"The strongest enemy of a person is themselves, so don't let your own thoughts become the biggest obstacle to living your life."
"This year has served as preparation for the next stage of our journey, college. As it comes to a close, senior high school may not have been the best year for everyone, but it was for me. I've encountered challenges, gained new experiences, and discovered a lot about myself. Above all, I... fell in love."
Malakas na nag-tilian ang mga estudyante sa buong gymnasium. Hindi ko mapigilan ang sarili na ngumiti at kalaunan ay natawa, of course, alam ko ang tinutukoy niya. Siniko ako ni Prim, hindi maipinta ang mukha niya, na kay Mino na nag s-speech ang mata niya.
"In-love na 'yan? Tangina, sino naman? Kala ko kayo? Babaero rin talaga si Minotaur!"
Natatawa nalang akong umiling. "Hindi ko alam."
Lumakas ang hiyawan ng tao, yung iba tumawa pati si Mino na rinig na rinig sa mikropono. I look back to see Rafayel, raising his finger, imbes middle, dalawang ring finger niya ang nakataas. Hindi naman siya masaway dahil hindi naman middle finger, kaya tumawa ang iba, kagat-kagat pa nito ang ibabang labi, animong gigil.
The crowd demanded Mino to tell who is the girl. But Mino put his index finger on his lips, gently laughing.
"Shh, magagalit si Ma'am at Sir."
Naunang nag-speech sakaniya si Nero. And for the first time, hindi sila gaanong nagpapansinan! I didn't pay attention anymore, siguro they just want to keep everything formal, pero si Mino nga, nilalaro nanaman speech niya. He didn't even prepared his manuscript. Impromptu ang ginawa niya.
Napatunayan ko nalang na hindi talaga nagpapansinan ang dalawa ng mag picture sila, kinailangan pa silang ipitin ng guest at teachers para lang magkalapit. Nero even rolled his eyes at nakita sa big screen! tumawa ang kaibigan namin pero kinabahan ako sa dalawa.
Nakaupo ako sa gilid mismo ng carpet na dadaanan. Kaya pagbaba nila ay nagulat nalang ako ng may humawak sa pulsuhan ko habang inaayos ko ang cap, pag angat ko ng tingin ay nakita ko si Mino, pini-picture-an siya at balak atang isama ako.
Napansin din ata ng mga kaklase ko at sinabihan akong go na raw. I stood beside Mino and he put his hand on my waist, slightly pulling me closer.
Isang snap palang ng camera. Nasa kabilang side ko na si Nero, at umakbay din siya.
"Nero, can't you see we're taking pictures here?" rinig kong sabi ni Mino.
"So what?" balik din ni Nero.
I immediately felt like I need to separate them apart. Kaya pagkatapos ng dalawa pang pictures ay umalis na ako at isinama palayo si Nero, I gestured Mino to go at buti nalang ay sumunod siya.
After the ceremony, picture taking na. I was holding the huge flower my brother bought me, completo sila nila Dad and Mommy, umuwi rin si Uncle Dae at Kuya Eizsha.
Umiyak si Alice, dahil sa Singapore na siya magka-college, sila Moby at Prim ay stick together lang, either Ateneo or sa ibang bansa rin dahil pumasa rin sila. Yung boys, wala pang final kung saan, most of our friends will go to college abroad. Magkakalayo-layo talaga kami.
Bago tuluyang matapos, syempre di kami pumayag nila Owen na walang pictures. Nagulat nalang ako ng walang hirap akong binuhat ni Thirdy, nasa gitna kami at lahat nakatawa. We we're having our formal picture with all us holding bouquet of flowers when Raf excused himself, sakto naman at tapos na.
"Congratulations!" isa-isa ko silang yinakap bago siya umalis para pumunta sa pamilya niya.
At nang si Mino na ay humalik pa siya sa pisngi ko na mas ikinagulat ko. Hinampas ko siya ng kamay at inilibot ang tingin dahil baka may nakakita sa'min! buti nalang lahat naman ay busy sa kani-kanilang ginagawa. He chuckled at nangingiti akong inirapan siya.
