komşum bay | barış alper yılmaz

52.Bölüm

Bu bölüm yazdıkça yazasım geldi size uzunca bir bölüm yazdım,keyifli okumalar ✨

|Satır aralarına yorumlarınızı bırakmayı unutmayın|

°°°

Semihin anlatımıyla;

Dudaklarım hala onun dudaklarındayken bana karşılık vermeye başladığında gözlerimi kapatarak onu öpmeye devam ettim. Diğer elimi de beline sarıp onu iyice kendime çekmiştim.

Nefessiz kalana kadar devam eden öpücüğümüzden sonra, nefes nefese geri çekildik. Yaşadığım hazzı ve heyecanı anlatmam mümkün değildi.

Sena, derin derin gözlerime bakarak yutkunduğunda, heyecandan ne söyleyeceğimi bilememiştim.

Sena, dudaklarını yalayarak elini dudaklarına götürdü ve heyecanla, "ıı şey, benim gitmem lazım" diyerek eve doğru koşturdu, deli gibi kapıya vurmaya başladı.

Arkasından sadece "Sena!" diye bağırabildim. Adımlarımı hızlandırıp yanına geldiğimde Barış abi kapıyı açmıştı.

Sena içeri dalarken Barış abi gülerek, "Kız yavaş, kapıyı sökeceksin neredeyse" dedi.

Sena aldırış etmeden salona kafasını uzatıp, "İyi akşamlar, merhabalar ev halkı" diyerek kahkaha attı ve ardından, "Görüşürüz ev halkı!" diyerek koştura koştura üst kata çıktı.

Barış abi suratıma bakarken ben aptal aptal sırıttım ve "Naber abi?" dedim.

Barış abi gülerek kapıyı kapatıp, "İyiyim abim, senden naber? Belli ki çok iyisin, ne o? Ağzın yırtılacak gülerken, ne oldu?" dedi.

Az önce yaşadıklarımdan sonra istemsizce sırıtarak, "Çok iyiyim, hiç bu kadar iyi olmamıştım. Ne güzel bir gün, değil mi?" diyerek salona doğru yürüdüm.

Salona girdiğimde selam verip, Kerem abiye doğru yanaşıp yanağından öptükten sonra sevinçle dönüp Esin ablaya sıkıca sarıldım ve "Bugün ne kadar güzel olmuşsun" dedim.

Gülerek bana teşekkür edip, "Neye borçluyuz bu neşeni?" dedi.

Kerem abi şaşkın şaşkın bana bakıp, "Hayırdır oğlum, ateşin mi var? Ne oldu sana, kıpkırmızı suratın?" dedi.

Gülmemek için çaba sarf etsem de, istemsizce ağzım kulaklarıma varıyordu. Koltuğa oturup, gülerek boş boş bizimkilere bakarken Kerem abiye cevap vermeyi unutmuştum.

Kerem abi oturduğu yerden kalkıp hafifçe yanağıma tokat atıp, "Lan gerizekalı, iyi misin?" dedi.

Duygu abla bana bakıp Barış abiye dönerek, "Sena neden kaçar gibi gitti öyle?" dedi.

Barış abi, "Bilmiyorum, bir şey anlamadım ben" diye kafasını salladığında kapının önündeki halimiz gözümün önüne gelmişti. Aniden, "Bilmiyorum" dedim gülerek.

Kerem abi bir yanıma, Barış abi de diğer yanıma oturduğunda, Barış abi alnıma elini koyup, "Ateşi de yok" dedi.