41.BÖLÜM: SON KADEH

7.2K 301 205
                                    

Hatırlatma;

Tek gözünü duvara dayamış bana bakmaya devam ederken tekrar duvara üç kere tıklattı.

"Merhaba komşu."dedi en sonunda hemen yan hücrede kalan Ali Sözeri.

"Bir zamanlar tüm yıldızlar geceden daha karanlıktı, ta ki gece uyanana kadar."

-Dejan Stojanovic

(Bölüm Şarkısı/1: 6LACK-PRBLMS)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Bölüm Şarkısı/1: 6LACK-PRBLMS)

"Amacım korkutmak değildi."dedi duvarın ötesinden gelen ses.

"Korkmadım."dedim buz gibi bir sesle.Ali Sözeri'nin gözleri bir beni bir Sophia'yı süzerken derin derin nefes alıyordum.

"Arkadaşın...korkmuşa benziyor."diye mırıldandı.Sophia'ya baktım.Gerçekten de korkudan titriyordu.

"Merhaba bayan.Korkmayın tehlikeli değilim."Ali Sözeri İngilizce konuşmaya başladığında Sophia'nın kulaklarını tıkadım.

"Kes sesini!Konuşma onunla."Sophia kendisiyle konuştuğunu anladığı anda arkamdan kafasını çıkardı.

"Sende kimsin?"diye sordu geri.Ali Sözeri arkadaşımın ona cevap vermesiyle tatmin olmuş bir şekilde güldü.

"Ben Ali Sözeri.Kaya Sözeri'nin babasıyım.Elimi uzatamadığım için kusuruma bakmayın bayan, olanaklarım kısıtlı."Sophia onaylamak istercesine bana baktığında başımı salladım.Arkadaşım kulağıma eğildi.

"Kaya'nın babası hapiste ne arıyor?"diye sordu.Merakla bizi izleyen duvardaki tek göze kısa bir bakış attıktan sonra kulağına eğildim.

"Sonra açıklarım.O tehlikeli biri Sophia, onunla konuşma.Cevap verme."dediğimde bir kere daha bakıştık.Yutkundu ve başıyla onayladı.

"Seni görmeyeli uzun süre oldu, ne oldu da buralara geldin birden?"dedi Ali Sözeri.

"Odanda hiç keskin bir alet yok.O deliği nasıl açtın?"diye sordum Sophia'nın da biraz rahatlaması için yatağın kenarına otururken.Ali Sözeri delikten çekildi ardından iki parmağını delikten içeri uzattı.Görebilmek için gözlerimi kıstım.Tırnak etleri morarmış, tırnakları kan içinde kalmıştı.

"O deliği tırnaklarınla kazdığına inanmamı mı bekliyorsun?"diye sordum yüzümü buruşturmuş kan içindeki tırnaklarına bakarken.Ali Sözeri parmaklarını geri çekip tekrar bir gözünü deliğe dayadı.

"Sana kalmış.Şimdi soruma cevap ver."dedi.Oldukça meraklı duruyordu.Oysaki ona haber getiren ya da buradan çıkmasını sağlayan iş birlikçileri vardı, kameralarla oynayıp dışarı çıkabiliyordu.Bütün olanları bilmesi gerekmez miydi?

"İstediğinde dışarı çıkabilen, her şeyden haber alabilen bir insan olarak bunu sen mi bana soruyorsun?"

"Sizi ziyaret etmek hoşuma gidiyordu diyelim.Ama bu senin tuhaf erkek arkadaşın çıktığımı fark ettiğinden beri olmuyor. Saat başı kontrol ediliyorum, buranın tadı iyice kaçtı anlayacağın.Merak etmek her insanın doğasında vardır.Olan ve olacakları merak edip bilmek isteğiyle dolmak.Sen iyi bilirsin değil mi?"Kaşlarımı çattım.İçim olan her şeyi anlatma arzusuyla dolarken gözlerimi sıkıca kapadım.

MODEL-1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin