Abimin arkadaşı (+18) -Yeniden Yazılıyor

58

Derin bir nefes alıp abimi ittim ve kapıyı tam açtım.

"Geç içeri ayakta kalma."

Yasemin direkt içeri geçip koltuğa oturdu ve yüzünü elleri arasına aldı. Abim hala aynı yerde şok içinde duruyordu. Abimi dürttüm

"Abi iyi misin?"

Abim cevap bile vermiyordu. Sürekli dürtüp durdum cevap vermeyince bir tokat attım. Abim hemen kendine geldi.

Yasemin koltuktan seslendi.

"Aferin Selin! İçimden geçeni yaptım."

Abim Yasemine baktı.

"Abi ben bi su getireyim. Sen de geç otur."

abim koltuğa oturdu. hala bir şey dememişti. yasemin ona bakmıyordu bile. suyu yasemine verdim. içip masanın üstüne bıraktı. bacağı titriyordu. 

abime baktı. hala konuşmamıştı. yasemin masadan bardağı aldı ve dibinde kalan suyu abimin üstüne attı. abim silkelenip kendine geldi. ayağa kalktı. 

"Sen cidden hamile misin?" 

yasemin önce sertçe abime baktı ardından bana döndü.

"Mal mı bu?"

yasemin de ayağa kalktı. 

"ben böyle bir şeyin şakasını yapmaya ta ankaradan abimi bırakıp gelir miyim aptal herif!"

içimden gülmek geliyordu ama ortam çok ciddiydi. gökhana mesaj atıp çabuk eve gelmesini söyledim. 

abim saçlarını karıştırdı.

"benim mi çocuk?"

ben de ayağa kalktım. yasemin dik dik abime baktı. ardından çok sert bir toktat attı.

"terbiyesiz! allah kahretsin seni!"

çantasını alıp gidecekken abim onu tuttu.

"dur. yasemin lütfen dur özür dilerim."

ben de yaseminin kolundan tuttum.

"yasemin sen kusura bakma. gel otur lütfen." 

tekrar oturdular. abim yaseminin karnına bakıyordu. yasemin eliyle karnını kapatıyordu.

"ben... ben şimdi baba mı olucam?"

yaseminin gözlerinden yaşlar aktı. elinin tersiyle yanağını sildi. oturduğum yerden kalktım. abim yaseminin yanına oturdu. 

ona sarıldı. yasemin başını abimin göğsüne koydu. abim saçlarını okşayıp öptü. yasemin daha çok ağlamaya başladı.

"özür dilerim az önce için."

yasemin kafasını kaldırıp abime baktı.

"biz ne yapacağız?"

abim geri çekildi.

"nasıl yani?"

"biz nasıl çocuk bakarız Alp? ben bu çocuğu nasıl doğurucam? babamlara ne diyeceğiz?"

abim yaseminin elini  tuttu. diğer elini yaseminin karnına koydu. 

"Her şeyi beraber hallederiz. Ben çocuğumuza da sana da çok güzel bakarım."

Ben de gülümseyerek önünde diz çöktüm.

"Ben de varım. Hala olucam ben de. Her zaman yardım ederim sana."

Yasemin gözlerinden yaşlar akarken güldü.

Abim gülüp bir kolunu atıp sarıldı.

"Hamilelik hormonları başlamış belli."