MODEL-1

16.BÖLÜM: ŞARKI ve KARDEŞLER

(Bölüm Şarkısı:Lenachka-I Want To Love You,Trapcity-Make Me Fade)

Alarmımın saçtığı dehşete ilk kez sevgiyle kucak açtım.Kaya'nın hayatımdan çıkması sonrası Pars adeta kurtarıcı gibi gelmişti.Onun varlığı dün dahada iyi anladığım gibi bana iyi geliyordu.Dün plajda konuştuklarımız...Yarattığım şans...

Elimde olmadan sırıttım ve gözlerimi ovuşturup doğruldum.Birkaç dakika yatağın ucunda hareketsiz oturdum.Her sabah yaptığım boş gözlerle odanı süz ritüelimden sonra banyoma gidip yüzümü yıkadım.Dişlerimi fırçalarken aynaya bakıp sırıtıyordum.Açık kalan kapı arasından masamın üzerinde ütülenmiş duran okul formamı bir süre süzdüm fakat giymek için yanına gitmedim.Kıyafet odasına girip kapıyı arkamdan kapattım. İlk geldiğim güne göre daha kalabalık duruyordu.Dar siyah kotumu bulana kadar her yerin altını üstüne getirsem de daha sonra toplayacağıma dair kendime söz verdiğimden kıyafet dağını göz ardı ettim.Üstüne seçeceğim bluz için en koyu yeşille boyanmış gardroba bakmam gerekecekti.

"Neden küçük bir dolapta her aradığım olmuyor?"diye kendi kendime söylendim.Odamdaki karışık düzen beni delirtiyor,aynı zamanda odaya ısınmamı zorlaştırıyordu.

Gözüme kestirdiğim gri bluzu almak için elimi uzattığımda elim en köşede asılı olan geceliğe gitti.Askısından çıkarıp incelemeden omzuma astım ve bluzüde çekiştirerek askıından kurtarıp odadan çıktım.Kaya'nın banyoya bıraktığı uzun asılı geceliği sırt çantama tıktıktan sonra hızla giyindim.Mutfağa inince tüm bakışla bana döndü ve bir süre olduğum yerde durdum.

"Pars?"Ne işin var burada?"

"Okula bırakmam senin için sorun olmaz sanırım."dedi bir bana bir babama bakarak.Ellerimi saçımın arasından geçirdikten sonra gülümsedim.

"Tabi olmaz.Hatta çıkalım aç değilim."dedim bıyık altından gülen Lara'ya alev saçan bakışlar attıktan sonra.Pars kahve kupasını masaya bıraktıktan sonra sandalyesine astığı deri ceketini alıp kalktı.Yanıma ulaştığında göz kırptı ve elini bel boşluğuma yerleştirip mutfak çıkışına kadar eşlik etti.

"İzin vermiyorum."Babamın mutfakta yankılanan sesi karşısında afallamış bir şekilde mutfağa geri döndüm.

"Pars seni okula bırakmayacak."dedi babam gazetesinden gözlerini ayırmadan.Lara'da en az benim kadar afallamış bir halde babama bakıyordu.Pars gerginliğimi sezdi ve elini omzuma koyarak benliğini hatırlamama yardımcı oldu.

"Ne?"dediğimde Tuna Denkel gazetesini katlayıp masaya bıraktı.

"Sen kahvaltını yapmadan gitmeyeceksin ve Pars'da bize eşlik edecek.Yoksa gidemezsiniz."dediğinde tutuğum nefesimi bıraktım.Pars'a döndüğümde zaten bana bakıyor olduğunu gördüm.Gamzesini belli eden kısa ve davetkâr gülümsemesinden sonra rahatlamış hissediyordum.

"Bayanlar önden."dedi sağ eliyle masayı işaret ederken.Babamın kısık gülüşünü duyabilyordum.Uzattığı elini tuttum ve Pars elimi hafifçe sıkıp bıraktı.Bu onun kendine özel her şey yolunda deme şekliydi.Modelleriyle ettiği kavgalardan sonra endişeli gözlerle ona baktığımda kavgaya ara verip yanıma geliyor ve elimi sıkıp "Her şey yolunda."diyordu.

"Siz babama bakmayın.En son proje yapmak için aldığı topraklarda üç tane daha boş yapı çıktı ondan gerginlik salıyor herkesin üstüne."dedi Lara çayını yudumlarken babamı süzüyordu.Sandalyeme oturduktan sonra çayımı getiren Gül Hanım'a teşekkür edip kahvaltı tabağımı didikledim.

"Hiç boşuna söylenme Lara.O konsere gitmeyeceksin.Yiğit'in sana bakıcılık yapmaktan daha önemli işleri var.Ayrıca projelerim hakkında bir cümle daha edersen bozuşuruz.Kahvaltını yap."Lara iç çektikten sonra çayını yudumlamaya devam etti.