MODEL-1

17.BÖLÜM: OYUNUN ORTASINDA

(Bölüm Şarkısı: Tori Kelly- Expensive)

Kuş tüyü yatakta kıpırdandım.Eve ne zaman  geri döndüğümü hatırlamıyordum.Elimle mavi çarşafı yokladım.Elim soğuk metale deyince hızla telefonumu alıp görüş hizama getirdim.Şarjım bitmek üzereydi dolayısıyla bir işe yaramayacaktı.Başımı ovdum.Üzerimden tır geçmiş gibi hissediyordum.Komodinimin üzerindeki notu temkinlice aldım.

"Çok güzel uyuyordun,bölmek istemedim :) -Pars"

Gece olanlar birer birer aklıma gelince inledim.Pars'la deniz kenarında oturup konuşmuştuk.İçtiğimiz enfes şarabın dünden kalma mayhoş tadıyla yüzümü ekşittim.Şarap baş ağrımı tamımlayabilirdi.Alkole dayanıksızlığım hat safadaydı ve dün ne kadar içtiğimi hatırlamıyordum.Omzumu Pars'a dayayıp uyukladığım sırada hava aydınlanmaya başlamıştı bile.Beni odama kadar taşımak zorunda kaldığı için kendimi suçlu hissettim.Saate baktığımda çoktan dokuza geldiğini görünce iç çekmek zorunda kaldım.Lara çoktan gitmiş olmalıydı.Dersim on bir çeyrekte başladığı için uykumu alabildiğim tek gün Salı günü oluyordu.Kafamı tekrar beni cezbetmeye çalışan yastığa koymayı reddederek doğruldum ve yüzümü yıkamak üzere banyoya gittim.Üzerimdeki dünden kalma kot ve kazaktan kurtulup rahat bir şeyler giydim,laptopu alıp yatağa uzandım.

"Pekala."deyip derin bir nefes aldıktan sonra yeni açılan bilgisayarın arama motoruna girdim.Yazdığım kısa anahtar kelimeye karşılık olarak çıkan sayfalara anlam veremesemde daha fazla meraklanmıştım.İlk siteye girdim ,hızlıca önemli yerleri not alıp araştırmamı askıya aldım.Tüm bilgilere birkaç internet sitesinden sonra ulaşmıştım.Kaşlarımı çatarak yazdığım notlara tekrar göz geçirdim.Sadece...ilginçti.Çok ilginç.Aynı zamanda da anlamsız.Bilgisayarı masamın üzerine koyduktan sonra gerindim ve biraz daha uyumak adına gözlerimi kapadım.

"Anka?Müsait misin?"dedi hoş bir kadın sesi,kapıyı iki kere tıklatmayı ihmal etmemişti.
"Evet Gül Hanım,içeri gel."dedim yatakta doğrularak.Bir türlü uykuya dalamadığımdan Gül Hanım neredeyse kurtarıcım olmuştu.Orta yaşlarda yüz hatları dikkat çeken minyon kadın odamın ortasına kadar geldi,durdu.
"Son zamanlarda iyi görünmüyorsun kuzum iyi misin?"Hissettiğim ürpertiyle birlikte sesim titredi.
"E...Evet neden?"
"Yanıma gelmedin hiç, kırılıyorum bak."dediğinde yerimden doğrulup kollarımı boynuna doladım.Bir anda karma karışık bir hal alan hayatımdan gerçektende değer verdiğim insanlara zaman ayıramamıştım.Vicdan azabım hat safadaydı.
"Seni ihmal ettiysem üzgünüm.Bak ne diyeceğim?Bir iki saatim daha var.İstersen mutfakta sana yardım edeyim?"Kadının gözleri parladı.Önerim onu heyecanlandırmıştı.
"Saç bandananı al,ellerini yıka,yanıma in."dedi.Verdiği emiri bir kez daha düşündükten sonra saçlarımı öpüp odamdan çıktı.Önerdiğim vakit geçirme yöntemimiz hakkında tereddütteydim.Fazla düşünmeden harekete geçmek mantıklıydı.Gül Hanım'ın fazlasıyla önem verdiği "bandana"yı  taktıktan sonra ellerimi iyice yıkayıp aşağı indim.

*

Yarım saat geçmişti fakat hala elime yapışmış sıvı-katı cismi katılaştıramamıştım.Burnumun kenarını elimin üstüyle kaşıdım ve söylenen Gül Hanım'a gözlerimi devirdim.Kapı çaldı,saniyeler sonra içeri gelen Pars beni baştan aşağı sürdükten sonra gülümsedi.
"Günaydın."dedi yanağımın biraz yukarısını öperek.
"Günaydın."
"Siz iki güzel ne yapıyorsunuz burada?"diye sordu fırının başında kendi tarifini tamamlamış kekinin pişmesini bekleyen Gül Hanım'a dönüp.
"Ben kek yapıyorum,Anka'ysa harcı yapabilirse kurabiye yapacak."dedi kadın zaferle bana döndüğünde başımı yere eğdim.Mutfak işlerine bulaşmamam gerektiğini biliyordum.Hamurlu elime aldırmadan alnımı kaşıdım.Pars bir karışıma bir bana bakıyordu.Dudakları eğlendiğini belli eder bir şekilde kıvrıldığında koluna dirsek attım.