                    

Adam's PoV

Ένα από τα λίγα πράγματα που απεχθάνομαι στην δουλειά μου είναι τα οικογενειακά μίτινγκς.

Και τι εννοώ;

Εφόσον οι δουλειές μας με Ισπανία και Αμερική είναι μπλεγμένες σε ετήσια μιτινγκς χρειάζεται να είναι παρουσιασμένοι όλοι οι μέτοχοι.

Από τους μπαμπάδες μας μέχρι και τα αδέρφια μας.

Φανταστείτε σε μια αίθουσα εμένα, τον Ares, τα αδέρφια μας, τους μπαμπάδες μας και τους θείους μας.

Της τρελής ε;

Και όχι μόνο.

Σε δυο ώρες θα είναι όλοι στην εταιρία και δεν ανυπομονώ καθόλου.

Ο Ares μια από τα ίδια.

Από το πρωί η νευρικότητα του έχει φτάσει στον θεό.

Και πολύ φοβάμαι μην την πληρώσει η μικρή Cassandra.

Η οποία μόλις με παίρνει στην γραμμή του γραφείου.

Θα προτιμούσα να ήταν ένα μήνυμα στο τηλέφωνο μου αλλά αυτό είναι προσωπικό.

Και αντιεπαγγελματικο.

Το σηκώνω και βάζω σε ανοιχτή ακρόαση για να την ακούσει και ο Ares.

Ένα από τα πράγματα που έχω παρατηρήσει είναι ότι η φωνή της τον ηρεμεί.

-Κύριε Adam;

Όσο η συμπεριφορά του Ares μαλακώνει τόσο περισσότερο μας φωνάζει με τα όνομα τα μας.

Díos όταν την άκουσα να λεει πρώτη φορά το όνομα μου νομίζω πως ήμουν έτοιμος να τσιρίξω σαν κοριτσάκι.

-Πες μου Cassandra.

Απαντάω και βλέπω τον Ares να παρατάει ότι κάνει και να γυρνάει προς το μέρος του τηλεφώνου.

-Η αίθουσα είναι έτοιμη όπως την ζητήσατε.

Απαντάει και πληκτρολογεί ταυτόχρονα.

-Σε ευχαριστώ Cassandra.

Απάντησα αλλά πριν το κλείσω πετάχτηκε ο Ares.

-Cassie!

Είπε γρήγορα.

-Ναι κύριε Ares;

-Θα μπορούσα να έχω σε μειλ το σύμφωνο με τον κύριο McFrancis;

Ρωτάει ευγενικά.

Είναι κάτι που μπορεί να βρει και μόνος του.

Αλλά είμαι σίγουρος ότι το έκανε για να ακούσει το όνομα του από το στόμα της.

Utterly Yours (#4)Where stories live. Discover now