Po tylu latach

Chapter 10

Wstałam rano totalnie nie wyspana, czułam się fatalnie, sama nie wiem czemu.
F- Śpisz? - zapytałam Wiki, która była odwrócona w drugą stronę.
W- nie - odwróciła się do mnie
F- fatalnie się czuje, mega dziwnie
W- widać po tobie
F- kurde, a miałam się dziś z Bartkiem spotkać
W- przecież tak go nie lubisz i nic do niego nie czujesz
F- ja już sama nie wiem co mam myśleć
W- nic nie myśl tylko leż i się kuruj, ja będę lecieć do szkoły. Jak coś to pisz!
F- oki, a co z Bartkiem?
W- oj zakochana
F- wcale nie!
W- napisz mu po prostu, że chyba się rozchorowałaś i słabo się czujesz
F- no dobra ale na pewno będę się lepiej czuć i pójdę
W- na serio się zakochałaś
F- Wika, nie! Taka prawda poczuje się lepiej i się z nim spotkam
W- dobra, dobra idę się ogarniać bo się do szkoły spóźnię
F- no idź
Wika poszła się ogarniać do szkoły a ja leżałam na łóżku i nawet nie wiem kiedy ale zasnęłam. Nie czułam się najlepiej, więc ta drzemka raczej bardzo pomoże.

[SKIP TIME]

Obudziłam się po 5 godzinach snu, czuje się już lepiej, więc myślę, że będę mogła pójść na spotkanie z Bartkiem. Spojrzałam w telefon i zobaczyłam 2 nieodebrane połączenia od mamy, 3 od Wiki, 3 od Bartka i 5 wiadomości oraz 2 wiadomości od Patryka. Najbardziej zaciekawiły mnie wiadomości od Bartka i dlaczego dzwonił.

Odrazu sprawdziłam czy mają teraz lekcję, na całe szczęście jest przerwa, więc mogę oddzwonić do Bartka. Odrazu odebrał.
F- Hejka dzwoniłeś
B- Jejku, Fausti wszystko dobrze?
F- na pewno lepiej niż rano
B- martwiłem się bo nie odpisywałaś. Myślałem, że coś się stało.
F- co by miało niby się stać? Na spokojnie tylko spałam haha
F- dlaczego się martwiłeś?
B- nie wiem, tak po prostu, potrzebujesz czegoś?
F- raczej wszystko mam - oprócz ciebie przy sobie - pomyślałam. - kurcze nie, ja nie mogę się w nim zakochać, chociaż... Nie, nie mogę to nie realne. - kłóciłam się z myślami zapominając o tym, że gadam z Bartkiem.
B- Fausti, halo?
F- ymm.. sorki, zamyślałam się. Co mówiłeś?
B- czy na pewno wszystko masz?
F- tam spokojnie. A w ogóle jak z naszym spotkaniem?
B- zależy jak się będziesz czuć
F- a, no spoko
B- a jak na razie jak się czujesz?
F- jest spoko
B- to super! Ja muszę kończyć bo zaraz lekcja. Pisz jakby coś się działo, wogle pisz na bieżąco
F- spoko! Do usłyszenia!
B- narazie!
Bartek się rozłączył a ja wsumie zaczęłam rozkminiać co ja tak na prawdę czuję do niego. Fajny jest no ale nie będzie nic więcej niż przyjaźń. Jestem tego pewna. Gdyby nie to, że Wika namieszała mi w głowie nie myślałbym o tym nawet. Skończyłam rozkminiać sprawy o Kubickim, ponieważ im więcej myślę tym bardziej się nakręcam. I wsumie mi się przypomniało, że nic nie jadłam ale totalnie nie chce mi się wstawać, a nie ma nikogo w domu, więc i tak musiałam zejść, no i to zrobiłam. Schodząc na dół przypomniało mi się, że nie napisałam jeszcze do mamy o to, że zostałam w domu bo gorzej się czuję. Napisałam do mamy i zrobiłam sobie tosty - niezła faza śniadanie o 13 godzinie. -pomyślałam i zjadłam tosty, które nie były najlepsze. Jakoś nie przepadam za moimi tostami no ale cóż i tak musiałam coś zjeść, więc nie miałam wyboru. Po zjedzeniu w sumie nie miałam co robić, więc usiadłam na kanapie i próbowałam myśleć o rozsądnych rzeczach typu o tym czy na pewno nie potrzebuję jakichś zakupów i tego typu rzeczy, jednak moim myślom ciągle przeszkadzał Bartek i spotkanie z nim. Próbuję ciągle o tym nie myśleć ale mi nie wychodzi, trudne to jest. Zastanawia mnie jeszcze jedno dlaczego ciągle myślę o Kubicki ale nie czuję nic do niego a nawet nie chcę czuć czegoś do niego. Szczerze już sama nie wiem, nie chcę i tyle. Wystarczy mi tego myślenia nie mam na to ochoty, więc poszłam do góry się położyć i pooglądać tik toka.

2 godziny później

Wracam kochani!🫂

Jak myślicie co ze spotkaniem Bartka i Fausti?

Ja zaczynam pisać nowy rozdział, a wy możecie się podzielić swoimi myślami w komentarzach!❤️

Przytulam🫂❤️