31.Bölüm

2.2K 96 104
                                    

keyifli okumalar 💖

|Satır aralarına yorumlarınızı bırakmayı unutmayın lütfen |

°°°

Esin Bigenin anlatımıyla;

Kapının önünde "Uyudun mu?" diye mırıldanan Barış'ın sesini duyunca yattığım yerden kalkarak kapıya doğru adımladım. Kapıyı açtığımda, hızlı bir hamleyle içeri girip kapıyı geri kapatmıştı.

Kaşlarımı çatarak, "Ya sen kafayı mı yedin? Biri duyacak! Annen, baban görse ne olur farkında mısın?" dedim.

Bana aldırmadan belimden kavrayarak sarıldı. Kafasını boynuma gömerek sulu sulu öpücükler bırakıyordu. "Barış, kudurdun galiba, dursana! Yakalanacağız, birine rezil olacağız," dedim.

Karşımda durmuş, "Ben uyuyamam sensiz. Alıştırdın beni kokunla uyuyup uyanmaya, gelmiyor uykum. Banane, burada yatacağım," diye mızmızlanıyordu, küçük bir çocuk gibi.

Hafifçe onu ittirerek, "Oldu canım, başka? Sonra sabah gelsin biri bassın bizi," dedim.

"Nasıl uyuyacağım ki sensiz?" dedi, dudaklarını büzerek, beni etkilemeye çalışıyordu ama bu sefer yemezler.

"Barış, çocuklaşma. Birkaç gün sabret hadi, yürü odana," dedim. Kalçasına vurup oda sırıtarak bana baktı.

"Benim kasa da iyi ama, değil mi?" diyerek gülüyordu.

Sırıtarak ona baktım. "Sen iyice kudurdun, korkutuyorsun beni. Yürü git yat," dedim.

Oflaya puflaya odadan çıkarken, tam kapıyı kapatacakken geri dönüp dudaklarıma yapıştı.

Başta karşılık vermesem de, bu adama hayır demek benim için çok zordu tabi. Bir süre birbirimizi deli gibi öptükten sonra, ellerimle yavaşça göğsünden itip, "Barış, odana artık hadi," dedim.

Asker selamı vererek kıkırdağı "emredersiniz" diyerek odadan çıktı. Barış'ı zar zor gönderdikten sonra yatağa geri döndüm. Az önce olanları düşünüp sırıtarak kendimi uykuya teslim ettim...

---

Sabah erken saatte uyanmıştım. Yataktan kalkıp bir süre pencereden dışarıyı seyredip temiz hava aldım. Yatağımı topladıktan sonra üzerimi değiştirip odadan çıktım. Etrafta pek ses yoktu. Mutfağa girdiğimde, Emine teyze bir kadınla sohbet ederek börek yapıyordu.

"Günaydın Emine teyze," dedim yanına geçip.

"Ah, erken kalkmışsın güzel kızım, yatsaydın biraz daha," dediğinde gülümsedim.

"Alışkınım ben erken kalkmaya, bir de temiz hava iyi geldi. Çok dinç uyandım," dedim.

Emine teyze, aramızdaki masada oturan kadına bakıp, "Benim gelinim işte, nasıl, aynı benim gibi bak," dediğinde utanıp kafamı eğerek gülümsedim. Beni kadınla tanıştırdıktan sonra sohbetlerine dahil oldum.

"Sen ne iş yapıyorsun kızım?" diye sordu Cemile teyze, elimdeki tabağı yıkarken.

"Reklam ajansım var, orayı yönetiyorum. Ayrıca modellik yapıyorum" dediğimde Cemile teyze kaşlarını kaldırarak bana baktı.Ardındab Emine teyzeyle bakıştılar. Bakışlarından anlam çıkarmaya çalışsam da ne düşündüklerini anlayamadım.

komşum bay | barış alper yılmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin