Abimin arkadaşı (+18) -Yeniden Yazılıyor

49

-Orkun

Adamın sesi derinlerden ve puslu çıkıyordu. Kendimi ramiz dayıyla konuşuyor gibi hissettim.

"Derdin ne peki delikanlı?"
"Anlatsam anlican sanki dayı."

Oturup sigaramı içime çektim.

"İnsanlar birbirini iki yerde tanırmış delikanlı. Evlilikte ve yolculukta. Gel bir yolculuğa çıkalım. Belki o zaman anlarım derdini."

Ayağa kalkıp adama diklendim.

"Kitap mi okuyon amca? Git yoluna haydi."

Adam hafifçe gülümsedi. Günde kaç paket içiyorsa gülüşü bile pusluydu.

"Gençliğimi hatırlattın bana yakışıklı."

Arabadan bir adam daha çıktı.

"Belki bu yolculukta sen de beni tanırsın."

Dik gözlerle o adama baktım. Bir bela olduğu belliydi.

"Kalsın. Çakmak da sende kalsın. Baktıkça gençlik anılarını hatırlarsın."

Adamın yanından geçerken arabadan çıkan adamın çıkardığı silahın sesini duydum.

Olduğum yerde durdum.

Yaşlı adam konuştu.

"Öne otur delikanlı. Arka bana rezerve."
"Sen benim babamın kim olduğunu biliyor musun?"

Adam yine o puslu sesiyle güldü.

"Konuşacak çok şeyimiz varmış demek ki."

Adamın dediği gibi yaptım. Öne oturdum. Arabanın ışıkları kapalıydı.

Araba bi anda hareket etti. Dikiz aynasından koşarak gelen Elif'i gördüm.

"Elif..."

Hemen adamlara döndüm.

"Durdur arabayı. Durdur."

Arkama dönüp yaşlı adama baktım.

"Dayı kız arkadaşım. Konuşmam lazım onunla."
"Kız arkadaşın meşgul olduğunu anlamalı."

Bağırıyordum ama bir fayda etmiyordu.

"Elif! Elif!"

Elif de koşmayı bıraktı. Yağmur yüzünden camdan da onu görmem zorlaşmıştı.

Bu adam kimdi bilmiyorum ama elime geçen ilk fırsatta onu öldürecektim.

-Selin

Uyandığımda burnuma çok güzel kokular geliyordu. Mutfağa gittim.

Gökhan ve abim kahvaltı hazırlamışlardı.

"Mmhh bu koku ne? "

İkisi de beni görünce gülümsedi.

"Abicim sen niye uyandın? Sürpriz yapıcaktik?"
"Abi sana benim hazirlamam gerekirdi. Sen niye yaptın?"

Abim ve gökhan birbirine bakıp önce gulmelerini tutmaya çalıştı. Ardından dayanamayıp güldüler. İlk Gokhan patlak verdiği için abim ona kızdı.

"Oğlum dursana!"

İkisi de kahkaha atmaya devam ettiler.

"Ne ya bu kadar komik olan şey?"

Gökhan önümde durdu.

"Biz senin yaptığın her şeyi dün akşam yedik zaten."
"Ne zaman? Nasıl?"

Abim devam etti.

"Ya biz dün bi kutlama yapalım dedik."
"Kim kim?"
"Başbaşa."
"Nasıl bir kutlamaymis bu? Ben niye yokum?"
"Sen uyuyodun. Uyandırmadık."