komşum bay | barış alper yılmaz

20.Bölüm

keyifli okumalar ✨

|Satır aralarına yorumlarınızı bırakmayı unutmayın |

°°°

Esin Bigenin anlatımıyla;

Barış'ın sesini duymamla hızla sesin geldiği yöne doğru ilerledim. Onu bir odada yanımıza gelen sarışın kızla gülüşürken gördüğümde gerilmiştim fakat belli etmemeye çalıştım.

Barış camın arkasından beni görünce şaşkınlıkla ve telaşlı bir halde "Esin, burada ne yapıyorsun?" diye sordu.

"Merak ettim, uzun süre dönmeyince seni aramaya çıktım," dedim.

Barış gülümseyerek, "Endişelenme, sadece konuşmamız biraz uzun sürdü. Seni beklettiğim için özür dilerim," dedi ve koluma girip dışarı doğru çekiştirdi. Aceleyle ortamdan götürmek istiyor gibiydi.

"Tamam Barış, ben yürüyebiliyorum, çekiştirme. Bilsem merak etmezdim, ne bu tavır ya," dedim gerilmiştim.

Kolumu çekip önden önden yürümeye başladım.

"Güzelim, ne tavrı, saçmalama," dedi peşimden gelirken, çok umursamadım.

Yürürken sinirle yola dikkat etmediğim için yine sahaya çıkan yolu bulamadım. Mecbur arkamı dönüp Barış'a baktım.
"Beni sahaya götürsene, Kerem ile Yunus'u izlemek istiyorum," dedim.

"Ne demek o, ben ben..." dediğinde gözlerimi devirip, "Yok canım, sen geri dön, eğlenceli sohbetini bölmüş oldun benim yüzümden," dedim.

Sırıtıyordu, "Sen beni kıskandın mı?" dedi kolumdan tutup kendine doğru çevirince yüz yüze gelmiştik.

"Yoo, neden kıskanacakmışım seni," dedim saçlarımı geri atarken. "Hareketlerin hiç öyle demiyor ama," dedi elini yüzüme götürüp parmağıyla yanağımı okşarken.

Cevapsız kaldığımda, "Antrenmana çıkmadan bir öpücük mü alsam acaba? Daha hızlı koşarım belki," dediğinde olumsuz anlamda kafamı sallayarak, "Yooook," diyerek kelimeyi uzatmıştım. .

Oflayıp puflayarak yürümeye başladı, ben de ağır adımlarla peşinden ilerledim.

Barış Alper beni sahanın kenarındaki yedek kulübesine getirdiğinde, "Buradan rahatça izlersin beni," dedi gülümseyerek. Sıcacık bir gülümsemesi vardı, içimi ısıtan.

Biraz daha benimle kalıp üzerini değiştirip antrenmana katılmak üzere soyunma odasına doğru gitti. Hazırlık maçları başlamadan önce yoğun antrenmanlara başlamışlardı ve ben onları ilk antrenmanlarında izlemek için buradaydım. Kulağa çok keyifli geliyordu. Güneşin parlak ışıkları sahayı aydınlatırken, hafif bir esinti yüzümü okşuyordu.

Kerem, sahada ısınma hareketleri yaparken bana doğru bakışlar atıyor ve gülümsüyordu.

Barış da üzerini değişip geldiğinde onlara katıldı. Belli etmesem de heyecanlıydım. Tuttuğum takımın futbolcularını bu kadar yakından izlemek heyecanlandırıyordu. Barış'ın her hareketini dikkatle takip ediyordum. Antrenmanın ilk dakikalarında Barış ve Kerem sürekli birbirlerine bir şeyler söylüyor ve gülerek bana bakıyorlardı. Ne konuştuklarını deli gibi merak ediyordum.