Once And For Always (COMPLETE- Published 2013 under PHR)

CHAPTER THREE

NAISIPAN ni Louise na umalis nasa poder ng kanyang mga magulang at kumuha ng sariling apartment na malapit lang sa kanyang workplace. She was accepted as the new pastry chef at Yuan's Coffee. Two days ago, nagpasa siya ng resume niya at binigyan ng sample ang guwapo at hunky owner ng coffee shop ng kanyang special bake goodies. Hindi pa natatapos ang araw ay tinanggap na agad siya nito...

"Hindi ka banagbibironatanggapnaako?"hindimakapaniwalangtanongniyakay Yuan habanghinihintayniyaang verdict nitosa Pumpkin cupcake naginawaniya.

"If my sister hasn't told you yet, we really are in need of a pastry chef. You're hired," nakangiting sagot nitosa kanya matapos nitong ngumuya.

"Thank you." Labis-labis ang saya niya. Hindi pa siya nagtatagal na nakabalik sa Pilipinas pero may trabaho na agad siya.

"This is the best cupcake I've ever tasted in my whole life. Isama natin 'to sa new menu ng Yuan's." Inubos nitoang cupcake na nasa kamay nito. "I'm glad my sister Lissy found you. You can start here next week."

Nag-thumbs-up sign si Lissy sa kanya na nasa hindi kalayuan.

She was very happy when she went home that day.

Sa uri ng trabaho niya, dapat madaling-araw pa lang ay gising na siya at nasa coffee shop na. Matrabaho at mabusisi ang paggawa ng mga pastries at cakes. Dahil hassle para sa kanya ang mag-uwian mula sa kanilang bahay sa Alabang patungo sa Quezon City, dapat lang na malapit lang ang tirahan niya.

Nasabi naniyasa mga magulang niya over dinner last night ang nais niya at pumayag naman ang mga ito. After all, naisip niya, matanda na siya para makipisan pa sa mga ito. Even Micky had moved out of the house a long time ago.

Nasalubong niyaang kanyang Mommy Ellen sa sala pagbaba niya. "Aalis ka? Here's your mommy, Jiji. " bitbit nito si Jiji— ang Blue Russian cat na iniregalo sa kanya ni Jaeden noon. Sa lahat ng ibinigay ng ex niyasa kanya ay tanging ito lang anghindiniya ibinalik dito. She had developed an extreme attachment to the feline it was hard for her to let it go. So she kept it. Nang pumunta siya ng New York ay isinama rin niya ito.

"Magha-house hunt na ako ngayon, mom." Lumuhod siya at hinimas ang ituktok ng ulo ng mahal na alaga. "How are you, buddy?" nag-"meow" ito at ikiniskis ang katawan nitosa kanya. She smiled. Jiji is the sweetest thing.

"Have you called your brother? Magpasama ka sa kanya." Suhestiyon nito. May ilang taon naang nakaraan mula nang magretiro sa pagtuturo ang kanyang madrasta. She now devotes her precious time to her dad and to their family.

Umiling siya, saka tumidig. "'Wag na, mommy. Isa pa, alam mo namang busy iyong si Kuya." Just like their father, Micky was also into construction business. Isa ito sa mga architect ng construction firm ng kanyang ama. And he holds a good position in the company despite his young age of twenty-seven. Hindi dahil stepson ito ng may-ari ng kompanya kundi dahil qualified talaga ito. Nagpalamas ito ng angking galing nitosa trabaho.

"Kung kay Ricky na lang kaya magpasama?" pangungulit pa nitosa kanya.

"Mommy, kaya ko naman pong gawin iyon nang mag-isa." Minsan talaga parang baby girl pa rin ang turing nitosa kanya kahit malaki na siya. She couldn't blame her. Ang sabi nito noon sa kanya ay sabik itong magkaroon ng anak na babae dahil pawang dalawang lalaki ang naging mga anak nito. She babied her until she was eighteen.

"O-okay," Tila napipilitang sabi nito.

She smiled. "'Wag ka nang mag-alala. Ang laki-laki ko na, 'no."

"I kind of hate it, how time flies so fast. Kahit malaki ka na, you're always be my baby girl." Malambing na turan nitosa kanya.

Niyakap niya ito nang mahigpit. "You're so sweet, mom. I love you." She was very grateful her father found this amazing and loving woman.