komşum bay | barış alper yılmaz

66.Bölüm

keyifli okumalar ✨

|Satır aralarına yorumlarınızı bırakmayı unutmayın|

°°°

Esin Bigenin anlatımıyla;

Ela'yı karşımda görmenin şokuyla gözlerimi kırpıştırıp ona doğru bakmaya başladım. Usulca yanıma yaklaşırken, Barış hafifçe kenara çekildi. Ela, yatağın kenarına oturup elimi tuttuğunda gözleri dolmuştu. Çocukluk arkadaşımı uzun zaman sonra karşımda görmek, beni de duygulandırmıştı.

Sena'ya bakıp, "Hayal mi görüyorum ben?" dedim ve Ela'ya döndüm. Ela gülümserken Sena, "Yok yok, canlı kanlı burada. Geri dönmüş hem de temelli" dedi.

Ela, dolan gözleriyle, "Seni öyle çok özledim ki, canını yakmamak için sarılamıyorum" dedi.

Elini sıkıca tutarak, "Rüya gibi şu an, iyi ki geldin" dedim. Onu kendime çekip sarıldığımda canım biraz yansa da umurumda değildi.

Tam o sırada, Semih ve Berkan ellerinde tepsilerle odaya girdiğinde, arkama yaslandım. Semih elindeki tepsiyi Sena'ya uzatıp bana doğru yaklaştı.

"Ablam, çok şükür ya, çok özledik seni. Geçmiş olsun" dedi.

Semih'e gülümseyip, "Gel buraya, deli çocuk" dedim.

Semih yanıma geldiğinde saçlarını karıştırıp yanağından makas aldım. O sırada, Berkan elindeki tepsiyi Barış'a uzatıp bana dönerek, "Çok geçmiş olsun, yenge" dedi.

Kafamı sallayıp gülümseyerek, "Teşekkür ederim, geçti çok şükür" dedim. Ela, çaktırmadan yan gözle Berkan'a bakıp sonra bana döndü.

Barış, tepsiyle beraber koltuğa oturup, "Vallahi, sizle paylaşmayı çok isterdim ama açlık kafama vurdu" dedi. Tepsidekileri yemeye başlarken, Sena da diğer köşede yemek yiyordu.

İkisine bakıp, "Afiyet olsun canlarım, ama ne oldu aç mı bıraktılar sizi?" dedim.

Barış, yemeğine odaklanmışken patates kızartmasını bana doğru uzatıp, "Yer misin hayatım?" dedi.

Gülerek, "Yok yok, sen ye, afiyet olsun. Ama yavaş ye, boğulacaksın dağ ayım" dedim.

Barış, tepsiyi koltuğa bırakıp yanıma gelerek alnımdan öpüp yerine geri döndü.

Sırıtarak, "Neydi bu şimdi? Yağlı yağlı ağzınla öptün Balper ya" dedim.

Bana bakıp göz kırparak, "Bana 'dağ ayım' demeni öyle çok özlemişim ki, içimden geldi" dedi.

Odada herkes Barış'a bakıp gülerken, Berkan kenarda kendi kendine "Balper" diyip kahkaha atıyordu.

Bir süre sonra, Duygu mahcup bir ifadeyle içeri girdi. Ona doğru bakıp gülümserken, "Gelsene, niye orada duruyorsun? Ben de diyorum bu kız nerede?" dedim.

Duygu bana yaklaşıp hafifçe saçlarımdan öptükten sonra kulağıma, "Çok özür dilerim, her şey benim suçumdu. O işi biraz daha araştırmalıydım ya da sana hiç sunmamalıydım bile. Bir şeylerin yanlış olduğu belliydi. Yaşadığın her şey için özür dilerim" dedi.